PREMIUM
Een mensenleven, een hartenklop in de tijd
Column Ondine van der VleutenHet ‘dakterras op het zuiden’, zoals het wervend in de folder van de nieuwbouwwoning stond, bleek meestentijds een winderige plek om snel vandaan te vluchten. Bloedheet kan het er ook zijn, ondervond ik vorig jaar toen de klimaatverandering voor een hittegolf zorgde. En toch, wat een vreugde, dit huis, op wat naar mijn stellige overtuiging een van mooiste plekjes van de stad wordt.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
En toch, ik ben nu wel uitgenaaid
We leven in het tijdperk van de ontnaaide vrouw, las ik. 'Bijna iedere Nederlandse 45-plusser heeft ervan geprofiteerd of eronder geleden: de zelfmaakcreaties van het maandblad Knip Mode'. Die tijd is dus voorbij, blijkbaar. Sterker: jonge vrouwen weten nog geen rits in te zetten. -
PREMIUMcolumn ondine van der vleuten
Wat deed dit hier, in het toilet van de Geerteskerk?
Het was een drukte van belang in de Geerteskerk te Kloetinge. Van heinde en verre was het volk toegestroomd om de literatuurgoden te aanbidden: Jan Siebelink en Murat Isik, schrijvers van respectievelijk het boekenweekgeschenk en het essay. -
PREMIUMcolumn ondine van der vleuten
Als het over geloof gaat, heb je zó oorlog
,,Ik moet je iets vertellen”, zegt mijn nicht geheimzinnig, niet lang nadat ze terug is van een vakantie in Egypte. ,,Beter dat je het rechtstreeks van mij hoort.” Dat belooft wat. Is ze moslim geworden? Komt ze uit de kast? -
PREMIUMCOLUMN ONDINE VAN DER VLEUTEN
Had ik straks een ‘voorgat’ in plaats van een vagina?
S. kwam terug van de toiletten, een geïrriteerde blik in haar ogen. ,,Wat denk je? Hadden ze een genderneutraal toilet. Dat is toch van de gekke. Ik wil helemaal geen toilet waar mannen én vrouwen naar binnen mogen. Dan voel ik me gewoon niet veilig. Bovendien, mag een dame haar make-up alsjeblieft bijwerken zonder dat er een kerel op staat te kijken?” -
PREMIUMColumn Ondine
Straks even die kraan aflikken. Komt helemaal goed.
,,Driemaal daags innemen”, zegt de apotheker, terwijl hij mij het doosje toeschuift. ‘Amoxicilline met clavulaanzuur’, staat erop. Toe maar, een breed-spectrum antibioticum! Dag bloemen, dag bijen, dag darmbacteriën!
-
PREMIUMCOLUMN ONDINE VAN DER VLEUTEN
Door het glas van de voordeur schemerde een silhouet
Ik wilde net beginnen aan een nieuwe Netflix-serie toen de bel ging. Negen uur. Buiten was het al donker. Wie o wie belde er zomaar bij me aan, op dit tijdstip? Een vriend in nood? De buurvrouw, om een schroevendraaier? Een overijverige collectant? Of, wat ik vurig hoopte, de man uit Lelystad, die al weken lang een zwembadtrap bij me op zou komen halen, die gruwelijk in de weg lag? -
PREMIUMCOLUMN ONDINE VAN DER VLEUTEN
Sterkte met je goede voornemens, had hij geschreven
Goede voornemens? Stoppen met roken wellicht? J. maakt een wegwerpgebaar. Alsjeblieft niet, zeg. ‘Sterkte met je goede voornemens’, had hij op zijn kerstkaarten geschreven. Hij neemt een stevige trek en blaast kordaat uit. Om hem heen instemmend gebrom. De ruimte ziet blauw van de rook. -
PREMIUMcolumn ondine van der vleuten
Sterkte met je goede voornemens, had hij geschreven
Goede voornemens? Stoppen met roken wellicht? J. maakt een wegwerpgebaar. Alsjeblieft niet, zeg. 'Sterkte met je goede voornemens', had hij op zijn kerstkaarten geschreven. Hij neemt een stevige trek en blaast kordaat uit. Om hem heen instemmend gebrom. De ruimte ziet blauw van de rook.
0 reacties