‘Wim Jansen had geen grote woorden nodig om een groot mens te zijn’

Door Dennis van Bergen

Ed de Goeij ziet zich nóg staan met Wim Jansen, in de showroom van de Mercedes-garage van John van Dijk in Schiedam. De doelman was aanvankelijk van plan een nieuwe auto te gaan kopen. Maar gek veel auto’s heeft hij die dag niet van dichtbij gezien, laat staan vanbinnen. En dat kwam door de toevallig aanwezige Jansen. Oog in oog met zijn oud-trainer ging het, als vanzelfsprekend, over voetbal. En dat met name, over Feyenoord, de club waarvoor beiden zo’n warm gevoel hebben. 

Minuten, uren verstreken toen plots het licht doofde in de garage en de stem van Van Dijk hen een tikkeltje quasi-geagiteerd tegemoet waaide. ,,Mannen”, riep hij, ongeduldig zwaaiend met zijn sleutelbos. ,,Vinden jullie het erg als ik naar huis toe ga?” De Goeij nu, lachend: ,,Dat was Wim. Als hij over het spelletje begon, hield hij niet meer op. Dan hing je aan zijn lippen. Echt, in gesprek met Wim vloog de tijd.”

De beste trainer die hij ooit heeft meegemaakt, zo betitelt de oud-keeper Jansen, die tijdens zijn loopbaan 476 officiële wedstrijden speelde voor Feyenoord en namens het Nederlands elftal onder meer in de verloren WK-finales tegen West-Duitsland (1974) en Argentinië (1978) uitkwam. 

,,Daarnaast was hij een zachtaardig, vriendelijk mens, die oprecht begaan was met je”, zegt De Goeij, die begin jaren ’90 met hem samenwerkte bij Feyenoord. Talloze gesprekken herinnert hij zich met Jansen. ,,Als profspeler komt er veel op je af. Druk, kritiek, mooie momenten, teleurstellingen. Dan is het prettig als je bij iemand je hart kan luchten. Dat kon te allen tijde bij Wim. Hij was er altijd voor je, wanneer dit nodig was. Dan hielp hij je, stelde hij je gerust. En dat altijd op de hem kenmerkende zachte, betrokken toon. Wim had geen grote woorden nodig om een groot mens te zijn.”

Jan Boskamp kan zich alleen maar aansluiten bij de woorden van De Goeij. Dik zestig jaar was hij bevriend met Jansen, door hem liefkozend altijd ‘Wimpie’ genoemd. Afgelopen vrijdag zag hij zijn aan dementie lijdende makker voor het laatst, nadat hij hem daags ervoor ook nog had bezocht. ,,Weet je”, zegt Boskamp. ,,Je kunt je voorstellen dat iemand die ziek is vooral met zijn eigen zorgen bezig is. Wim niet. Zelfs op die momenten was hij nog belangstellend naar de mensen om hem heen. Man, Wim was zo’n klasbak, zo’n gigantische goede vriend, zo’n topkerel. Ik kan het gewoon niet geloven dat hij weg is. Pestpokke-nieuws; dat is het.”

Voetbaldieren onder elkaar, dat waren Boskamp en Jansen wanneer ze bij elkaar zagen. Afgelopen vrijdag, tijdens hun laatste ontmoeting, was het niet anders. ,,Weet je wat zo kenmerkend was?”, vertelt Boskamp. ,,Alsof er niets aan de hand was, had Wim het vrijdag gewoon weer over de spelers over wie hij het altijd had wanneer we met elkaar aan het ouwehoeren waren. Kevin de Bruyne en Lionel Messi, voor hem de allerbeste spelers die op dit moment rondlopen op de wereld. Ik hoor het hem nóg zeggen: ‘Wat zijn dat geweldenaren hè, Jan’. Om vervolgens, zoals altijd wanneer we bij elkaar waren, te vertellen over Feyenoord. Eindeloos ging het ook afgelopen vrijdag nog over Feyenoord, Feyenoord, Feyenoord. Prachtig. Hij was zo ongelooflijk gek van die club.”

Boskamp zegt nauwelijks in woorden te kunnen vatten wat de dood van zijn boezemvriend met hem doet. Zo verslagen is hij door het nieuws, dat hij vanochtend via Wim Jansen junior hoorde. ,,Zijn vrouw Coby, zijn kinderen en kleinkinderen; ze verliezen een wereldgozer”, zegt Boskamp, die zelf een lastige tijd in zijn privéleven doormaakt. Hij verloor onlangs zijn kleinzoon (19). ,,En ook voor mij stond Wimpie altijd klaar. Ik ben trots dat hij jarenlang zo’n goede vriend van me is geweest.”

Een andere oer-Feyenoorder, Wim Rijsbergen, kan het eveneens amper bevatten dat Jansen is overleden. Enige tijd terug was Rijsbergen bij zijn goede vriend Jan van Deinsen, die toen net een kaart naar Rotterdam had gestuurd vanwege de 75ste verjaardag van Jansen. Samen spraken ze af om snel bij de Feyenoord-legende op bezoek te gaan. Dat bezoek heeft, mede vanwege alle corona-perikelen, nooit meer plaats kunnen vinden.

,,Triest nieuws”, noemt Rijsbergen het overlijden van de man die vaste waarde was in het Feyenoord-elftal dat in 1970 als eerste Nederlandse club de Europa Cup I en de Wereldbeker won. ,,We hebben het terecht vaak over Willem van Hanegem, die ook in de huidige tijd nog steeds een wereldvoetballer zou zijn geweest”, stelt Rijsbergen. ,,Alleen vind ik dat Wim daarin wel enigszins onrecht wordt aangedaan. Hij was eveneens een briljante voetballer. En, dat zeker ook, een fantastische vent. Zijn dood is een groot verlies. Voor de Feyenoord-familie, voor Nederland, en eigenlijk voor de hele voetbalwereld. Ik ben echt kapot van zijn overlijden; mag je gerust weten.”