Twi drupjes trug leie..?
streektaal/audioSoms ebb’ik wè es wat moeite om een onderwerp te vinden vô de weke da’k an de beurte bin vô deze rubriek. Ook afgelope maend kon’k er mè hin hang in kriehe. Ik kon toch wi hin verslag doe van de zôveeste ‘eclantante en fomidabele’ overwinning ( ik gebruke die woorden nog een keer ter ere van Lein de Wolf, de vee te vroeg gestorve an-mekaore-praoter bie ’t ringrieën ier op ’t eiland!) van de biljarters van de Meliskerkse soos op de biljartverêniging van ’t zelfde durp. En ook nie oe of’t mee me hieng nae een maend hin alcohol drinke, wan vô mien bin aole maenden alcoholvrie! Ik ao ook nie ’t gevoel da’k in de vee besproke januari-dip zat. Neê, ik kon gewoon niks bijzonders vinde. En dirom komt er noe een gewoon verhaâltje over een sombere nachtemiddeg, toen me op onze fietsen, mee ondersteuning, nè Pauwenburg, an de rand van Vlissinge hienge. Vô aole dudelijkheid èn vô iedereên, die ‘nog nie’ an zô’n fiets toe is; as me nog op een gewone fiets gemoeten aode, ao ik m’n vrouwe nooit meegekrege om di wat vergete booschappen te h’n aelen!
Delen per e-mail
Me rochte bie een landelijk bekende van-aoles-wat-winkel ( omschrieving: je steekt de lont in het….). Je kon je kont di nie kere tussen aole potjes, tubes, doôsjes en pakjes, die ze ook nog an ’t anvullen waere. Ineêns viele m’n ohen op twi lieve meisjes van zô’n jaer of tiene die om- en vorzichtig bezig waere om snoepjes uut zô’n twintig verschillende snoepbakjes, mee een lepeltje ( ulder deeë het ook mee d’r anden) te verzaemelen. Eêl zorgvuldig maekte ze uldere keuze en de uutverkore snoepjes verdwene in een plastiek zakje. Iedere keer hienge ze wege en ik was toen ineêns wi de onderwijzer, die di wat van moest zeie! Mee een ernstig gezicht begon ik: ,,En meisjes, hoeveel mogen jullie uitzoeken? Een half ons.. of vijftig gram..? ( zôies vraegt natuurlijk alleên een meêster!). Ze reageerde alleên deu te zeien dâ ze ieder vô 1,10 euro mochte kope. Di wiere nog twi Engelse drupjes bie gedae en een ander snoepje trug geleid. Toen waere ze klaer.
Bie ’t afrekenen waere me wi hliek. ,,Dames mag ik ze samen afrekenen?”, zei de verkoopster. ,,Dat wordt dan…2,25 euro!” Uut de kleverige andjes kwaeme twi euro-munten en twi tien-cent-munten. ,,Dat is niet genoeg dames”, kloenk het noe. Besluteloôs stoenge ze di. Moeste ze noe twi drupjes trug brienge? Ik ebbe toen vuuf cent heheve en ze keke me dankbaer an. ,,Dank u wel”, zeide ze netjes ( goed opgevoed…) Bie ’t weggaen ebb’ik ze nog even toegesproke. ,,Niet alles direct opeten hoor. Bewaar maar wat voor morgenochtend, onder schooltijd!” Ze lachte verlege en fietste mee een plastic zakje snoep nè ruus, Ik weet nie of ze m’n raed opgevolgd ebbe…!
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
STREEKTAAL I AUDIO
Iets voo feesboek?
,,Konne hie nog à uut de voete mee die wèrmte?” vraogt een mannetje bie ‘t kaoskraom op de Mart. ,,Die wèrmte, da goeng wel, mao ‘t waoren toch m’n daogen nie. Die bêêstjes ee?” -
PREMIUMstreektaal/audio
Een veugel op m’n rik
A je vroeger mie autootjes speeld’n en j’ao toevallig een peliesie-auto, dan riep je tatoe, tatoe om deur ’t verkeêr te kunnen. Noe è je mensen die a nie tatoe roepe, mae d’r eên è. Daè bin mensen die a zô getatoeëerd bin da ze enkel mae d’r aerm op te steken è en de rest gaèd’ a an de kant. Dat is nog es wat aars as dat gestuntel mie de plakplaetjes die a destieds bie de kauwgom zate. -
PREMIUMAUDIO
Een joenge meid naekieke!
In naebie aole durpen in Zeêland ebbe ze een soos vô senioren. Wat is het dan jammer, dat er nog zôvee mensen eênzaem bin en bluve. Je kan makkelijk lid ore en vô ’t geld oef je het nie te laeten, wan de contributie is nog vóór-oorlogs. En meêstal kent de gezelligheid hin tied bie zulke groepjes ouwere. Nie alleên spilletjes doen is belangriek, de onderlinge contacten bin dikkels eêl levendig en leerzaem. Ik kan ’t wete, wan ik bin, hoewel hlad nie eênzaem, hraog bie de soos van ‘Melismoskou’ wi zô’n vuuftien mannen, in het naejaer of de vroege winter van ulder leven, iedere keer wi d’r best doe rond de biljarttaefel en vrouwen uut hetzelfde tiedperk aolerlei spilletjes doe. -
PREMIUM
Heluk in 't nieuwe jaer!
ZOUTELANDE - Iedereên van ons ei wè es een moment meegemaekt wi d’n laeter van dienkt: ‘Dat ao slechter af kunne lope’ of ‘Di ebb’ik vee heluk haod’ en zelfs ‘Di bin’k gespaerd gebleve’. En dan haet het om vô joe benauwde momenten. Dat kan in ‘t verkeer weze, op je wèrek, bie ‘t sporten of op vakantie. Je bin blie dao je het kan naevertelle en dao je nie in ‘t ziekenuus beland bin, of nog èreger! -
Streektaal
Het gos plat trappe
Wat ebbe me de leste tied het woord “stil” toch vee gebruukt. Wan stil was het bie ons. Het centrum van Zoetelande, normaâl naebie het êle jaer levendig , was stil en verlaete, op een ienkele autochtoon nae. En op m’n daegelijkse wandelingen, een combinâtie van de “frisse neuze” en “doktersadvies nae operâtie”, leek het de tied van vroeger wè.
-
PREMIUMSTREEKTAAL
Toen kwam de post nog ’s aovus
,,J’n achterlicht bran nie”, roept ‘n vintje uut de straote. ‘t Is aovund, net nao vuuven. De lantèèrns brannen al ‘n tiedje. Dao lag al ‘n paor daogen ‘n brief op de kasse en eigenlijk lag tie dao op ‘t verkêêrde plekje. ,,Die moe je in ‘t zicht leggen, joeng. Dan vergeet je die nie.” -
PREMIUMstreektaal/audio
Weeten judder ‘t ook nog?
Stom ee,’’ zegt ie tegen me, ,,binst a tie z’n ‘ouwêêle an de kant legt. ,,Stom ee, dat je diengen van gisteren vergeet en van 70 of 80 jaor geleejen nog ‘elder voo je kan trekken.’’ -
PREMIUMstreektaal/audio
Het bin schappelijke mensen di..!
Duitsers bin over ’t algemeên perciese mensen, lui die ouwe van orde en regelmaet. Mè dâ ze zô percies bin dâ ze van aole butenlanders die ulder land binnenkomme, een foto neme en dat wi herhâle as ze ’t land uut gae, dat wist ik nie. Bovendien kreeg je die foto’s nog es tuus gestierd ook. Je moet er wè vô betaele wan di zitte toch meer aeken en ohen an ’t geheêl dan dao je op ’t eeste gezicht zou dienke.
