Frans van der Heijde
Volledig scherm
PREMIUM
Frans van der Heijde © PZC

Me rochte ons “oôd” kwiet!

Vandaehe leze julder dan mien leste “stikje” in het dialect. Het is â een stuitje dudelijk dâ me aole viere ontslohe bin. Jopie en Rinus ebbe onze lezers â op d’oogte gebrocht. Me kriehe ook hin wachtgeld wan wi zouwe me nog op moete wachte? Ik ebbe nog gedocht om mee z’n vieren de inhang van het PZC-gebouw mee onze elektrische fietsen te haen blokkeren, mè di ebb’k toch mè van afgezie!

  1. Witlof zulle me rooie!
    PREMIUM
    streektaal/audio

    Witlof zulle me rooie!

    De zoektocht van de boeren zit er wi op. Ik bin blie toe. Toegegeve, in deze barre tieden zocht Nederland wekenlang troôst bie ‘Boer zoekt vrouwe’. Alleên ‘Rutte zoekt volk’ wier beter bekeke. Ik keek ook iedere weke, â gaf het mien weinig troôst. Di zat totaâl hin schot in. Het leek op het kieken nè het groeien van gos. Mè me bleve ’t volge, wan me wouwe uuteindelijk wete wie of er mee wie zou overbluve. Ik wou actie zie, drama, figuren op rôze wolken, mè het bleef bie angen op een banke en nie wete wat te zeien.