Die wou ’t ’emellicht vangen

streektaal/audio,,Da was gisterenaovund nog ‘n flienke bui ee”, zegt de buurman binst a tie bie me kom staon. ,,Die draoiende gelukkig af, maor uut zukke luchten, dao kan je van alles uut kriegen.” Ik knikken maor ’s. ,,Je blommen weten d’r ook van”, gaot ie vèder, ,,die zou ‘k maor ‘s wat opbinnen.” En die wiest naor m’n daohliao’s. Die staon d’r inderdaod wat ver’abbezakt bie. ,,Mee die regen en wind, laoten ze udder koppen à gauwe ‘angen”, gaot ie vèder.

Rinus Willemsen 17-08-21, 09:28

,,Wind ee, da’s ‘t kwaoiste ee, bie zo’n onweersbuuje.” En dan vertelt ie ‘oe vroeger, toen de Braokman nog nie ingepolderd was, die buujen zô lange boven Biervliet konnen bluven ‘angen. Soms ‘n ‘êêle nacht. Vooral as ‘t opkommende waoter was. ,,Jao, dan wou je wel uut je bed ‘ôôr.” En vol overtuugieng vertelt ie z’n ver’aol over ‘n reeke bôômen op d’n diek achter ‘t durp die deu de bliksem was getroffen. ,,Op ‘n kêêr ‘n rije van tien, twaolf bôômen ee. Dwars ten ‘alven deu. En dienk mao dat da poffen waoren joengen. Je zat te trillen an taofel. En toen binnen d’r ook nog twêê pèèren verdunderd.”