Marleen Blommaert.
Volledig scherm
PREMIUM
Marleen Blommaert. © Joost Hoving

De halve voet van een van de sokken was weggekauwd

COLUMN MARLEEN BLOMMAERTSoms denk je dat het goed gaat en dan opeens stort het kaartenhuis in. De aanleiding was een kapotte wandelsok van dertig jaar oud. De pup had weer eens ongemerkt de slaapkamer bereikt en zich eraan vergrepen. Ze zaten nog in elkaar gedraaid, maar de halve voet van één van de lange rode wollen sokken was weggekauwd. Ik had ze een leven terug gekocht samen met mijn eerste wandelschoenen. Inmiddels ben ik aan mijn vierde paar wandelschoenen toe, maar het favoriete bijbehorende paar sokken bleef hetzelfde. 

Marleen Blommaert

Delen per e-mail

Lees Meer

  3. Vrijheid en tijd (om te kiezen)
    column marleen blommaert

    Vrijheid en tijd (om te kiezen)

    Vrijdag zei Wopke Hoekstra, CDA, het al. De scholen zouden binnenkort open gaan. Frappant, in mijn herinnering ging hij over Financiën. Dat maakt nu even niet uit: er komen verkiezingen aan dus degene die het eerst het kleed van verlosser ziet liggen, trekt het aan. Klaas Dijkhoff, VVD, was dat ook opgevallen en vond het vervelend dat Wopke voor zijn beurt sprak en reageerde boos. Maar Klaas komt niet meer terug na de verkiezingen. En wie zijn vertrek aankondigt, telt niet meer mee. Degene die erover gaat, Arie Slob, mengde zich er niet in. Hij is druk met een zieke partner en realiseert zich ongetwijfeld dat mantelzorg en een drukke baan nauwelijks te combineren zijn en, in navolging daarvan, dat er belangrijker dingen zijn dan elkaar politiek vliegen af te vangen.
  4. Nooit liegen
    PREMIUM

    Nooit liegen

    Nooit liegen! Dat was in mijn opvoeding het gebod dat boven alle andere geboden ging. Je kon genoeg dingen doen die eigenlijk niet volgens de afspraak waren, maar liegen deed je nooit. Misschien hadden ze er bij moeten zeggen dat altijd en overal de waarheid zeggen ook niet zo handig was, maar daar kwam ik na enige schade en schande zelf snel achter. Mijn kinderen kennen dit uitgangspunt ook en weten dat de toorn nooit groter zal zijn dan in het geval er over iets gelogen werd.
  5. Geesten van tweedracht en strijd kun je beter met rust laten
    PREMIUM
    column marleen blommaert

    Geesten van tweedracht en strijd kun je beter met rust laten

    Zaterdag was de langste dag. Je kon zelfs de zonnewende online via een live webcamverbinding meemaken bij het bekende monument in Stonehenge. Ik schakelde even in en zag twee stenen en een zon die op het punt stond onder te gaan. Dat was het. Vervolgens keek ik door het raam naar de zonnewende in Zeeuws-Vlaanderen en die was op dat moment een stuk spectaculairder. Ik vond het daar op die iconische plek in het Verenigd Koninkrijk wat tegenvallen, maar misschien keek ik niet lang genoeg. Misschien had ik verwacht dat elfen, aardmannetjes en roodharige feeën uit de grond zouden springen. Ik las als kind dolgraag sprookjesboeken en dat is blijkbaar nooit helemaal overgegaan.
  1. Zaterdagavond (deel 2)
    PREMIUM
    column marleen blommaert

    Zaterdag­avond (deel 2)

    Voor wie de column vorige week miste, een korte samenvatting: schemering valt, hond gromt, hond slaat aan, man kruipt uit het water met grote afstandsbediening, man is op afstand bestuurbare boot kwijtgeraakt in dat water, man is ontroostbaar, man loopt achter voorbijrijdende auto aan in de hoop dat de bestuurder hem beter kan helpen dan dat ik dat kon. Daar hield voor mij het verhaal op, maar het ging nog verder, zo hoorde ik later.
  2. De waanzin op afstand houden
    PREMIUM
    column marleen blommaert

    De waanzin op afstand houden

    Kappen, nu! Dat denk ik, als ik weer wat hoor over het platteland, de regio, over een krimpgebied. Waar ik enige weken geleden nog genegeerd werd door flyerende BBB-ers, hoor ik nu dat ene Caroline mij opeens vertegenwoordigt in Den Haag. Wie maakte haar burgemeester van De Regio, toen ik even niet oplette? Als haar wijze van arriveren op het Binnenhof een metafoor is voor de komende jaren, houd ik mijn hart vast. De besturing aan een ander overlaten, de deur niet open kunnen krijgen en ondertussen een boel spektakel maken.
  3. Het zou zo de setting van een detective kunnen zijn
    PREMIUM
    column marleen blommaert

    Het zou zo de setting van een detective kunnen zijn

    Het Nederlandse voorjaar is in volle gang. Sneeuw, hagel, regen, woeste wind en af en toe een zonnetje. Het zonnetje schijnt helaas vaak wanneer ik binnen aan het werk ben. Het verlangen om buiten de zon op je gezicht te voelen is groot. Niet alleen bij mij, omdat de meesten van ons op dit moment toch min of meer een kluizenaarsbestaan leiden. Dat is ook zichtbaar als het weer dan een enkele keer mooier is. De parken in de steden veranderen dan in speeltuinen voor volwassenen en bieden tevens ruimte voor luide ontevredenheid.
Alle video's

Columns

Net binnen

Meest gelezen

Meest gedeeld