PZC 13 aug: Checkpoint nam alleengenoegen met het beste

Telefoontaps, videoregistratie, peilzenders, observatieteams. Vanaf eind mei, begin juni 2007 hebben politie en Openbaar Ministerie, aldus raadsman André Beckers, alles uit de kast gehaald om zicht te krijgen op het doen en laten rondom de Terneuzense coffeeshop Checkpoint. Dat onderzoek begon direct na de eerste inval bij Checkpoint. Op last van de rechter-commissaris werd de 56-jarige eigenaar toen kort na zijn aanhouding al uit zijn voorarrest geschorst omdat hij de enige was die bij Checkpoint de inkoop regelde. "Na die inval wilde iedereen dat Checkpoint weer zo snel als mogelijk openging om te voorkomen dat honderden drugstoeristen overal in Terneuzen en elders in Zeeland zouden rondstruinen op zoek naar softdrugs."

Die schorsing van de eigenaar was, zo las de advocaat in het strafrechtelijk dossier, het startpunt voor het vervolgonderzoek tegen Checkpoint en de eigenaar.

Beckers snapt nog steeds niet wat de ware beweegreden voor het OM is om de pijlen op die Terneuzense coffeeshop te richten. In zijn gesprekken met de drie betrokken Middelburgse officieren van justitie hoort hij alleen dat ze het tijd vonden om op te treden.

Beckers stelt dat Checkpoint alleen zo groot kon worden dankzij het beleid van de overheid. "Er is toch bewust gekozen voor twee Terneuzense coffeeshops. Voor Checkpoint en Miami. Om op die manier de problemen te kanaliseren. Om te voorkomen dat drugstoeristen heel Terneuzen zouden afstropen op zoek naar drugs."

Het OM heeft de afgelopen periode herhaaldelijk laten weten dat tegen Checkpoint is opgetreden omdat een dergelijke megacoffeeshop nooit de bedoeling was van het gedoogbeleid. Checkpoint was immers met voorsprong de grootste coffeeshop van Nederland met zo'n tweeduizend klanten per dag en zou door de grote klantenstroom het gedoogbeleid opgerekt hebben. Beckers snapt die redenering niet omdat in Terneuzen toch doelbewust door het bestuur is gekozen voor grote coffeeshops. "Vanaf het begin kwamen er toch al buitenlandse klanten." Om die reden heeft hij aan het College van Procureurs-generaal, het hoogste rechtscollege, gevraagd of er iets veranderd is in het gedoogbeleid ten aanzien van (mega)coffeeshops. Uit het antwoord blijkt volgens hem klip en klaar dat dat niet het geval is. Daarom snapt hij niet waarom het OM die invallen bij Checkpoint heeft gedaan. Vooral niet omdat volgens hem nergens staat dat een coffeeshop per dag niet meer dan vijfhonderd gram mag verkopen.

Beckers staat bekend als de coffeeshopadvocaat van Nederland. Via zijn contacten binnen die wereld weet hij dat de beide invallen bij Checkpoint voor grote onrust hebben gezorgd onder de coffeeshophouders. Maar ook onder gemeentebestuurders. Want die worden nu geconfronteerd met argwanende coffeeshophouders die zich afvragen of het wel zin heeft om afspraken te maken als blijkt dat het OM vervolgens z'n eigen weg gaat. Uit de stukken die Beckers nu al heeft blijkt volgens hem dat politie en OM alles op alles hebben gezet om te kunnen bewijzen dat de eigenaar van Checkpoint softdrugs heeft doorverkocht aan andere handelaren.

"Daar is niets van gebleken." Wel trof hij getuigenverklaringen aan van handelaren die klaagden dat de inkopers van Checkpoint altijd zo vreselijk letten op de kwaliteit. Zeer vaak werden partijen afgekeurd die vervolgens probleemloos door andere coffeeshops werden afgenomen. " Checkpoint nam alleen maar genoegen met het beste."