Einde horeca Stampersgat: het laatste bier geschonken, de laatste pijl gegooid

Oneindig achter de tap blijven staan, was niet de opzet van het Stampersgatse kasteleinspaar. ,,We hadden de zaak al eerder in de verkoop gezet, maar opvolgers kun je niet verwachten. Niemand stapt nu in het onzekere bestaan in de horeca‘’, zegt Ad, die het café combineerde met een baan als werkbegeleider bij het Werkvoorzieningsschap. ,,Dat voelde nooit als zwaar. Ik haalde mijn energie juist uit de avondjes met de darters, de biljarters en de muziekverenigingen.‘’ 

Meer dan een stamkroeg was het dranklokaal aan het J.F. Vlekkeplein vooral een verenigingscafé. De biljartclubs, mandolineorkest Melodia, zangkoren Vox Populi, De Kreunende Tram, Kreekrakkers, Markstampers en natuurlijk de vijf dartclubs; zij allen waren er kind aan huis. Vooral in het pijltjes gooien waren de Van Laarhovens trendsetter. Ad: ,,Toen we nog cafetaria hadden met een barretje als smalle pijp ernaast was er net genoeg ruimte tussen de twee toiletdeuren om een dartsbord op te hangen. Het was net in de tijd dat Raymond van Barneveld in opkomst was. Omdat we na elf jaar fritesbakken zelf ook wel eens op een normaal tijdstip wilden eten, bouwden we cafetaria om tot cafégedeelte. Later is daar benedendijks de zaal bij gekomen.‘’

Met de uitbreiding konden niet alleen de biljarters hun keutje blijven leggen, La Plaza ontpopte zich vooral tot hét dartspaleis van West-Brabant. ,,We liften mee met het succes van de Nederlandse topdarters, die hier ook demonstratiewedstrijdjes speelden. De Halderbergse competitie met wel 36 teams is hier ontstaan en we hadden op een gegeven moment zestien dartsbanen, zowel boven in 't café als onderin de zaal.‘’

Aan een kwart eeuw horeca bewaren Ad en Carla mooie herinneringen. Ook aan de cafetariatijd, waarin Ad met de friteswagen op evenementen stond en Carla thuis het fritesvet aanwakkerde voor de klanten in de namiddag. ,,Op sommige plekken was ik 's ochtends al door de frites en pindasaus heen, dan kwam Carla bij brengen.’’ Specialiteit van het huis? ,,Dat was onmiskenbaar het frietje Stampersgat oftewel een speciaaltje met stoofvlees.‘’

Als cafébaas probeerde Ad ook wat leven in de brouwerij te brengen. Met het 400-jarig bestaan, de Weelfeesten, de kerstmarkten, tonpraotavonden, het oprichten van de koren en het campingconcert. ,,Op het laatst werd het wel steeds moeilijker om mensen mee te krijgen. De gunfactor ligt niet bij iedereen even hoog.‘’ 

Voor een verenigingscafé zoals 't Pleintje/La Plaza is de coronatijd extra zwaar. ,,Zelfs tussen de lockdowns door mochten de zangclubs niet repeteren, dan wordt het vechten tegen de bierkaai. Jammer dat het einde voor onze trouwe gebruikers toch nog onverwachts kwam. Dat hadden we zelf ook liever anders gewild.‘’