Nooit meer vermoorde mensen: Bram, Iza, Liza en Freek beschrijven hun hoop in een gedicht

Al zestien jaar maken de circa 150 kinderen van de basisschool aan ‘t Vrije een stille tocht. Altijd op 24 maart, om tien minuten voor elf ‘s morgens vertrekken ze naar het Joods monument aan de Caustraat in Zierikzee. Daar leggen ze zelfgemaakte werken neer, dit jaar een duif, en leest een van de leerlingen een gedicht voor. Er zijn toespraken, er worden kransen gelegd, Rini de Looze speelt The Last Post op zijn trompet en het Wilhelmus wordt gezongen. Zo herdenken de leerlingen wat er 81 jaar geleden op die dag in Zierikzee is gebeurd: 22 Joodse inwoners van de stad - de jongste 6 jaar oud, de oudste 84 - werden toen opgepakt, gedeporteerd en later vermoord. Hun namen worden tijdens de herdenking genoemd. Het is een onderwerp waar alle leerlingen elk jaar bij stilstaan. En niet alleen op 24 maart.