PREMIUM
Oma? Oma... Oma!
column“Oma?!” Ze zegt het vol overtuiging en twijfel tegelijkertijd. Ik heb me zojuist voorgesteld aan deze vrouw. Ik schat dat ze minstens zo oud is als ik, zo niet ouder. Haar haar is keurig geverfd en gekapt zodat de tekenen van het ouder worden verhuld. Maar er zijn meer zaken dan alleen het grijze haar waaraan je iemands leeftijd kunt aflezen.
We zijn ook niet bezig met een van die icebreaker-oefeningen aan de start van een teambijeenkomst waarbij je moet gokken wat je gemeenschappelijk hebt. Dus ik kijk haar fronsend aan. Oma? De enige die me met enig recht oma kan noemen, is drie en woont in Den Bosch. Ze herhaalt het nog een keer en opeens valt er ergens een kwartje. Ik vraag of ze Grootouders voor het Klimaat bedoelt? Dat is een actiegroep die zich inzet voor een duurzame samenleving, denkend aan volgende generaties. Hoewel ik zomaar lid daarvan had kunnen zijn, is dat niet het geval.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
Ik voel me een beetje als de fazant als het gaat om corona
We hebben sinds kort een nieuwe bewoner. Hij is enigszins wild en jaagt de katten angst aan. Als ze hem zien, maken ze zich uit de voeten. De gast is een beetje een dommerik, luidruchtig en opzichtig gekleed. Persoonlijk houd ik wel van dat opzichtige, maar ik ben dan ook geboren in de jaren zestig, waarin psychedelische kleuren overal je netvlies bereikten. Het is een fazantenhaan, die waarschijnlijk op zoek is naar een vrouwtje. -
PREMIUMcolumn marleen blommaert
De waanzin op afstand houden
Kappen, nu! Dat denk ik, als ik weer wat hoor over het platteland, de regio, over een krimpgebied. Waar ik enige weken geleden nog genegeerd werd door flyerende BBB-ers, hoor ik nu dat ene Caroline mij opeens vertegenwoordigt in Den Haag. Wie maakte haar burgemeester van De Regio, toen ik even niet oplette? Als haar wijze van arriveren op het Binnenhof een metafoor is voor de komende jaren, houd ik mijn hart vast. De besturing aan een ander overlaten, de deur niet open kunnen krijgen en ondertussen een boel spektakel maken. -
PREMIUMColumn Marleen Blommaert
Hoopvol plannen tegen beter weten in
Ik had de pen al in de aanslag toen ik vorige week de beelden van de lange rijen wachtenden zag in Groningen. Wachtend om een subsidie-aanvraag te kunnen doen, wetend dat de beschikbare zak met geld te klein zou zijn. Ongelovig luisterde ik naar het verhaal. Men was ervan uitgegaan dat niet iedereen die daarvoor in aanmerking kwam een aanvraag zou doen. Er was een budget en daarmee moest men het doen: wie het eerste komt, het eerste maalt. Hoopvol plannen tegen beter weten in, noem ik dat. -
PREMIUMColumn Marleen Blommaert
Roze ruis, Instagram en thuis
Bijna altijd is er hier een achtergrondruis in de vorm van radio of een podcast. Misschien is het omdat ik in een gezin opgroeide waar altijd volk over de vloer kwam en het zelden écht stil was? Misschien is het om de stilte te verjagen? Hoe dan ook, de radio brengt veel interessants. Maar laat ik eerlijk zijn, ook een hoop gezwam. Meneer B. klaagde daar geregeld over: ,,Wat een geneuzel, mag dat uit?” Inmiddels heeft onze jongste die rol overgenomen. Zij zet overigens gewoon de radio uit. En eerlijk gezegd: soms merk ik het pas veel later. -
Waarom je niet te hard moet werken voor je op vakantie gaat
Gedragspsycholoog Chantal van der Leest bekijkt onze gedragingen op de werkvloer: wie of wat bepaalt onze dagelijkse beslissingen? Vandaag: voorpret.
-
PREMIUMColumn Marleen Blommaert
Pas toen we allemaal rond de tafel zaten kon ik me overgeven aan het samenzijn
Zo’n kerst die strak in het weekend past, is niet gunstig voor het langzaam en bedaard richting de kerst hobbelen. Hoewel vier volwassenen met kinderen weinig lijkt, kan dat toch tot een rijk gevulde tafel leiden. In meer dan in één opzicht zelfs. Iedereen zou wat maken en meenemen. We gaven meneer B. altijd de schuld als er te veel eten was. Dat blijkt toch niet helemaal juist achteraf, want de tafel was net zo vol, zo niet voller zelfs. De enige schuld die bij hem ligt, is vermoedelijk dat hij zijn voorliefde voor veel en lekker eten genetisch heeft doorgegeven. -
De beste consoles voor op de achterbank
Het is zomer en dat betekent voor veel gezinnen een lange reis met de auto richting de vakantiebestemming. Wil je die rit iets comfortabeler maken of zit jouw kroost niet te wachten op zes uur lang ‘ik zie wat jij niet ziet’ spelen? Zorg dan dat je een handheld of draagbare spelcomputer meeneemt. -
Energierekening
Ruud is van de variabele contracten: ‘Met de huidige energieprijzen pakt dat wat minder uit’
Hoeveel geld besteed jij aan energie in huis? Hoe probeer je de kosten omlaag te brengen? Deze vragen stellen we elke week aan een Nederlander. Vandaag: Ruud Koot (60) uit Amersfoort.
Meest gelezen
-
PREMIUMcolumn oscar garschagen
Nieuwe Sluis Terneuzen: meesterwerk van beton, staal, vernuft en zweet
-
PREMIUMcolumn annemarie van de vreugde
Zeeland, net als in Amsterdam
-
PREMIUMcolumn
Of we boven niet nog wat sieraden hadden liggen, goud ofzo
-
PREMIUMcolumn marco kamphuis
De cultus van het geld
-
PREMIUMcolumn Marleen Blommaert
Een ongemakkelijk gevoel over grond
Webwinkel
Meest gedeeld
-
PREMIUMcolumn annemarie van de vreugde
Zeeland, net als in Amsterdam
-
PREMIUMcolumn marco kamphuis
De cultus van het geld
-
PREMIUMcolumn oscar garschagen
Nieuwe Sluis Terneuzen: meesterwerk van beton, staal, vernuft en zweet
-
PREMIUMcolumn Marleen Blommaert
Een ongemakkelijk gevoel over grond
-
PREMIUMcolumn
Of we boven niet nog wat sieraden hadden liggen, goud ofzo