Leeggeroeid na een ferme eindsprint gaat het vingertje van Corné de Koning omhoog: ZILVER. © SCS/Mathilde Dusol

Achtbaan van zilveren roeier Corné de Koning smaakt naar nog meer loopings

TOKIO - Waar lag die medaille ook alweer? Niet op bed, niet op het tafeltje. Hij was toch niet kwijt? Corné de Koning moest toch een beetje haast maken, want de bescheiden ceremonie voor het appartement van TeamNL in Tokio stond op het punt van beginnen. En om dan zonder je zilveren plak aan te komen zakken... ,,Ik ben ook zo’n sloddervos’’, erkende de roeier uit Goes. ,,Maar gelukkig vond ik ‘m op tijd in mijn koffer.’’

Rudy Boogert 30-08-21, 14:01 Laatste update: 30-08-21, 15:22 Bron: PZC

Trots als een pauw onderging De Koning de huldiging voor het grote scorebord met de medaillespiegel. Samen met Annika van der Meer had hij een dag eerder voor de enige Nederlandse roeimedaille op de Paralympics getekend. In de finale van het gemengd dubbel PR2 moesten ze alleen de Brits titelverdedigers voor zich dulden. ,,Als ik de afgelopen 24 uur in één woord moet samenvatten, is dat met het woord achtbaan.’’

Ik ben nog niet klaar in het roeien. Of ik Parijs 2024 ga halen, weet ik niet. Maar ik ben fysiek nog niet uitgegroeid
Corné de Koning

De emoties gierden tijdens de zilveren race en erna alle kanten op. ,,Ik kan me de wedstrijd maar deels herinneren, alsof ik in een blur zat. Bepaalde momenten zijn me bijgebleven. Bijvoorbeeld na de start toen ik opzij keek en in een fractie van een seconde besefte dat we op kop lagen. En het moment dat we onder de brug door voeren, ongeveer halverwege. Ik voelde me toen nog opvallend fris en het podium was zó haalbaar.’’