PREMIUM
Laete leie of wegdoe..?
streektaalHet oprumen van een zolder kan soms tot verrassende dingen leie. Di schreef ik vier weken gelee over mee m’n poezie-verhaâl. Het is tuus mien taâk om de zolder “bie te ouwen”. En dat is een goeie zaâk wan ik kan het beste weggooie van ons tweêën..! Dit voorjaer stoeng het oprumen, meer dan ooit, in het teken van het wegdoen van spullen die me jaer nae jaer alleên even oppakte en trug zette onder het bekende motto: het lei nie op m’n rik!
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMstreektaal/audio
‘Wat waere ze in de were vô me!’
Slaope is goed, gezond en noodzaekelijk. Mè as aolebei je bênen en voeten slaope onderwiele dat de rest van je lief wakker is, dan haet er ies mis! Zô was dat bie mien en dirom kwam ik terecht bie twi knappe koppen, dokter P. te V. en dokter D. te R. Het resultaât was: drie nachten nè het Adrz-hotel in Goes, mee aoles d’r op en d’r an. Eêl gastvrie was ’t dâ’k zelfs op d’n ochen van ankomst nie mi tuus oefde te eten. Echt Zuud Beveland! Dokter D. ao beslôte dâ mien ruggewervelkanaâl verbreêd moest ore. Di zouwe m’n bênen zêker wakker van ore, docht ‘n. Ie keek me â bie ’t eeste gesprek zô vol vertrouwen an, dâ’k onbevreêsd nè ’t hotel hieng. Ie zou dat vaerkentje wè es wasse! Jae, ’t was millimeterwèrek, mè ie dee zuk soort klusjes â eêl wat jaeren. -
PREMIUM
Wat is t’r mee joe gebeurd Rinus? Toch nie in de slôôte gevallen? Mao vintje toch
Ei dat ook wel ‘s? Dat je ‘n ‘êêle dag naor iets lôôp te zoeken en dat je ‘t nie kan vinden. ,,Zeker misleid,” zeg je dan tegen j’n eihen, mao ‘k kom wel in m’n ‘anden. En mee een quasie gevoel van: dat kom wel goed, gao je ‘n bakje koffie drienken. Mao ‘t laot je toch nie los. -
PREMIUM
Zeeland centraal bij Firma Erfgoed
Op 21 augustus brengt Aldith Hunkar Zeeland voor het voetlicht in een uitzending van Firma Erfgoed (NPO2 19.15 uur). ‘Roadmovie-achtig’ typeert zij de uitzendingen waarin zij aandacht besteedt aan verhalen achter religieus en cultureel erfgoed. In de eerste uitzending trok zij door Den Haag, en op de tweede avond zal dat West-Brabant en Antwerpen zijn. In de aankondiging van volgende week schrijft de EO: ‘‘Luctor et emergo’ - ik worstel en kom boven- staat er in de wapenspreuk van Zeeland. Dat er ook geworsteld wordt met een verborgen verleden is minder bekend.’ -
Zo scheid je met iOS 15 werk en privé op je iPhone
Met het eerder deze week uitgebrachte iOS 15 introduceert Apple een nieuwe functie, waarmee je jouw werk- en privélevens compleet kunt scheiden op je Apple-apparaten. We leggen uit hoe. -
Yolanda leende 8000 euro uit aan een vriendin: 'Ze betaalde keurig op tijd terug’
Een vriend heeft geldproblemen en vraagt of je financieel kunt bijspringen. Doen of niet? Gaan vriendschap en geld samen? Of draait geld lenen aan vrienden alleen maar uit op drama? En als je wel uitleent, hoe pak je dat dan aan? Ervaringsdeskundigen en een expert vertellen.
-
hip huis
Slaapkamer wordt steeds meer bij leefruimte betrokken
Zou je graag je interieur een nieuwe uitstraling willen geven? Dan kun je wel wat inspiratie gebruiken. In de serie ‘Hip Huis’ daarom elke week de laatste woontrends. Deze week: alles rond het bed. -
PREMIUMAUDIO
Een joenge meid naekieke!
In naebie aole durpen in Zeêland ebbe ze een soos vô senioren. Wat is het dan jammer, dat er nog zôvee mensen eênzaem bin en bluve. Je kan makkelijk lid ore en vô ’t geld oef je het nie te laeten, wan de contributie is nog vóór-oorlogs. En meêstal kent de gezelligheid hin tied bie zulke groepjes ouwere. Nie alleên spilletjes doen is belangriek, de onderlinge contacten bin dikkels eêl levendig en leerzaem. Ik kan ’t wete, wan ik bin, hoewel hlad nie eênzaem, hraog bie de soos van ‘Melismoskou’ wi zô’n vuuftien mannen, in het naejaer of de vroege winter van ulder leven, iedere keer wi d’r best doe rond de biljarttaefel en vrouwen uut hetzelfde tiedperk aolerlei spilletjes doe. -
PREMIUMstreektaal/audio
Gelokkig is Rutte ’n ouwerjaerse schoolmeêster
Vuuvenzeventig jaer eleeje was de bevrijdieng. Ik was tiene, mâ ik euhe nog ‘t gedans in gezwier van de maansen. Vlak bie ons uus aode ze ‘n dansvloer an’eleid in saeves wier d’r gedanst. Meêstentieds deeje de meissen dat mit de joengers in uniform. De aore mannen stienge daer toch wè ‘n bitje jeloers bie te kieken. ‘n Groôte lampe brocht vee licht, mâ wat ‘r buten de lichtkrieng gebeurde kô je nie zie. Dat wier pas maenden laeter dudelijk dû ‘n zwellieng van de buken bie sommigte meissen. Jao, vee meissen aode de vrie’eid nie an’ekund. De soldaoten waere allank â vertrokke naer uus. Â je d’r goed over naedienkt was t’r toe â zô-ies as ‘n brexit. In je mag dan vrie weze, verantwoordelijk bluuf je as maans vô aoles wat of je doet. Dat ‘oor tehenwoordig wè ‘s verhete.
