Velen probeerden in 1939 onder de dienstplicht uit te komen, maar toen Wim Witvliet de oproep kreeg, vertrok hij opgewekt naar de Morspoort kazerne in Leiden. Want Wim hield wel van structuur en discipline. 

,,Hij was trots dat hij voor een gulden en vijf cent het vaderland mocht dienen. Daar ging een cent af voor het blaadje De Wacht en een cent voor de dames die de aardappels schilden’’, zegt Sjaak Willemstein, zijn schoonzoon.

Op 10 mei 1940 liep de sergeant brullend de kazerne binnen: ,,Het is oorlog!’’ Samen met de andere soldaat verzamelde Wim zich op de binnenplaats, maar niet voordat hij zich geschoren en gewassen had. Want vuil de oorlog ingaan, dat kwam niet bij hem op.