1. Van die bijzondere stemmen, die je helemaal tot rust brengen
    Column Ondine van der Vleuten

    Van die bijzondere stemmen, die je helemaal tot rust brengen

    Opeens had iedereen er de mond (of moet ik zeggen: de oren?) vol van: ASMR. Vloggers wierpen zich met verve op de autonomous sensory meridian response en maakten hilarische filmpjes waarin ze bij de microfoon in de weer gingen met haarborstels, lange nagels en kauwgom. Dat alles om de gewenste effecten te bewerkstelligen bij de luisteraar: een euforisch gevoel dat vaak begint met een prikkelende sensatie op de hoofdhuid, uitmondend in een gevoel van diepe ontspanning.
  7. Bij elke fazant heb ik de neiging gas te geven
    PREMIUM
    column ondine van der vleuten

    Bij elke fazant heb ik de neiging gas te geven

    Ik moet eerlijk zijn: iedere keer dat ik een fazant of patrijs zie lopen, heb ik de neiging gas te geven. Roadkill! Pas nog een interessante docu gezien over een Brit die nooit naar de slager hoefde omdat hij dagelijks een rondje ‘countryside’ doet op zoek naar platgereden konijnen en andere verkeersslachtoffers. Trots toonde hij zijn volle vriezer, met daarin verstijfde dieren in vreemde houdingen.
  3. In Zeeland doen ze het op eigen kracht
    PREMIUM
    COLUMN

    In Zeeland doen ze het op eigen kracht

    Een van de mooie kanten van mijn vak is dat je achter belangrijke mensen aan mag hobbelen en mag meesmikkelen van dingen als rode biet-biefstukje en tartaar van aardpeer. Minister Ingrid van Engelshoven deed deze week Zeeland aan en ik was erbij. Wat een vrouw! ’s Morgens in het Bevrijdingsmuseum, ja, toen was ik ook nog fris en fruitig. Acht uur durend informatiebombardement later zakte ik toch wat in. Zelfs de lunch bood geen soelaas. Dat was namelijk een lopend buffet langs thematafels waar de arme minister werd opgewacht door frisse studenten of bestuursleden die al uren op dit moment wachtten en vol energie het gesprek aangingen. Van Engelshoven bleef sterk: opperste concentratie en samenhangende zinnen, tot het bittere einde.
  3. De plattegrond was ik al kwijt
    PREMIUM
    COLUMN ONDINE VAN DER VLEUTEN

    De platte­grond was ik al kwijt

    Eindelijk had ik eens tijd om uitgebreid te gaan snuffelen aan de nieuwe, grotere, verbeterde AH XL. Verrukt stapte ik het verwarringspaleis binnen. Supermarkten zijn namelijk, aldus Teun van de Keuken (die van de Keuringsdienst van Waarde), ingericht op het verwarren en onthaasten van de klant. Vandaar: verwarringspaleizen. En hoe langzamer en verwarder de klant daarin ronddwaalt, hoe meer die koopt. Die Teun. Hoe kwám-ie erop.
  4. Taak nummer 24: tijd maken
    PREMIUM
    Column Ondine van der Vleuten

    Taak nummer 24: tijd maken

    Twee maanden waren er overheen gegaan voor ik tijd had. Stone balancing: dat is wat hij deed. ,,Als ik het een dag niet doe, word ik onrustig", appte hij. ,,Ga je mee, vanavond?" Ik had geen tijd. ,,Vanavond balanceer ik tomaten en pompoenen op de volkstuin, met een komkommer erop", appte ik terug. Hij hield aan. ,,Kom je? Ik ben op het strand." ,,Weekeinde werken", appte ik terug. En: ,,Zoon is jarig." ,,Film by the Sea." ,,Huis bezichtigen." ,,Onkruid trekken." ,,Huiswerk overhoren." ,,Vriend verhuizen." ,,Ziek."
  2. Eigenlijk wil elke puber nog maar één ding
    PREMIUM
    Column Ondine van der Vleuten

    Eigenlijk wil elke puber nog maar één ding

    Verdiept in iets op zijn iPad lag hij op zijn bed. Zo volwassen al. Bijna vijftien. Wat moest ik in hemelsnaam voor zijn verjaardag kopen? Als ze héél klein zijn, vinden ze alles mooi. Een grote doos met veel papier om eraf te scheuren en in het midden één klein autootje: geheid succes. Maar een (bijna)volwassene? Dit jaar alleen al drie keer vriendelijk, doch beleefd een cadeau terug in de handen geduwd gekregen: ,,Mag ik eerlijk zijn?'' (Dat mag.) ,,Ik vind het eigenlijk meer iets voor jou.''

Columns

Net binnen

Meest gelezen

Webwinkel

Meest gedeeld