De anderhalvemetersamenleving.
Volledig scherm
PREMIUM
De anderhalvemetersamenleving. © Theo Giele

Komt God binnen op 1,5 meter afstand?

Afgelopen zondag sprak Joshi van Veen ‘ons’ toe in de uitzending Geloven in Zeeland bij Omroep Zeeland. De voorganger verbonden aan de Rafaëlgemeente in Goes kijkt op een natuurlijke wijze in de camera. Hij kijkt mij aan. Zo voelde het wel tenminste. Hij heeft het over God, die juist nu dichtbij wil komen, terwijl we ook hier thuis aan iets als huidhonger gaan lijden.

Jose Baars-Blom

Delen per e-mail

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en Google privacybeleid en de gebruiksvoorwaarden zijn van toepassing.

Joshi bracht de boodschap ‘dat God niet is van de afstand’ op een goed moment. Mooi, mooi dacht ik, totdat de tv uit en bij mij de knop om ging. Spreekt hij niet vooral voor mensen die op die manier kunnen geloven? Ik besluit met Joshi erover te gaan appen:

Verder in het nieuws

  2. Eredienst volgens coronaprotocol
    PREMIUM
    MONNIKENWERK

    Eredienst volgens coronapro­to­col

    In mijn ouderlijk huis waren religie en humor op de een of andere manier ook aan elkaar gelinkt. Vooral op momenten dat er verliefdheid in het spel kwam, bewees dat mijn oudste broer goede diensten. Dominee Van der Zee, Van de Bos, Van der Heide … hij bleek goed met ze bekend als mijn moeder de vraag stelde ‘wie ging er bij jullie in de Boskapel voor?’. Als hij sprak over predikanten met deze namen, school daar een prachtig staaltje misleidende waarheid. Je zegt iets wel en tegelijkertijd niet. Mijn broer vond op zondagmorgen wandelen met zijn vriendin (door het bos, langs de zee en over de heide) goddelijk inspirerend. Het gaf geen problemen.
  4. Praktische tips uit het kloosterleven
    PREMIUM
    monnikenwerk

    Praktische tips uit het kloosterle­ven

    Jan van Damme schreef onlangs in de PZC dat de fietsgids Kloosterrijk Schouwen van Henk Dalebout inspiratie biedt voor wie wil fietsen in deze coronavolle tijd. Het is inderdaad een uitnodigend boekje dat rijk met foto’s is geïllustreerd. Omdat de kloosters waarlangs gefietst of gewandeld wordt al eeuwen zijn verdwenen, beveelt hij wel ‘inlevingsvermogen’ aan en ‘fantasie’ voor wie kloosterzang over de velden wil horen echoën.
  1. Wie-vergeet-wie-niet?
    PREMIUM

    Wie-ver­geet-wie-niet?

    Tussen alle initiatieven om aandacht te geven aan mensen die geen bezoek meer kunnen ontvangen omdat zij in een zorginstelling wonen, zit er één waarover ik blijf nadenken. Misschien is dat ook de bedoeling van Alzheimer Nederland. Dat we zo onze hersens fit proberen te houden. Vorige week vrijdag plukte ik de pagina uit de krant. Er stond een vergeet-me-nietje op een knalgele ondergrond afgebeeld. Op de bijbehorende site wevergetenjullieniet.nl vond ik knutselsjablonen om vergeet-me-nietjes op de stoep te tekenen, een windmolentje te maken, koekjes te bakken of een vlaggetjeslijn te maken van mijn oude spijkerbroek. Het idee is een signaal af te geven dat we elkaar missen, maar niet vergeten.
  3. Stilte voor de storm
    PREMIUM
    monnikenwerk

    Stilte voor de storm

    Het is stiller geworden – op straat. De berichten in mijn app-verkeer veranderen: twee coronapatiënten in het appartementencomplex waar mijn zus woont, één overleed. Op het werk van mijn man iemand die zelf kwetsbaar is, maar door de nood gedwongen toch voor dierbaren met het virus zorgt. Een vriendin, werkzaam in een verpleeghuis, die vraagt of ik in Zeeland mondkapjes kan krijgen. Mensen komen in de knel. Luchtige, lollige filmpjes in apps lijken steeds meer plaats te maken voor beelden uit de natuur en muziek.

blogs

Net binnen

Meest gelezen

Webwinkel

Meest gedeeld