Arrogantie

Daarmee zou de Russin niet alleen haar status als mondiale nummer één extra glans geven, maar ook afrekenen met de criticasters die vinden dat zij niet op die positie thuishoort. Behalve jaloezie en afgunst is de belangrijkste oorzaak daarvan het feit dat zij nog geen Grand Slamtitel op haar palmares heeft staan.

Wie vooroploopt in het spuien van dergelijke kritiek is Serena Williams. De pedante Amerikaanse zal het nooit over haar lippen krijgen om een tegenstandster eens te complimenteren met haar goede spel. De zelfbenoemde diva van het tennis verliest alleen omdat ze slecht speelde, niet goed was voorbereid, last had van pijntjes of met haar hoofd ergens anders was.

Een fraai staaltje van de stuitende arrogantie van de voormalige aanvoerster van de wereldranglijst zagen we deze week na afloop van haar verloren kwartfinale tegen Svetlana Koeznetsova in Parijs. " Het was alsof ik dacht: 'Hier, wil jij naar de halve finale? Want ik wil niet.' Eerlijk, ik denk dat ik verloor dankzij mezelf en niet door iets wat zij deed", verklaarde ze in een onnavolgbaar brabbeltaaltje.

En Koeznetsova? Die deed er het zwijgen toe. Verstandig, want van aan meerderwaardigheidscomplex lijdende types zoals Serena win je het toch nooit. Het zit trouwens in de familie, want met oudere zus Venus is het van hetzelfde laken een pak.

Toch was het zwijgen van Koeznetsova veelzeggend. Alsof ze Serena daarmee toch een beetje gelijk gaf en ook erkende dat het niveau van het mondiale vrouwentennis een kwaliteitsinjectie behoeft.

Want hoe je het ook draait of keert, als de tienvoudig winnares van een Grand Slamtitel zich gedurende haar loopbaan louter op tennis had geconcentreerd en minder druk was geweest met het ontwerpen van kleding, acteren of binnenhuisarchitectuur, dan had ze minstens het dubbele van haar huidige titels binnengehaald. Veelbetekenend is ook dat voor Serena slechts enkele maanden training volstaan om iedereen weer van de baan te meppen.

Misschien doet ze daarom regelmatig van die prikkelende uitspraken. Om anderen daarmee te stimuleren om harder te gaan trainen.

Of heeft ze echt geen fatsoen en kijkt ze gewoon neer op haar collega's, die - helaas - in geen lichtjaren haar niet geringe capaciteiten zullen benaderen? Het zal vermoedelijk het laatste wel zijn.