Een paniekerig minuutje vergat ik dat die mondkappen waardeloos zijn
Raar dat het menselijk brein gevoeliger is voor beangstigend nieuws over het nieuwe coronavirus dan voor sussende mededelingen. ,,Je weet maar nooit,’’ dacht ik gisteren toen ik in de Gamma langs bijna leeg gehamsterde rekken met mondmaskers liep. Een paniekerig minuutje vergat ik dat die mondkappen -papieren doekjes met twee elastiekjes- waardeloos zijn. Door mijn hoofd flitsten beelden van Zeeland in quarantaine, gesloten café’s, overvolle ziekenhuizen en lege winkels.
Delen per e-mail
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
Column Nooit gedacht dat ik mij in Zeeuwse supermarkten onveiliger zou voelen dan in de Gazastrook
De meeste gedaantes van doodsangst dacht ik te kennen: van onversneden bangheid in oorlogszones tot de verlammende paniek na een slecht nieuwsgesprek bij de arts. Verpletterend nieuw is de angst voor een etentje, een handdruk of een omhelzing. Nooit gedacht dat ik mij in Zeeuwse supermarkten onveiliger zou voelen dan in de Gazastrook, waar op bloed overgoten dagen ook altijd de zon schijnt. -
PREMIUM
Column Oscar Garschagen v.C/n.C
De Westerschelde blinkt vredig deinend in de voorjaarszon. Vanaf de hoge duinen bij Zoutelande meestal een indrukwekkend vergezicht, maar nu een schijngestalte. Het moet rond dit uur van de dag - hoog tij - veel en veel drukker zijn met Chinese containerschepen op weg naar de havens stroomopwaarts. -
PREMIUM
column oscar garschagen Hoog tijd dat onze premier een U-bocht maakte
Eindelijk heeft onze joviale premier zijn politiek van vrolijke Hollandse nuchterheid over het mondiaal rondspattende coronavirus laten varen. Met zichtbare tegenzin erkende hij gisteren dat ‘Nederland een patiënt is die behandeld moet worden’. Het werd hoog tijd dat ook hij een U-bocht maakte. Voor virologen in Azië, Europa en de VS is het allang duidelijk: het dodelijke coronavirus is niet in te dammen, maar op zijn best te beheersen, te mitigeren. -
PREMIUM
column oscar garschagen Steeds luider klinken de klachten over de kille en geautomatiseerde overheid
,,Heb je al een excuusbriefje ontvangen van de belastinginspecteur’’, schatert Els, mijn gids in de fiscale jungle. Vorig jaar redde ze mij uit de grijpgrage klauwen van die anonieme pennenlikker en diens falende computers. Na een hartverzakking (bij mij) en een scherp geformuleerd briefje (van haar) kwam het goed. Maar verontschuldigingen? -
PREMIUM
column oscar garschagen Situatie normaal: alles verkloot
,,Situatie normaal: alles verkloot’’ is de vertaling van het Engelse letterwoord snafu: situation normal: all fucked up. Deze Amerikaanse mariniersuitdrukking voor aanhoudend geblunder zoemde door mijn hoofd tijdens het bloedeloze toneelstukje in de Tweede Kamer gisteren. Ruim voor de lunch werd de geregisseerde uitkomst van dat mariniersdebat duidelijk. Restte na de plaspauze alleen een knievalletje van de emotieloze staatssecretaris en de ‘bedrogen en belogen Zeeuwen’ konden de bussen weer in. Met lege handen en vage beloften.
-
PREMIUM
column oscar garschagen Zeeland wil groene koploper worden. Ik rekende op grootse plannen
De noodklok luidt voor het Zeeuwse netwerk van bussen op vaste routes en op vaste tijden. Voor mij was dat hét nieuws op de conferentie ‘Slimme mobiliteit’. -
PREMIUM
column oscar garschagen Nooit gedacht, maar ik ben opeens vóór technologische coronasurveillance
In de tsunami van horrorverhalen valt een positieve krantenkop op als een BN’er zonder een coronalied. ‘Johnson&Johnson hoopt begin volgend jaar een coronavaccin beschikbaar te hebben’, noteerde het FD. ,,We rekenen erop dat honderden miljoenen mensen in 2021 en de in de loop van 2022 toegang krijgen tot een vaccin tegen een kostprijs van 10 euro”, vertelde de Belgische arts Paul Stoffels, chief scientific officer van de Amerikaanse gigant, aan het roze gekleurde zakenblad. J&J heeft met een miljard dollar Covid-19 ‘de oorlog’ verklaard. -
PREMIUM
Column Oscar Garschagen Sài Luó Sī Kài Érkè
Een echte vent ben ik blijkbaar niet, want ik kijk zelden naar ‘mannenzender’ RTL7. Zappend bleef ik daar zaterdag toch plakken bij De Leeuw van Zeeland. De leeuw is Léon Overdulve. Voor wie deze vijftiger nog niet kent: in dik tien jaar bouwde hij vanuit een bejaardenwoninkje in Serooskerke (W) een miljardenbedrijf op dat roestende boorplatforms ontmantelt of renoveert. Dit is een geweldig van matroos-tot-miljonairsverhaal waar nu een vierdelige documentaire van is gemaakt die - kijktip - gelukkig ook op pzc.nl te zien is.
