Marleen Blommaert.
Volledig scherm
PREMIUM
Marleen Blommaert. © Joost Hoving

We zien een overheid die steeds meer moeite krijgt om problemen op te lossen

Column Marleen BlommaertIk zet de tv aan en zoek naar de politieke zender. Ik kijk naar een lang Kamerdebat. Voor een groot deel is het een formule. De een stelt vragen en de ander beantwoordt die niet, maar vertelt nogmaals zijn eigen kijk op de werkelijkheid. Hoe beter je dat kunt, hoe hoger je politieke ster rijst. Vroeger zag ik het als een politiek steekspel. Nu steeds minder.

Marleen Blommaert

Lees Meer

  1. Flexibel, flexibel?! Je weet niet eens hoe je dat woord spelt!
    PREMIUM

    Flexibel, flexibel?! Je weet niet eens hoe je dat woord spelt!

    Wie mij kent, weet dat ik redelijk wat geduld heb. Toen ik echter een interview met een GGD-directeur las waarin hij zei dat het prikken dit keer nóg(!) efficiënter ging, verslikte ik me in mijn volkoren boterham. Verderop zei hij ook nog dat mensen een beetje flexibel moesten zijn bij het maken van een afspraak voor de boostervaccinatie. Met het schuim om de mond schreeuwde ik tegen mijn cappuccino: ,,Flexibel, flexibel?! Je weet niet eens hoe je dat woord spelt!” Vanwaar deze tirade tegen een voor mij volstrekt onbekende meneer?
  3. “Hang on, help is on its way”
    PREMIUM
    column

    “Hang on, help is on its way”

    “Je mag vanaf nu niks meer kopen wat je niet zelf kunt dragen!”. Ze zegt het zeer beslist. Bijna moederlijk: streng en liefdevol. Het grote omdraaien van rollen is begonnen. Mijn dochter spreekt me toe terwijl ze een veel te zwaar nachtkastje naar boven sjouwt. Ik kocht ergens vorige zomer een tweedehands bed met ombouw. Ik moet immers op de kleintjes letten. Toen sprak ze ook al van die wijze woorden: “Misschien moet je eerst de kamer opknappen voordat je dat bed erin zet”. Aldus geschiedde, maar het had wat meer voeten in de aarde dan aanvankelijk gedacht. Dus uiteindelijk sloeg de koop van een tweedehands bed een flink gat in mijn spaarpot, maar het resultaat mag er zijn.
  1. Pas toen we allemaal rond de tafel zaten kon ik me overgeven aan het samenzijn
    PREMIUM
    Column Marleen Blommaert

    Pas toen we allemaal rond de tafel zaten kon ik me overgeven aan het samenzijn

    Zo’n kerst die strak in het weekend past, is niet gunstig voor het langzaam en bedaard richting de kerst hobbelen. Hoewel vier volwassenen met kinderen weinig lijkt, kan dat toch tot een rijk gevulde tafel leiden. In meer dan in één opzicht zelfs. Iedereen zou wat maken en meenemen. We gaven meneer B. altijd de schuld als er te veel eten was. Dat blijkt toch niet helemaal juist achteraf, want de tafel was net zo vol, zo niet voller zelfs. De enige schuld die bij hem ligt, is vermoedelijk dat hij zijn voorliefde voor veel en lekker eten genetisch heeft doorgegeven.
  5. Roze ruis, Instagram en thuis
    PREMIUM
    Column Marleen Blommaert

    Roze ruis, Instagram en thuis

    Bijna altijd is er hier een achtergrondruis in de vorm van radio of een podcast. Misschien is het omdat ik in een gezin opgroeide waar altijd volk over de vloer kwam en het zelden écht stil was? Misschien is het om de stilte te verjagen? Hoe dan ook, de radio brengt veel interessants. Maar laat ik eerlijk zijn, ook een hoop gezwam. Meneer B. klaagde daar geregeld over: ,,Wat een geneuzel, mag dat uit?” Inmiddels heeft onze jongste die rol overgenomen. Zij zet overigens gewoon de radio uit. En eerlijk gezegd: soms merk ik het pas veel later.

Net binnen

Meest gelezen

Meest gedeeld