PREMIUM
‘t Was maor ‘n natte boel
streektaal/audioNog maor ’n weeke geleejen, stoeng ‘k ’s morgens redelijk vroeg op (de krante lag al op de matte) toen ‘k nao buuten keek. Den ‘êêlen nacht ‘aod ‘t geregend. En nii zô weinig ook. De plassen in den ‘of. De straoten boenken. Misschiens is ‘t vuuf jaor geleejen, dat de straote opnieuw geleid is. Mao de speuren van d’auto’s staon weer al vol waoter. Weer a? zeg ik. ‘t Was bots a zô. Toen a den annemer z’n kont gekêêrd ‘ao. Ik docht toen nog bie m’n eihen: ‘Oe kan je zô iets noe goedkeuren?’ Da zou bie ‘n parteklier daorom nie deugaon.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
streektaal/audio Best nog lekker in ‘t zonnetje ‘ôôr
,,Jao, joeng”, zegt de buurman, binst an me ’n bakje koffie drienken, ,,de daogen liggen dichte bie mekaore, mao ze kunnen ‘êêl vee verschillen.” Ik knikken maor ’s, want dat is ’n waor’eid as ’n koe. -
PREMIUM
Die dook net in de hoskant
,,Heeft u misschien ons poesje gezien?” vraogt ‘n vrouwe binst an ‘k de leste blaoren onder de rozebottels vegen. Ik schudden van nêê. Ze komt al praotend de weg over en zegt dat het een lapjeskat is. -
PREMIUM
Streektaal Het vèsje wou zelden
Orde en regel were schering en inslag. En a was Simontje Jobse nog mae tiene, die wist oe a de weke zou verlôpe. Die kend’n bie voorbaete de vreugden en noaden van elken dag. ’s Maendags was een akeligen dag. Nae een lekkere zondag most je dan wee naè schole en in plekke van begunne mie een verhaal uut d’n biebel most je dan je vèsje opzegge. -
Streektaal Snoepe
Mien schoônmoeder was ‘n snoeper, misschien is ze daerom wè zô oud g’ore. Z’ao bienae aoltied wè pumperment bie d’r. Ze was dan koninklijk an ‘t snoepen, want op de pumpermenten stieng ‘t portret van konehinne Wilhelmina. Ons kieke zaalf nie naer ‘t maark, mâ wulder luste ‘t ok graeg. -
PREMIUM
streektaal/audio Het bin schappelijke mensen di..!
Duitsers bin over ’t algemeên perciese mensen, lui die ouwe van orde en regelmaet. Mè dâ ze zô percies bin dâ ze van aole butenlanders die ulder land binnenkomme, een foto neme en dat wi herhâle as ze ’t land uut gae, dat wist ik nie. Bovendien kreeg je die foto’s nog es tuus gestierd ook. Je moet er wè vô betaele wan di zitte toch meer aeken en ohen an ’t geheêl dan dao je op ’t eeste gezicht zou dienke.
-
STREEKTAAL I AUDIO Iets voo feesboek?
,,Konne hie nog à uut de voete mee die wèrmte?” vraogt een mannetje bie ‘t kaoskraom op de Mart. ,,Die wèrmte, da goeng wel, mao ‘t waoren toch m’n daogen nie. Die bêêstjes ee?” -
PREMIUM
streektaal/audio Blie dâ’k ier weune
As joeng Béékerks joentje kwam ik zelden in Zoetelande. Ik ao d’r niks te zoeken (pas laeter…) Vaâg stae me een lange straete vô ohen, drek achter eêl laohe duuntjes. Noe is dat de Langstraete. Ook de ouwe Willibrorduspit weet ik nog. En erregens in die straete was de zaâk van “Jan de kapper” wi je, angeplakt op een raem, kon leze welke spelers de kommende zaeterdag mee mochte spele bie de Meêuwen. -
Ondenleven
As ze ‘t vroeher aode over ‘n ondenleven dan was ‘t nie best. Ik dienke dat die uutdrukkieng ier nie mî van toepassieng is. Wat zie m’n vee maansen mit ‘n ond loape. D’r bin van die groôte bakbeêsten in ok van die eêle kleine. Ik g’loave dat ‘t noe in is om van die kleine ondjes te nemen, van die embryo’s mit poôtjes, weet je wè.
0 reacties