Kerken, dans in de regen!
Monnikenwerk ‘Jongeren zijn een groeiende groep coronaverspreiders. Dat komt niet doordat het ze niet interesseert, maar doordat ze vaak verkeerd benaderd worden’, stond in het Nederlands Dagblad onder de kop ‘Kerken benaderen jongeren soms vooral als een probleem’. ‘Oudere moet beter worden beschermd’, vond het OMT op maandag. Ouderenbonden boos en onderzoek van het Leids Universitair Medisch Centrum wees uit: ‘Oudere past zelf op voor corona’. Dat stond dinsdag op de voorpagina van de PZC. Ondertussen is iedereen boos op iedereen en dat lijkt alleen maar erger te worden.
Delen per e-mail
Boosheid is verknoopt met onmacht. Je wilt het anders, maar je kunt dat anders niet zelf realiseren. Vaak blijkt boosheid niet nodig … Oudere en kwetsbare mensen letten zelf wel op hoe vaak en met wie ze contact hebben, jongeren zijn geen asociale types, maar ze hebben wel behoefte aan sociaal contact en eigen keuzes maken. Wetenschappers die zich in jongeren verdiepen meldden: ,,We merkten dat jongeren het onprettig vinden hoe ze worden afgebeeld in de media, en soms toegesproken in persconferenties: een beetje uit de hoogte en verwijtend.”
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
Kerst vieren in Torentijd: coronavrij maar met zorgen over de familie
Weliswaar moet je er écht wat voor doen om binnen te komen en heb je na een verplichte quarantaine van acht dagen weinig meer over je dagindeling te zeggen, maar er is weinig kans op corona. Als u dit leest bent u daarvoor trouwens te laat, want over zes dagen is het al kerst. Maar bij Torentijd kan kerst kerkelijk worden gevierd. -
PREMIUMMonnikenwerk
Gedenk te sterven
De wind kwam op het Veerse Meer uit een andere hoek dan voorspeld en was veel steviger dan voorzien. We zouden opstappen, maar op de kant zagen we ons zeilbootje overstag gaan en omslaan. Manlief kwam niet tevoorschijn. Er kwam een reddingsboot aan te pas en de artsenfederatie KNMG heeft er een donateur bij. Manlief is gered, wat spullen vergaan. Zijn iPhone bleek van museale waarde. -
PREMIUMMonnikenwerk
Compassie met Jehovah's Getuigen
Daar zaten ze - twee jonge mannen aan mijn keukentafel. Er stond wind en het was geen weer om aan de deur te praten. Bovendien kwamen ze als geroepen. Op mijn laptop stond het onderzoeksrapport Seksueel misbruik en aangiftebereidheid binnen de gemeenschap van Jehovah’s Getuigen open. -
PREMIUMmonnikenwerk
Ontsnapt aan een snertmiddag
,,Ploing.” Er valt een berichtje in mijn brievenbus. Een welkome afwisseling op het uit het raam staren en denken over de pasvorm van mondkapjes. ,,Aha, van het werkgezelschap godsdienstsociologie en godsdienstantropologie”, die berichtjes lees ik altijd gelijk. ‘De coronatijd raakt ook ons vakgebied: de studie van religie, spiritualiteit en zingeving. Welke impact heeft de coronatijd en welke rol kunnen religie, spiritualiteit en zingeving spelen in de huidige ‘ontwrichte’ samenleving? Deze en andere vragen verdienen onze wetenschappelijke aandacht.’ -
PREMIUMmonnikenwerk
Over soep en vastenactie
Woensdag was de coronapersconferentie geen item aan onze ontbijttafel. We hadden het over soep en de vraag of die zich makkelijk vacuüm laat verpakken. Voor een vrouwenclub waar ik deel van uitmaak, ga ik soep koken. Met het oog op de planning en hoeveelheid overweeg ik soep in te vriezen. Ga ik dat doen in bakjes of zakjes? That’s the question, the morning after. Soep koken maakt het mij makkelijker om licht te leven in zware tijden. Bezig zijn met voeding troost mij als maker. Mijn man citeert van internet ervaringen met soep vacumeren. Hilarisch, maar vol risico’s.
-
PREMIUMMonikkenwerk
Wie vindt eeuwig rust in de Nederlandse bodem?
-
PREMIUMMonnikenwerk
Waar zijn Gods handen?
Bij de voorbereiding van een weekje kamperen in Twente, vroeg ik mijn man: ,,Wat zou jij willen doen?” ,,Ik wil wel een kijkje nemen bij de Zwanenhof”, zei hij en ik had daar zelf stiekem ook al aan gedacht. -
PREMIUMmonnikenwerk
Praktische tips uit het kloosterleven
Jan van Damme schreef onlangs in de PZC dat de fietsgids Kloosterrijk Schouwen van Henk Dalebout inspiratie biedt voor wie wil fietsen in deze coronavolle tijd. Het is inderdaad een uitnodigend boekje dat rijk met foto’s is geïllustreerd. Omdat de kloosters waarlangs gefietst of gewandeld wordt al eeuwen zijn verdwenen, beveelt hij wel ‘inlevingsvermogen’ aan en ‘fantasie’ voor wie kloosterzang over de velden wil horen echoën.
