Hester Loeff vindt mooiste fossielen tussen de schelpen

Hier een mammoetkaak, daar een haaientand. Het huis van Hester Loeff, in de keurige Zierikzeese wijk Poortambacht, herbergt een adembenemend rariteitenkabinet. Van pleistocene schelpen tot opgezette kolibrietjes, het is net een museum.

En dat terwijl Loeff nog maar net is begonnen met verzamelen. Drie jaar geleden om precies te zijn, sinds ze deelnam aan een excursie op de Maasvlakte en een fossiel muizenkiesje vond. ,,Een kiesje van miljoenen jaren oud en het bestaat gewoon nog! Wij zien de wereld eendimensionaal, maar er ligt zo veel meer onder je voeten."

Tekst gaat verder onder de video

Dus toen haar jongste zoon naar de basisschool ging, toog Loeff met een rugzak vol plastic gripzakjes naar het strand. Behalve fossiele schelpen, toverde Loeff de gigantische bovenkaak van een mammoet uit het Maasvlaktezand tevoorschijn.  Maar ze vond ook iets kleiners, wat een gebruiksvoorwerp van Neanderthalers bleek te zijn. Dat ligt nu nog tussen de schatten in de glazen salontafel, maar verhuist binnenkort naar het Rijksmuseum der Oudheden.

Loeff is intussen conservator bij het Koninklijk Zeeuws Genootschap der Wetenschappen en bestuurslid van de werkgroep geologie en die van de pleistocene zoogdieren. Ze is vrijwilliger in het Zierikzeese Stadhuismuseum en helpt Wim Backhuys op de fameuze Friesland Hoeve in Kerkwerve.

Op Schouwen-Duiveland zijn niet veel fossielen te vinden, ontdekte Loeff al gauw. En na die steenstort is de Kaloot ook lang niet zo interessant meer. Maar over de kering, bij de Banjaard, kan de verzamelaar zijn hart ophalen. 

,,Eigenlijk is het weer niet zo gunstig", zegt ze, wanneer ze de dijk afdaalt naar het strand. ,,Aflandige wind, dat is het beste. En dan niet alleen zoeken tussen de schelpenbanken, maar ook tussen gruis met donkere stukken." Ze wijst in de verte. ,,Zoals daar."

Schelpen die geen licht meer doorlaten zijn fossiel, legt Loeff uit terwijl ze voorzichtig door het hoorntjesgruis veegt. ,,En om te weten of botmateriaal fossiel is, moet je het even natmaken. Plakt het, dan zit er nog collageen in en is het niet fossiel."

Een wenteltrapje, slangsterren, hoorntjesgruis, een botje en een kaakje: na een half uurtje heeft Loeff toch een paar gripzakjes gevuld. Zo gaat het nou altijd. De vondsten gaan thuis in laatjes. Soms maakt ze er kleine kunstwerkjes van, geïnspireerd door het beroemde schelpenkabinet van Job Baster in het Stadhuismuseum. De kettinghangers verkoopt ze via Etsy. ,,Al merk ik dat ik toch graag het verhaal achter de fossielen erbij vertel."

Liefst ter plekke, op het strand. Wie een keer mee wil, kan mailen naar loeffh@yahoo.nl Maar wees gewaarschuwd: het fossielenvirus werkt héél aanstekelijk.