Oscar Garschagen.
Volledig scherm
PREMIUM
Oscar Garschagen. © Dirk-Jan Gjeltema

Hoe moedig ben je eigenlijk?

columnOnder ongewone omstandigheden wel degelijk hele ongewone dingen doen. Krachtiger dan in de bundel Moed, die verscheen bij het 25-jarig bestaan van het Nationaal Monument Kamp Vught, kan het begrip moed niet omschreven worden. 

Oscar Garschagen

Lees Meer

  1. Ruttes macht onaangetast en versterkt
    PREMIUM

    Ruttes macht onaange­tast en versterkt

    Een geflipte Baudet, die zijn wijntjes lijkt aan te lengen met paddo’s, volksvertegenwoordigers die elkaar uitmaakten voor ‘klimaatpsychopaat’ dan wel ‘bedrijfspoedel van Poetin’. Democratie hoort te knetteren, maar bij vlagen was ‘het belangrijkste politieke debat van het jaar’, zoals de Algemene Politieke Beschouwingen worden genoemd, afzichtelijk. Het partijpolitieke gehengel naar een paar seconden in de tv-schijnwerpers, het vingergewijs naar ministeriële schuldigen van noem maar op welke crisis, het verbale gestunt nam soms groteske vormen aan. Uitzonderingen waren Sophie Hermans, Attje Kuiken, Esther Ouwehand en Pieter Heerma, maar die werden weggedrukt door de rechtse keetschoppers of overklast door Rutte.
  2. Groene Annalena Baerbock heeft de broek aan
    PREMIUM
    column oscar garschagen

    Groene Annalena Baerbock heeft de broek aan

    De beschuldiging op het smoezelige spandoek in het Alaunpark van Dresden liegt er niet om: ,,Groenen=Oorloghitsers’’. Op een meiavond zit het park vol met vredig musicerende en bierdrinkende jongeren, maar onlangs is ook hier gedemonstreerd tegen de krankzinnige oorlog in voelbaar nabij Oekraïne. Niet alleen tegen ,,de moordenaar Poetin’’, maar ook tegen regeringspartij Die Grünen. Het verwijt is dat de vredesduiven van weleer oorlogszuchtige haviken zijn geworden.
  3. München 1972: hoe sport zijn onschuld verloor
    PREMIUM
    column oscar garschagen

    München 1972: hoe sport zijn onschuld verloor

    Het is vijftig jaar na de dramatische Zomerspelen van 1972 in München nog steeds te cynisch voor woorden. Terwijl lijkkisten met vermoordde Israëlische olympiërs naar Israël reisden, hervatten de sporters hun medaille-jacht. ‘The games must go on’ luidde het beruchte decreet van toenmalig IOC-voorzitter Avery Bundage, een onverholen racist en antisemiet. ,,Sport en sporters verloren toen hun onschuld”, zegt Rolf Bos, auteur van het bloedspannende Een Duitse Zomer over de Palestijnse gijzeling van elf Joods-Israëlische sporters.
  4. Laat sporters sporten
    PREMIUM
    column oscar garschagen

    Laat sporters sporten

    Een open, half gebogen hand, uitgestoken alsof die de volle maan wil grijpen. De symboliek ontgaat mij, maar mensenrechtenactivisten hopen dat olympische topsporters met dat simpele gebaar in Peking gaan protesteren tegen mensenrechtenschendingen in China. Arme olympiërs, die dezer dagen China binnendruppelen en waar de ogen en oren van de almachtige staat altijd meekijken en -luisteren. Zo spectaculair en ontspannen als in 2008 gaat de tweede olympiade in Peking niet worden en dan wordt er ook nog een moreel beroep op hen gedaan.
  5. Rutte sterft dood door duizend sneden
    PREMIUM
    column oscar garschagen

    Rutte sterft dood door duizend sneden

    En toen werd Mark pislink. Lang in een opnieuw heel venijnig Tweede Kamerdebat over ‘Nokiagate’ acteerde de belaagde minister-president onverschilligheid. Hij zat lekker te oefenen met zijn smartphone. Maar donderdag om 14.10 uur precies verloor Mark Rutte zijn geduld en barstte hij zwaar geïrriteerd los. Hij heeft schoon genoeg van dit soort debatten. Dat eeuwige wantrouwen, dat gebrek aan basaal respect, het uitvergroten van fouten, die niet aflatende valsheid, de altijd opduikende suggestie dat hij altijd de boel belazert: monden in de Tweede Kamer vielen open en de mijne ook.

Net binnen

Meest gelezen

Meest gedeeld