PREMIUM
Internetvrije week is een geschenk uit de hemel
column marleen blommaertNet als de herders in de Andes en Mongolië, kortom bewoners van de ruigste streken ter wereld, hebben ook wij in de polders in onze provincie nog niet overal geweldig internet. Glasvezel waarlangs de kilobytes ongehinderd zoeven zodat u dat mailtje kan lezen of dat YouTube-filmpje kan bekijken, is niet voor iedereen weggelegd. Gelukkig kwam ons Delta met een oplossing, onder de enigszins cryptische naam ‘vast-draadloos. '
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
Te krap
Vlak voor de coronacrisis kocht ik nog een fiets. Eentje die mij helpt fietsen, letterlijk en figuurlijk: een elektrische fiets. Van alle cadeaus die ik mezelf deed, is dit één van de betere. Ik merk dat ik veel makkelijker op de fiets stap en zodoende al twee keer meer fietste in de voorbije weken dan in de afgelopen jaren bij elkaar. Hij stond al langer op mijn verlanglijstje, maar zoals dat soms gaat, kwamen er tal van zaken tussen. Na de eerste zonnestraal dit voorjaar ging ik echter naar de lokale fietswinkel en kocht een droom van een fiets. Sindsdien geniet ik immens van het mooie weer en de tochtjes door Zeeuws-Vlaanderen. -
PREMIUMcolumn marleen blommaert
Nee droppie, zo niet!
Afgelopen weekend kwamen oude, trouwe vrienden langs. Het huis is groot genoeg om afstand te houden en we zetten de ramen op een kier. Het doet goed om weer even wat mensen in huis te hebben. Ze helpen me bovendien met een paar klusjes, zoals het aanbrengen van dakplaten op de kennel. Vorige week bleek namelijk dat de honden er ook bovenlangs uit weten te komen. -
column marleen blommaert
Dag 8
Vlak voor de vakantie meen ik het al te horen. Een vaag ‘blup, burp, blurp’ geluid klinkt op uit de diepe krochten van het huis. Naast Kerstmis, Pasen en verjaardagen is er bij ons ook het jaarlijks terugkerende feest van de verstopte afvoer. Soms ben ik zoals diegenen die niet in corona geloven, omdat ze het niet met eigen ogen hebben gezien. Als ik het ontken, is het er niet. Heel gemakkelijk doch doorgaans niet erg doeltreffend. -
PREMIUMCOLUMN MARLEEN BLOMMAERT
In een omgeving tussen natuur en akkers is het alsof alles zijn normale gangetje gaat
In de vroege ochtend hang ik de klamme was op de draad. Mijn handen verkleumen langzaam. De wind bolt de witte lakens en snijdt door mijn te optimistisch gekozen voorjaarstrui. Ik ril. Een winddichte jas was meer op zijn plaats geweest. De zon is hier pas over een uurtje. Wanneer het lukt om een plekje zonder wind te vinden, is ‘ie al in staat om weldadig te warmen: echt terrasweer. Maar de terrassen zijn leeg, de stoelen gestapeld als wachters voor de deur. Dit keer niet wachtend op de zon, maar op het loslaten van de regels rond de afstand die we tot elkaar moeten bewaren. De meeste horeca-eigenaren zien de toekomst onzeker en met vrees tegemoet. Wie dit uit wil zingen, moet diepe zakken hebben. Ik prijs me gelukkig met een inkomen dat niet meteen is weggevallen. -
PREMIUMcolumn marleen blommaert
Het zou zo de setting van een detective kunnen zijn
Het Nederlandse voorjaar is in volle gang. Sneeuw, hagel, regen, woeste wind en af en toe een zonnetje. Het zonnetje schijnt helaas vaak wanneer ik binnen aan het werk ben. Het verlangen om buiten de zon op je gezicht te voelen is groot. Niet alleen bij mij, omdat de meesten van ons op dit moment toch min of meer een kluizenaarsbestaan leiden. Dat is ook zichtbaar als het weer dan een enkele keer mooier is. De parken in de steden veranderen dan in speeltuinen voor volwassenen en bieden tevens ruimte voor luide ontevredenheid.
-
PREMIUMColumn Marleen Blommaert
Volgende keer neem ik echt een domme hond
Het daglicht wordt schaarser en schaarser. De avondwandeling met de hond wordt steeds meer een middagwandeling. De laatste weken van een roerig jaar breken aan. Het daglicht, of beter gezegd het gebrek eraan, verraadt dat Sinterklaas met zijn Pieten gauw voor de deur zullen staan. Net als ieder jaar zou ik het liefst in een winterslaap gaan tot maart. -
PREMIUMCOLUMN MARLEEN BLOMMAERT
Het verdriet ligt steeds op de loer om je onverhoeds te bespringen
Hoe vroeg ik ook op sta en hoe laat ik ook ergens moet zijn, overal kom ik de laatste maanden hijgend net te laat aan. Ik ken de tips: gebruik de timer op het koffiezetapparaat, leg je kleding klaar, zet de wekker eerder, douche ’s avonds. Maar ik had dat allemaal niet nodig, ik had mijn partner. Ik realiseer me nu hoezeer we één op elkaar afgestemd systeem waren geworden. -
PREMIUMcolumn marleen blommaert
Wees voorbereid
Voorbereid zijn is altijd goed denk ik. Maar je kunt het ook overdrijven. Het schijnt dat er op bepaalde plekken vanwege Covid-19 al gehamsterd wordt. Het gaat dan bijvoorbeeld om wc-papier. Wc-papier is inderdaad een luxe waar een mens snel aan went en net zo snel mist als het er niet is.
Meest gelezen
Webwinkel
Meest gedeeld
-
PREMIUM
Hoe lang kan je eigenlijk op je tandvlees lopen?
-
PREMIUM
Het zou zo de setting van een detective kunnen zijn
-
PREMIUM
Ik stak de loftrompet en ze bloeide open voor mijn ogen
-
PREMIUM
Alsof het ‘onvoorstelbare, onvoorspelbare’ nooit meer kan gebeuren
-
PREMIUM
Niet de eerste keer dat ik mijn schuldgevoel afkocht bij de McDrive
