In het buitengebied blijft niet alles onopgemerkt
column marleen blommaertWie in het buitengebied woont, kan veel gedoe onopgemerkt aan zich voorbij laten gaan. Pandemie, Oranjegekte, carnaval: als je er geen zin in hebt, lijkt het alsof het niet bestaat. Daarentegen zijn er ook zaken die hier zeker niet onopgemerkt voorbij gaan: Wind, regen en hagelkanonnen bijvoorbeeld.
Was een wervelwind voorheen iets dat je vooral uit de Wizard of Oz kende, nu worden ze langzamerhand al gewoner. Wie het ooit meemaakte, spreekt er met bibbers in de stem over. Naar goed gebruik strooien we dan met Engelse termen waardoor het nog erger lijkt zoals ‘Supercel’ en ‘Downburst’. Het ene is de grootste categorie onweersbui en de ander heeft de mooie Nederlandse naam valwind. Dat klinkt natuurlijk minder heftig maar wel mooier en geeft ook iets van het verraderlijke aan van een dergelijk verschijnsel in de zomer. Ooit zat ik op een Fries meer in een piepklein bootje toen de valwind viel. Een angstig moment. Ze zullen vaker gaan vallen vrees ik.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMcolumn marleen blommaert
Ze gaan alles anders doen, misschien ben ik te cynisch
Ze gaan het allemaal anders doen, zeggen ze. Goed idee: ik neem me dat ook om de haverklap voor, met name als het gaat om opruimen. En zij moeten in zekere zin ook een boel opruimen. Achterstallig onderhoud vraagt altijd meer werk dan de boel op gezette tijden onderhouden. Maar net als de voornemens van mij nog wel eens stranden in schoonheid, vrees ik dat er iets meer nodig is om tot verandering te komen voor hen. Zeggen dat je het anders gaat doen, verandert weinig aan de werkelijkheid. Maar misschien ben ik te cynisch. -
interview
Paniek om een dringend mailtje van de baas: waarom ons brein soms worstelt met werk
Kenniswerk is zwaar voor onze mentale gezondheid, ziet Christianne Vink, psycholoog en auteur van Het grote hoe ik werk boek. Ze ontmoet in haar praktijk werkenden die worstelen met vermoeidheid en stress, en zich tegelijkertijd moeilijk kunnen concentreren. Wat kun je daaraan doen? -
PREMIUMcolumn
Geen nieuws over de oorlog in Oekraïne
Ik hoor iemand het woord “Oekraïne-moeheid” gebruiken. De gotspe. Je zou ook kunnen zeggen: “nu weten we het wel dat het oorlog is daar. Doorlopen en over iets anders praten graag”. -
PREMIUM
Meer uren per dag werken in minder dagen, kan het?
Meer tijd voor ons sociale leven, minder files en minder drukte bij de kinderopvang. Om de problemen op de arbeidsmarkt aan te pakken, komt internist en hoogleraar Marcel Levi met een opmerkelijk voorstel: ga hetzelfde aantal uren werken in minder dagen. -
Dit zijn de goedkoopste auto's voor private lease
Met private lease kun je voor een vast bedrag in een gloednieuwe auto rijden. Nagenoeg alles is inbegrepen: of het nu wegenbelasting, de verzekering, onderhoud of pechhulp is, je hoeft er niet over na te denken. Dit zijn de goedkoopste modellen.
-
PREMIUMcolumn marleen blommaert
Het stormseizoen is onmiskenbaar begonnen
Het stormseizoen is onmiskenbaar begonnen afgelopen week. In de tuin sleur ik zaterdag een grote takkenbos achter me aan. Want zaterdag is afgewaaide-takken-dag of maak-de-vlier-een-kopje-kleiner-dag. Het is nog koud ’s ochtends. Onhandig beweeg ik mezelf voort, met onder mijn armen meterslange vliertakken. De takken blijven plots haken aan, hoe kan het ook anders … een vlierstruik. ,,Nee, laat los!” klinkt mijn stem vermoeid in de stille polder. -
-
-
PREMIUMColumn Marleen Blommaert
Drie dagen helse jeuk en je ziet eruit alsof je ergens de builenpest hebt opgelopen
De zon tovert een schitterend, glinsterend lichtspektakel op het water in de baai. Het water is kalm. De heuvels van Connemara liggen als wachters aan de overkant van het water. “Goodmorning, how are you today? I’m fine thank you, how are you? Oh great, thank you”. Ik ben een week op Inis Mór, een van de Aran-eilanden voor de westkust van Ierland. De vraag hier klinkt opvallend oprecht maar misschien is het mijn zelfgekozen vertraging. Er hoeft even niks. De stilte, de rust en het tempo hier maken het een bijna perfecte plaats om na jaren de koffers uit te pakken. -
PREMIUMColumn Marleen Blommaert
Een gat in een shirtje: Een herinnering
Waar was-ie ook alweer, de boodschappentas met oude kleren om te verven? Na enig zoeken is-ie daar. Een A-4tje bovenop een stapeltje kleren vertelt me in mijn eigen handschrift dat ik de juiste tas te pakken heb: ‘kleren om te schilderen’. Blij pak ik de tas en kijk wat er onder het papier schuilgaat. Bovenop ligt een van de favoriete shirtjes van Meneer B. Het is een rood shirtje met een karakteristiek gaatje op de linkerborst van het sjekkie dat een vonk verloor. Een merkshirt uit de jaren zeventig als het ware. Ik zie hem met het shirt én de sigaret op het bankje in de zon zitten na een dag in de tuin. We kochten de shirts in Den Haag op de Laan van Meerdervoort. Onverwoestbaar waren ze.