Lisa komt met een diepzinnige Engelse tekst die (vertaald) luidt: 'Ik kan vandaag niets onder woorden brengen. Ik mis net zoveel als gisteren, morgen en de rest van mijn leven. Niets zal meer hetzelfde zijn zonder jou en je ben voor altijd in mijn gedachten'.  En Shelley:  'Een jaar geleden moesten we je laten gaan, mijn lieve mooie mama. Woorden kunnen niet beschrijven hoe deze dag en alle dagen die daarna zijn gekomen hebben gevoeld. Dat gevoel zal waarschijnlijk altijd blijven maar we hebben je beloofd door te gaan en het mooiste uit het leven te halen, dus dat doen we ook. Al hebben blijdschap en geluk een andere betekenis gekregen en zal het nooit meer hetzelfde zijn. Ik mis je zo''

Shelley's tweelingzus Amy Vol spreekt ook van een groot, aanhoudend gemis: 'Lieve mamma. Ik mis je ieder moment van de dag, elke minuut van het uur en iedere seconde van de minuut... vandaag is het extra pijnlijk omdat dit de dag is dat we je hebben moeten laten gaan. Ik mis je niet alleen vandaag maar ook gisteren, morgen, overmorgen en alle dagen daarna. Ik hou zo verschrikkelijk veel van je. Je zit voor altijd diep in mijn hart en zal voor altijd bij me zijn al zie ik je nooit meer'.

Rick, de vader van Lisa, Amy en Shelley en de echtgenote van Isolde, zegt het verlies van zijn vrouw nog steeds niet te kunnen bevatten. 'Al die minuten, uren, weken en maanden zonder jou. Vandaag alweer een jaar en toch voelt het alsof het verleden week was, dat ik je voor de laatste keer kuste en vertelde ‘hoeveel ik van je hou en hoeveel ik je ga missen’. Het zal nooit anders zijn, maar ik probeer mezelf eraan te houden, alles uit het leven te halen, te leven voor het geluk. Maar wat mis ik je daarbij, mijn mooie, lieve Isolde'. 

Isolde Vol, die haar dochters vorig jaar bezocht tijdens het Eurovisie Songfestival in Kiev (Oekraïne), onderging de afgelopen jaren meerdere ingrepen. Zo werd ze twee keer geopereerd en twee maanden lang bestraald in Parijs. Haar echtgenoot Rick vertelde in mei vorig jaar aan deze site: ,,Aanvankelijk waren de vooruitzichten na de eerste behandelingen goed. Maar we wisten ook dat er risico’s waren. Van heftige ingrepen in een kwetsbaar en ingewikkeld gebied als je hoofd word je immers nooit beter. We zagen de toekomst aanvankelijk best positief in, maar na die behandelingen verliep het herstel trager dan verwacht. De eerst nog zoete prognose bleek een bittere pil.''

Het gezin liet, kort voor het overlijden van Isolde, een bijzondere tatoeage zetten die hun hechte familieband symboliseert. Het gaat om een grafische DNA-streng die verbeeldt dat ze genetisch aan elkaar verbonden zijn en dat voor altijd zullen blijven. Na de dood van hun moeder namen de zangeressen een tijd pauze om het verlies te kunnen verwerken. Inmiddels hebben ze de draad van hun carrière weer opgepakt.