Advocaat Plasman: Burgemeester Krikke zette De Mos op verkeerde been met nachtvergunning

Oud-burgemeester Pauline Krikke van Den Haag heeft Richard de Mos op het verkeerde been gezet bij zijn plan voor nachtvergunningen voor grote horecagelegenheden in de stad. Dat blijkt volgens zijn advocaat uit het dossier.

Twee van die vergunningen kwamen terecht bij partijsponsor Akyol die eigenaar was van het zalencentrum Opera. Het Openbare Ministerie ziet er een voorbeeld in van de corruptie waarvan de lokale politicus wordt verdacht.

Toenmalig wethouder Richard de Mos van economie wilde een groot horecaplan door het stadsbestuur loodsen, maar daar kwam het niet van. Ook al omdat burgemeester Pauline Krikke hem had laten weten dat de Haagse politie tegen zijn idee gekant was voor vrije openingstijden in de uitgaanscentra van de stad.

Om die reden kleedde de lokale politicus zijn grote horecaplan uiteindelijk maar uit. Wat ervan overbleef, was het veel kleinere plannetje voor de vijf nachtvergunningen, waarvan er dus twee naar het zalencentrum De Opera gingen.

Maar uit het strafdossier blijkt dat het destijds toch iets anders lag. Niet de vrije openingstijden in het Haagse centrum, maar de vijf nachtvergunningen voor grote horecagelegenheden buiten het Haagse centrum zag de Haagse politie niet zitten. En dat was ook wat de politietop aan Haags burgemeester Pauline Krikke had laten weten.

Als Richard De Mos dat had geweten zou hij niet met een eigenstandig plan voor nachtvergunningen naar buiten zijn gekomen', zegt hij. ,,Dat is mijn grootste fout geweest", verklaart hij als het om zijn vermeende corruptie gaat.

Of De Mos in deze gang van zaken een opzetje vermoedde, vraagt de rechter zich deze middag af. ,,Ja, zo voelde dat wel. Ik kwam het pas te weten toen ik het dossier las", zegt de politicus. Dat Haagse ambtenaren destijds suggereerden dat hij vanwege die vijf nachtvergunningen in de problemen zou kunnen komen, maakt zijn argwaan er niet minder op.

Dinsdagmorgen buigt advocaat Plasman zich over de persoonlijke verrijking die het OM zijn cliënt aanwrijft in haar requisitoir, het lange relaas over het het strafbare handelen van de verdachten in de corruptiezaak rond Richard de Mos.

De raadsman wijkt even af van zijn pleitnota om zijn verbijstering de vrije hand te geven. ,,Heeft niemand bij het OM gezegd: moeten we dat wel doen, moeten we dat verwijt wel maken? "vraagt Plasman zich af. Hij kan het zich niet voorstellen en concludeert daarom dat het Openbaar Ministerie ‘heel bewust’ handelt. ,,En dat is een enorm kwalijke zaak.”

Niet alleen omdat de Haagse woning van politicus de Mos bepaald karig is ingericht, niet alleen omdat hij in een oude, tweedehands auto rijdt, meent de advocaat. Maar vooral omdat Justitie op deze wijze ‘een enorme hobbel die ze te nemen hebben, op slinkse wijze probeert te nemen’: via persoonlijke verrijking.

,,U zou op dit punt de strafzaak al kunnen beslissen”, vindt de raadsman van De Mos. ,,Als je corrupt bent en je hebt toegang tot zoveel geld van mensen die blijkbaar bereid zijn om je om te kopen: dan klopt er iets niet als dat niet gebeurt!? Dat laat zien dat De Mos helemaal geen corrupte intenties heeft.”

Na een korte schorsing komt de rechter bewonderend terug op het intermezzo: ,,De timing van uw laatste opmerking was meesterlijk. Geweldig. Precies op het juiste moment”, zegt hij. Plasman reageert: ,,Dat heb ik me gisteravond om half twaalf bedacht.” De rechter lacht: ,,Dat geloof ik eigenlijk niet.’’

Helemaal aan het begin van dag acht van het corruptieproces tegen De Mos en zeven medeverdachten gaat het Openbaar Ministerie diep door het stof. De aanklager erkent een misser in haar requisitoir van vorige week, het relaas over het strafbare handelen van de verdachten.

De opmerking ‘my lips are sealed’ van verdachte Edwin Jansen zou volgens Justitie op geheimzinnigheid duiden rond een vastgoeddeal, maar daar maakte zijn advocate gisteren gehakt van. ,,Inderdaad blijkt uit het dossier dat de geheimzinnigheid om een persoonlijke opmerking van De Mos ging die niets met de zaak van doen heeft”, erkende het OM vanmorgen.

Verdachte vastgoedman Edwin Jansen is boos over de fout: ,,Ik zeg maar niet te veel, maar ik vind het verschrikkelijk. Dat wordt dan zomaar over mij gezegd en vervolgens hier achter mij opgeschreven. Het zet mij ten onrechte in een nog kwader daglicht. En: wat als wij dit gisteren niet naar voren gebracht zouden hebben, had het Openbaar Ministerie dit dan ook gedaan?”

De rechter wijst er wel op dat het goed is dat het OM de fout rechtzet. ,,Dat hoort ook bij een zorgvuldig proces”, zegt hij.

Luister ook onze podcastserie O, o, de Mos over de opkomst van Richard de Mos en de corruptiezaak. Donderdag verschijnt aflevering zes.

Gisteren kwamen de advocaten van verdachten Ernst Akyol, Edwin Jansen en Nino Davituliani al aan bod. Zij pleitten ook voor vrijspraak, het Openbaar Ministerie (OM) zit volgens hen compleet mis. ,,Het OM schrijft een misdaadroman”, stelde advocaat Judith de Boer namens vastgoedondernemer Edwin Jansen. Met selectieve citaten, aan elkaar geplakte uitspraken en weggelaten smileys probeert Justitie een schijn van criminaliteit te schetsen die er volgens de advocaat helemaal niet is.

En dat Ernst Akyol in afgetapte gesprekken en appjes pronkte dat hij met de Groep de Mos-politici ‘mannetjes op het stadhuis’ heeft en hen in de zak heeft, moet totaal niet serieus genomen worden, stelde zijn advocaat Ed Manders. Manders zei dat Akyol waarschijnlijk ADHD heeft: ,,Zijn gedachten lijken op een flipperkast. Als hij iets probeert uit te leggen, wordt het er vaak niet duidelijker op. Het is bluf, lariekoek. Dat moeten we in perspectief zien.”

Lees verder na de video

Het OM eiste vorige week forse straffen tegen de verdachten: Richard de Mos moet volgens het OM 22 maanden onvoorwaardelijke celstraf krijgen voor omkoping, corruptie en samenspanning met partijsponsoren. Ook wil het OM een politiek-bestuurlijk beroepsverbod van vier jaar voor De Mos en partijgenoot Guernaoui.

In een uiterst kritisch betoog onderbouwde officier van justitie Jolanda de Boer de eis. ,,De Mos is zich van geen kwaad bewust, wil politiek ook niet op een andere manier bedrijven. Wie denkt dat je je betalende achterban mag voortrekken, diskwalificeert zichzelf als politicus. De ombudspolitiek van De Mos klinkt sympathiek, maar blijkt pijnlijk ondemocratisch, het is pure vriendjespolitiek.”

De Boer ging verder: ,,De Mos toonde zich afhankelijk van specifieke ondernemers, zette collega-wethouders buitenspel, ambtenaren onder druk. De Mos bepaalde wie wat van de koek kreeg en voor zijn vrienden bewaarde hij het grootste stuk.”

Volgens justitie kregen de horeca- en vastgoedondernemers geheime informatie, voorrang en voordeel, bijvoorbeeld in de vorm van nachtvergunningen en een politieke lobby van De Mos op het stadhuis. De ondernemers doneerden samen voor ruim een ton aan de partij.

Deze week volgen de pleidooien van de advocaten, de reactie van het OM en het laatste woord van de verdachten. Op zijn vroegst medio maart doet de rechter uitspraak.

Abonneer je op de podcast via een van de icoontjes