Winterdorpschaamte? Heb ik geen last van
Column OndineAlbert Heijn heeft Nederland in twee kampen verdeeld: zij die het Winterdorp haten en zij die het beminnen. Dochter aan de telefoon: ,,Wat heb je nou op Facebook gezet? Dat je voor je kleinzoon spaart? Ik wil die dingen hier niet hebben hoor!”
Delen per e-mail
Dat weet ik natuurlijk al lang. Zij is, zoals elk weldenkend mens, vóór houten speelgoed en de Vrije School en tégen parabenen en plastic en behoort dus tot de haters. Die hebben het Winterdorp omgedoopt in Wegwerpdorp: als de verzamelwoede over is, belandt de hele bubs in de plastic soup. Wedden dat die mini's straks opduiken in de maag van zeeschildpadden, aan de andere kant van de wereld?
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
Column Ondine van der Vleuten Wat zie je er vandaag fantastisch uit, schat!
Vanuit mijn ooghoeken zie ik hoe het mannetje iets uit zijn zak haalt. Iets scherps. Een schaar is het, een snoeischaar. Snel leg ik de telefoon neer, nog vóór hij kan toeslaan. ,,Meneer! Wat doet u nu?!” Hij bevriest in zijn beweging. -
PREMIUM
Column Ondine van der Vleuten Bloot op de wc voor het goede doel
Nog geen tien minuten nadat ik gelezen had over de marinierskalender 2020, had ik hem al besteld. Pfff. Nog net op tijd. Vierentwintig uur later waren alle 3350 exemplaren weg. Ongetwijfeld gekocht door Vlissingers die, net als ik, nu wel eens een jaar lang wilden kijken naar wat er op ons af komt, met die kazerne. Of wat we mislopen. -
PREMIUM
column ondine van der vleuten Als het over geloof gaat, heb je zó oorlog
,,Ik moet je iets vertellen”, zegt mijn nicht geheimzinnig, niet lang nadat ze terug is van een vakantie in Egypte. ,,Beter dat je het rechtstreeks van mij hoort.” Dat belooft wat. Is ze moslim geworden? Komt ze uit de kast? -
PREMIUM
COLUMN ONDINE VAN DER VLEUTEN Geen idee wie de eerste klap uitdeelde
De klap kwam zo hard aan dat ik dubbelsloeg. Voor zover mogelijk dan, want aan weerszijden werd ik vastgehouden, zodat de jongen tegenover me goed op mijn middenrif kon mikken. Zijn twee vriendjes, een links en een rechts, hadden ieder een arm gepakt en die op mijn rug gedwongen. -
PREMIUM
COLUMN Hij deed het op zijn knieën, kont omhoog
Was ik net van plan dagelijks te gaan bilbaden, blijkt het toch niet zo gezond te zijn als men beweert. Zon op je perineum mag, maar - aldus verontruste dermatologen - alléén na smeren met zonnebrandcrème. Laten we zeggen: factor 50. Voor je het weet heb je een verbrand onderkantje. En leg dat maar eens uit aan je huisarts.
-
PREMIUM
Column Ondine van der Vleuten Komt die hele condoomautomaat van de muur
De automaat bij het Franse tankstation is goed voorzien. Tandpasta, onderbroekjes, hoofdpijnpillen, tampons en condooms: alles voor de impulsieve reiziger, constateer ik gefascineerd. Zo heb ik ze in Nederland nog niet gezien. -
PREMIUM
COLUMN ONDINE VAN DER VLEUTEN Goed nieuws: we hóeven helemaal niet te eten
S. is even in Zeeland. Hij oogt ingetogen. Vandaag geen wit of hemelsblauw satijnen pak. Gekleed in een lange, zwarte jas met zijden sjaal zit hij aan mijn eettafel. -
PREMIUM
Column Ondine van der Vleuten De ontmaagding moest nog even wachten
‘Voorkom Het Grote Gesprek Over Seks en verweef voorlichting al vroeg in de opvoeding’, leest mijn vriendin hardop voor. ,,O ja. Dat artikel”, zeg ik. ,,Vertellen dat pornoactrices overdreven hijgen en kreunen. Samen lichaamsdelen benoemen, inclusief piemel en foefje. Ik heb het aardig gedaan, als ik die tips zo las. Laatst klaagde mijn zoon nog: ‘Als ik bezoek krijg, moet ik eerst kijken of je niet stiekem weer zoiets als het Borstenboek in mijn kast geduwd hebt. Of dat Schaamhaarboek dat je tussen mijn strips verstopt had.”
Meest gelezen
Webwinkel
Meest gedeeld
-
PREMIUM
Woonde ik maar in Zeeland, schreef ze terug
-
PREMIUM
Geen kermis en toch is het lente -
PREMIUM
Zou het niet beter zijn om coronaslachtoffers een gezicht te geven?
-
PREMIUM
Een tripje naar Sluis was al ver genoeg
-
PREMIUM
In een omgeving tussen natuur en akkers is het alsof alles zijn normale gangetje gaat
