’n Aoren dag komt’r eêne, dat liekent wè ’n badhast. Dan dienk je: die briengt wî ’n uutnoôdehienge vô ’n feêst op ’n strandpark. Netuurlijk bin d’r ok nog de bezurhers van reclame. M’n è gin sticker JA of NEE, want ons spaere oud pepier vô “de meziek”. In vô AOW’ers is ’t aoltied verstandig om de reclame eêl goed te bekieken, want die motte as ’t even kan van anbiediengen gebruuk maeke. Ok â je gin taerte noôdig eit, ’t is aoltied nog lekkerder as je weet dat je ’t noe goekoaper kan ete. 

 Waer is d’n tied dat de postbode nog echt in uniform was. Mien vaoder was bie de post, die ao zô’n pak, in vô slecht weer aod’n d’r ’n groôte cape bie. Ie droeg netuurlijk ’n pette mit PTT d’r op. Mien broer laeter ok, mâ ik è ’t bie de post noôit varder kunne brienge as eêne keer ’n vekansiebaentje mit kossemisse. Ze konde dan mit aol die kaerten nie zonder vekansie’ulpen. Ik mocht “sorteere”, dust de kaerten in ’t vakje doe mit de goeie plaesnaem d’r op. ’t Kan weze dat ‘r toe vee kaerten laeter an’ekomme bin. 

’n Eêl speciaole bode was vroeher de vrachtriejer. Die ree van de durpen nae stad mit paerd in waehen. De lange karre leek wè ’n tente op wielen. Aalken ochen ree de vrachtriejer nae Zurrikzeê in op ’n briefje aod’n booschappen eschreve van de maansen die zaalf nie nae stad konde gae: lint, gort, stokvis, maoimesjiene, je kan ’t aomè nie bedienke wat de maansen deeje bestelle. Jao, de vrachtriejer was ’n belangriek man, mâ die van Dreister was wè eêl biezonder. Nae de booschappen nam ’n naemelijk aoltied eêst ’n gosjepietertje, in daenae nog eêne in nog eêne. Zurgzaeme maansen perbeerden dan om de goeie man op d’n bok te kriehen, gaeve ’t paerd ’n klap op de konte in zô gieng ’n dan op wegt. ’t Beêst dee nog twî keer stoppe bie ’n café in stad in liep dan zaalf de wegt trug over de Roteriediek nae Dreister. Dat eit de vrachtriejer zô’n vuuftig jaer edae in ie eit volhes de ver’aelen noôit eêne dag over’eslohe! 

Dat is noe ok andester. D’r oor nie mî aalken dag post bezurgd in as de brievenbusse in de voôrdeure te varre van de wegt of is mô je ‘n busse bie de wegt plaese, want dan komme ze nie nae de deure. Neênt, dan vroeher.Toe nam de bode d’n tied vô ’t bestellen. ’t Is gebeurd dat’n ’n kaerte an ’n vrouwe gaf in d’r bie zei: Je broer in Goes vraegt of je nog ’s lengst komt. In dan mieke ze nog ’n gezellig praetje ok! Mâ jao, dat is zô lank eleeje, toe kostte ’n postzehel nog twî centen. Kom dae noe ’s om. D’r stae wè ‘n 1 op, mâ ’t is vee meer!