In de rij voor de ‘nieuwe Cornelia’ in Zierikzee: open dag Zierik7 trekt honderden mensen

Dat er veel mensen naar de open dag van de ‘nieuwe Cornelia’ ofwel Zierik7 in Zierikzee zouden komen, dat had kersvers locatiehoofd Niels Tournoij wel verwacht, maar zoveel? ,,We dachten eerst aan zo'n 400 man, maar daar gaan we wel ruim overheen. Mensen zijn nieuwsgierig wat er in hun omgeving gebeurt, ze willen graag een kijkje nemen in het nieuwe gebouw", zegt hij. 

André Lokerse gaat normaal over de logistiek binnen het pand van Allévo, maar woensdag is hij even parkeerwachter: even na tweeën, als de deuren van Zierik7 opengaan voor het publiek, is er geen parkeerplek meer vrij op het terrein. Hij gebaart naar automobilisten die net aankomen dat hij het ook niet weet. Niets aan te doen. Gelukkig voor Lokerse komt er ook een hele rits mensen op de fiets, zoals Anja (72) en Wim (73) van der Hoek en hun buurvrouw Wil Tantner (79) uit de Waterwijk in Zierikzee. ,,Dit is misschien wel mijn toekomstige woning", verklaart Wim van der Hoek hun bezoek. ,,In principe zijn we gewoon nieuwsgierig, maar je weet niet hoe het loopt.” 

Zierik7 is niet zomaar een huis voor bejaarden: de werkwijze die er vanaf volgende week wordt toegepast, als de 123 bewoners van de Cornelia verhuizen naar hun nieuwe onderkomen, is compleet nieuw en misschien wel uniek in Nederland, in elk geval op deze schaal. ,,Het is een zorgconcept waarbij we het ritme van de cliënt volgen. De cliënt bepaalt zelf hoe laat hij uit bed wil komen en of wil ontbijten. Nu zijn we gewend alle bewoners 's morgens te wassen, maar het kan zijn dat iemand zegt: ‘Ik douche liever 's avonds.’ We willen cliënten maximale bewegingsvrijheid geven en willen af van het schrikbeeld dat er drie mensen achter de deur klaarstaan die proberen te ontsnappen", zegt Natasja Mariman, voorzitter van de raad van bestuur van Allévo, de zorgorganisatie waar Zierik7 onder valt.

Miep Goutier-van Gaalen (94) kan niet wachten tot ze in haar nieuwe appartement aan het eind van de Jolstraat - de zeven vleugels van het complex zijn opgedeeld in wijkjes met straatnamen - kan trekken. Dat haar kamer met 33 m2 nu wel drie keer zo groot is als die in de Cornelia, vindt ze nog niet eens zo belangrijk. Wel dat ze nu een eigen badkamer en een toilet heeft en een eigen voordeur die ze achter kan dichttrekken. ,,Rust, heel veel rust", dat vindt ze het mooiste. Maar ook dat ze van haar eigen afdeling af kan wanneer ze maar wil. ,,In de oude situatie zitten we met negen mensen in een huiskamer en dat is het dan.” Ze geniet dat er tijdens het open huis zo veel mensen een kijkje komen nemen. ,,Leuk dat iedereen kan zien waar opa en oma komen te wonen.”

Niet alleen voor bewoners, ook voor medewerkers is het spannend hoe het straks gaat in het nieuwe gebouw, met de nieuwe aanpak, zoals Jolanda Bos (58). De Zierikzeese besloot zich drie jaar geleden te laten omscholen tot helpende in de zorg. Vorig jaar rondde ze haar opleiding af, vertelt ze terwijl ze in een van de elf buurtkamers staat. Die hebben elk hun eigen thema. ,,We staan hier in de tuinkamer. Daar willen we met plantjes aan de slag en kijken wie dat leuk vindt. Je hebt bijvoorbeeld ook de bibliotheek voor mensen die graag zitten te lezen. Het is straks allemaal nieuw, wat de mensen gaan doen, weten we niet.”

De bewoner bepaalt straks en medewerkers krijgen meer zeggenschap volgens Niels Tournoij. ,,We gaan het met elkaar doen en niet meer zeggen hoe je het moet doen. Ik zeg tegen alle medewerkers: laat je stem horen, denk mee, praat mee.” Maar of het allemaal in de praktijk gaat werken? ,,Misschien zitten we hier over een jaar weer en zeg ik dat we het toch anders gaan doen. Dat zullen we moeten gaan ontdekken.”