PREMIUM
Situatie normaal: alles verkloot
column oscar garschagen,,Situatie normaal: alles verkloot’’ is de vertaling van het Engelse letterwoord snafu: situation normal: all fucked up. Deze Amerikaanse mariniersuitdrukking voor aanhoudend geblunder zoemde door mijn hoofd tijdens het bloedeloze toneelstukje in de Tweede Kamer gisteren. Ruim voor de lunch werd de geregisseerde uitkomst van dat mariniersdebat duidelijk. Restte na de plaspauze alleen een knievalletje van de emotieloze staatssecretaris en de ‘bedrogen en belogen Zeeuwen’ konden de bussen weer in. Met lege handen en vage beloften.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMcolumn oscar garschagen
Wit domineert in Zeeland, vooral bij de politie, in de politiek en in de media
Als het aan F1-kampioen Lewis Hamilton had gelegen, waren de Black Lives Matter-demonstranten naar Vlissingen getogen om het beeld van de beschermer van slavenhandelaren Michiel de Ruyter de Westerschelde in te jonassen. Alsof je daarmee de geschiedenis verandert. Maar voor een Taliban-achtige beeldenstorm voelde de veelkleurige, overwegend jonge menigte (nog) niets. Ze hielden het op de gekalkte 1,5 meter-kruisjes op het Middelburgse Abdijplein bij een protest tegen Amerikaans politiegeweld tegen zwarten. Zwaaiend met gebalde Black Panter-vuisten en spandoeken. -
PREMIUMcolumn oscar garschagen
Knus en intiem, de mini-uitvaart als een nieuwe trend
,,Goh, zo’n mini-uitvaart wil ik misschien ook wel”, fluisterde mijn liefste tante, een gesoigneerde tachtiger, toen we in het Middelburgse crematorium afscheid namen van haar oudere zus, mijn 91 jaar geworden moeder. ,,Zo knus en intiem. Had ik met al dat ellendige coronagedoe niet verwacht”, recenseerde zij de uur durende plechtigheid. Niemand, want de coronadictaten in het begrafenis- en crematiewezen zijn streng: geen warme omhelzingen, geen strelend hand op een verdrietige rug, geen troostende knuffels en zo. -
PREMIUMcolumn oscar garschagen
Hoog tijd dat onze premier een U-bocht maakte
Eindelijk heeft onze joviale premier zijn politiek van vrolijke Hollandse nuchterheid over het mondiaal rondspattende coronavirus laten varen. Met zichtbare tegenzin erkende hij gisteren dat ‘Nederland een patiënt is die behandeld moet worden’. Het werd hoog tijd dat ook hij een U-bocht maakte. Voor virologen in Azië, Europa en de VS is het allang duidelijk: het dodelijke coronavirus is niet in te dammen, maar op zijn best te beheersen, te mitigeren. -
PREMIUMcolumn oscar garschagen
Zeeuwse scheiding
’In de jaren ‘20 van de 21-ste eeuw hield de Nederlandse provincie Zeeland met de ‘vervlaamsing’ van Zeeuws-Vlaanderen feitelijk op te bestaan. Grote booswicht was de tolheffing voor de Westerscheldetunnel, een melkkoe van de provincie en het Rijk. Door deze, voor Nederland unieke tolheffing te handhaven, werd de regio bewust of onbewust in Vlaamse handen gedreven’. -
PREMIUMcolumn oscar garschagen
Zelfs dat verdomde corona verandert niets aan dat heilige moeten van de Tour de France
Eindelijk die Mont Aigoual gezien, die kale, ongenaakbare berg in De Renner van schrijver/schaker/wielrenner Tim Krabbé, voor fietsende literatuurliefhebbers net zo bekend is als de Mont Ventoux. Net als in het cultboek over wat er in het hoofd van een coureur omgaat eindigde gisteren daar de Touretappe op pre-corona-drukke wijze zonder een Nederlandse winnaar. Topliteratuur en Tourwerkelijkheid vloeiden gisteren voor het eerst in elkaar over, want de berg in de Cevennes debuteerde in de Tour.
-
PREMIUMcolumn oscar garschagen
Ik verheug mij nu al op Narcos Zeeland en Flikken Vlissingen
Een bajes voor ‘de zwaardere doelgroepen’ moet Vlissingen uit de prut trekken. Hilarisch, die justitiële managementtaal in Wientjes’ Wind in de zeilen, maar zou het werkelijk? -
column oscar garschagen
Geen afgehakte arm lijkt vergeten in De Slag om de Schelde
Liters bloed en tonnen Zeeuwse modder spatten van het filmscherm af. Geen afgehakte arm lijkt vergeten in De Slag om de Schelde. Zwaar artillerievuur en inslaande mortiergranaten doen bioscoopstoelen trillen. De angst van Canadese en Duitse soldaten, de rokerige stank in de gedigitaliseerde ruïnes van Zeeuwse stadjes en dorpen, de vertwijfeling van de bevolking nestelen zich in je hoofd op de premièredag in Cinecity. Beelden, die nadien beklijven in zonovergoten Vlissingen, de stad met talloze sporen van deze ‘hel op aarde’-episode. -
PREMIUMcolumn oscar garschagen
De hoerende en snoerende casinobaas Trump als christelijke reddingsboei
Iedere keer als de camera inzoemt op het pokergezicht van de Amerikaanse vice-president Mike Pence (‘ik ben een werktuig van de Heer’) denk ik aan Zeeland. En als ik aan Zeeland en naburige dorpen Overisel, Harlem en Vriesland in Michigan denk, bekruipt mij een beklemmende gedachte. Gaan de evangelicals, de ultra-conservatieve protestanten in de VS, Trump opnieuw een overwinning bezorgen? Nee toch?
