Lee Towers gaat megakerstboom ontsteken: ‘Eerst die Lee Towers openen en nu dit, geweldig!’

,,Geweldig toch? Dat ik dat weer mag doen? Maar het past ook wel bij me. Ik ben tenslotte iemand van groot, groter, grootst. Vergeet niet, ik was de eerste zanger die Ahoy vol kreeg. Geloofde niemand, dat het zou lukken. In het begin nam ook niemand het idee serieus dat de grootste kerstboom ter wereld in IJsselstein zou kunnen staan. Maar ze hebben het toch maar mooi voor elkaar gekregen. En nu zien we er elk jaar naar uit, dat de lichtjes aan de zendmast weer gaan branden.’’

,,Voel je ‘m? Dat is toch mooi? Ik ben er heel trots op dat ik het weer mag doen. De eerste keer was in 1993. Toen was ik de eerste artiest die bij de boom optrad. In 2003 was het mijn tweede keer. Toen ze me vroegen voor de derde keer, heb ik blij verrast tegen Laura, mijn vrouw, gezegd: Joehoe, ik mag weer naar de Grootste Kerstboom!’’

,,Jazeker. Dat doe ik graag. Want ik wil laten blijken hoezeer ik het waardeer. De mensen die er telkens voor zorgen dat we kunnen genieten van de boom, die géven om een ander. Zeker weten. Want als je geen moer om de wereld geeft, dan neem je ook niet de moeite om elk jaar 120 ledlampen te hangen aan de tuidraden van de Gerbrandytoren, toch? Ton Westland was er vanaf dag één bij betrokken. Inmiddels heeft hij het stokje overgedragen aan anderen. Maar de goede band,  de vriendschappelijke omgang met elkaar, die is gebleven. Zo zit ik ook in elkaar. Daar zorg ik voor. Ik vind dat belangrijk. Je zult het nu zelf óók wel hebben gemerkt, hoe ik het liefst met de mensen omga.’’

,,Precies. Mijn vader zei vroeger altijd: ‘De kortste weg van A naar B is een rechte lijn’. Ben ik nooit vergeten. In mijn carrière laat ik nog steeds niet alles maar over aan theaterbureaus, managers en wat-heb-je-al-niet-meer. Ik doe het liever zoveel mogelijk zelf. Ik heb het altijd zelf gedaan. In rechtstreeks contact met de mensen. Samen, daarbij voel ik mij simpelweg het prettigst.’’

,,Zou kunnen. En het zijn tóch al zulke bijzondere tijden voor mij. Deze week zijn in Rotterdam de Lee Towers onthuld. Twee woontorens, naar mij vernoemd. Een geweldige eer. In Rotterdam worden rondleidingen door de stad verzorgd. Stel je voor, bij het Marconiplein wordt nu gezegd: ‘Beste mensen, en dan zien jullie hier de Lee Towers staan’. Wie kan zoiets zeggen? Verder ben ik onlangs bij Sterren op het doek geweest, ik mocht meedoen met de Beste Zangers, ik sloot de Vrienden van Amstel Live af - en dan mag ik als snoepje van het jaar óók nog eens de Grootste Kerstboom ontsteken in IJsselstein.’’

,,Haha, nee. Maar die liefde gaat nooit over, hoor. Bij de Kuip wilden ze nog eens een standbeeld voor me oprichten. Omdat You never walk alone clublied is geworden. Maar we kunnen het wél over het songfestival hebben. Dat het volgend jaar in Rotterdam wordt gehouden, daaraan heb ik publicitair mijn steentje bij mogen dragen. In Limburg hebben ze daar André Rieu voor, Rotterdam heeft Lee Towers.’’

,,Enorm. Die zendmast torent echt overal bovenuit. En dus zien zóveel mensen in de donkere dagen al van zeer grote afstand zijn lichtjes branden. Ik vind het telkens weer een prachtig gezicht.″

,,Ik denk wat-ie doet met álle mensen. Je wordt er toch een beetje warm van. Ik bedoel: zet de televisie maar aan. Het is allemaal gekloot en ergernis wat je ziet in het Journaal. Daar wordt een mens op een keer toch moe van? Laten we het in december éven fijn hebben met elkaar. Een beetje knuffelen mag ook weleens. Begrijp je wat ik bedoel? Ik zing daar ook een liedje over: Kon het maar elke dag Kerstmis zijn. What a wonderful place this world would be. Zo is het toch? Als je verdriet hebt, of je bent iemand verloren, dan moet er ergens in het duister weer een lichtje voor je gaan schijnen. Daar gaat dit over. Dat klinkt sentimenteel, misschien, maar ik ben daar nu eenmaal erg gevoelig voor. ’’

,,Poeh. Ik heb drie kerstalbums gemaakt, dus er valt genoeg te kiezen. Jingle Bells vanzelfsprekend. En White Christmas. Sweet Caroline vinden de mensen ook altijd leuk om te horen. En natuurlijk You’ll never walk alone. Mooi nummer toch, voor onder de Grootste Kerstboom ter wereld? Het moet weer een mooi feestje worden in IJsselstein. Ik hoop dat straks iedereen meezingt uit volle borst.’’