Iedereen gaat op zoek naar zijn roots: grote stijging gebruik West-Brabants Archief

Ruim een halfjaar is ze nu bezig met het onderzoek naar haar stamboom, online in het West-Brabants Archief en elders. Ze is gevorderd tot ergens op het eind van de achttiende eeuw. De overgeleverde verhalen uit de familie krijgt ze er gratis bij. 

Dat maakt het onderzoek ook zo leuk, zegt de studente aan kunstacademie Sint Joost in Breda. ,,Die kleine verhalen maken de stamboom levend.’' Jacobs behoort tot de velen die in coronatijd het archief ontdekten en op zoek gingen naar hun voorouders. 

Wat ook is bijgehouden is de duur van de online bezoeken. Een gemiddelde sessie duurt zo’n 20 minuten, waarin de bezoeker zo’n 27 pagina’s raadpleegt. Het zijn imponerende cijfers en Van den Berg is er blij mee. ,,We zien dat het investeren in onze digitale diensten vruchten afwerpt. Juist nu de studiezaal vanwege de beperkende maatregelen al zo lang dicht is.’' 

Als onervaren onderzoeker is Jacobs blij met de steun die ze vanuit het archief krijgt. Ergens rond 1810 liep ze tegen flinke hobbels aan. ,,Voor die tijd werden in de trouwaktes de namen van de ouders niet genoemd. Dat maakt het zoeken meteen een heel stuk moelijker.’' Dankzij de tips vanuit het WBA kon ze verder. ,,Mooi dat je zo snel antwoord krijgt.’' 

Jacobs rolde vanzelf het familieonderzoek in. Voor haar studie grafisch ontwerp & ruimtelijk ontwerp was ze bezig met een onderzoek naar het industriële verleden van een toffeefabriek in Rotterdam. Ook organiseerde ze als betaald medewerker in de Roosendaalse kringloopwinkel een expositie over de waarde achter de spullen die er verkocht worden. ,,Ook daar zitten verhalen en een geschiedenis achter.’' Er was nog een particuliere reden: een zus van haar opa overleed. ,,Dan besef je het belang om al die verhalen vast te leggen.’' 

Jacobs weet dat ze bij de jongsten hoort als het gaat om stamboomonderzoek. Genealogie, dat is voor gepensioneerden, zo wil het clichébeeld. Corona heeft ook daarin voor verandering gezorgd, in ieder geval bij Jacobs. ,,Je werkt meer thuis, er is gewoon meer tijd, al is online studeren voor zo’n praktische opleiding als de mijne niet echt handig.’' 

Van opa Jac heeft ze ondertussen alle familiealbums gekregen, als ondersteuning bij haar onderzoek. De foto’s liggen uitgespreid op tafel: Wim ‘de Bollie’ Jacobs, een broer van opa, met een ijscokar van weleer. ,,De familie had ook een cafetaria, aan de Bredaseweg.’' Veel smokkelaars en stropers ook in de familie die altijd in de buurt van Roosendaal en de grens heeft gewoond, een tante Nonneke die in het klooster ging. ,,Het is ook het verhaal van een streek.’' 

Jacobs is gaandeweg in de ban geraakt van haar onderzoek. Ze hoopt de komende maanden nog dieper in het verleden van haar verleden door te dringen. Met op het eind een boek vol familieverhalen, mét stamboom. ,,Het stopt niet. Je volgt het spoor, soms loopt het dood, en dan vind je het weer terug. Je ontdekt antwoorden, maar je krijgt er minstens zoveel vragen voor terug.’’