1. Ondertussen bij de buren
    PREMIUM
    Column Marleen Blommaert

    Ondertus­sen bij de buren

    Als je van sprookjes houdt, is het belangrijk om te weten waar en wanneer het sprookje ophoudt en de werkelijkheid begint. Bij de westerburen zijn ze die scheidslijn duidelijk uit het oog verloren met alle nare gevolgen van dien in de werkelijke wereld. De onlangs overleden koningin was nog net in de gelegenheid kennis te maken met de derde premier in drie jaar, Liz Truss. Jeremy Hunt werd afgelopen vrijdag zelfs de vierde minister van Financiën in drie maanden. Hij volgde Kwasi Kwarteng op die het 38 dagen volhield. Een sprookje werd ruw verstoord door de werkelijkheid.
  3. Oktober, Weelde en Waanzin
    PREMIUM
    column marleen blommaert

    Oktober, Weelde en Waanzin

    Oktober een heerlijke herfstmaand, waarbij de natuur langzaam in rust gaat. Behalve de paddenstoelen die er lustig op los zwammen en schimmelen. In mijn korte tijd in Riga zag ik vaak oude vrouwtjes langs de kant van de weg die de wonderlijkste paddenstoelen verkochten. De kennis wat eetbaar is in de natuur is hier een luxe tijdverdrijf. Daar was het een manier om te overleven. Meer dan welk seizoen ook is de herfst het seizoen van stilte en de betrouwbare regelmaat van seizoenen.
  6. Slapen en waken, dromen, verliezen
    PREMIUM
    Column Marleen Blommaert

    Slapen en waken, dromen, verliezen

    Ergens zijn de ongestoorde nachten uit mijn leven verdwenen. Ik herinner me nog goed de tijd dat ik werkelijk overal kon liggen, sliep en ook nog eens dóórsliep. Op een stoel op een vliegveld, na een ijskoude en kletsnatte fietstocht over smalle Schotse wegen op de Hebriden, hoogzwanger op een vochtige koude boot, bij enorme burenoverlast, wanneer ik mijn ogen dicht deed, was en bleef ik weg tot de volgende ochtend. Pas als die vanzelfsprekendheid verdwenen is, weet je wat een nacht aaneengesloten slapen betekent.
  1. Een dag om te malen
    PREMIUM
    column Marleen Blommaert

    Een dag om te malen

    Zaterdag was het Open Monumentendag en ik had beloofd een tijd aanwezig te zijn bij het Gemaal Boreel in Middelburg. Het is een van de gemalen die Walcheren droog houdt en is bijna een eeuw oud. De ochtend begint in alle vroegte met forse buien. Ik denk nog even te wachten tot het droog wordt, maar al snel wordt duidelijk dat de weergoden van plan zijn nog even door te gaan met het uitstorten van water over het land dat er zolang naar smachtte. Nadat ik in de gauwigheid nog een goot heb schoonmaakt (tip: doe dit bij droog weer), stap ik in de auto. De rondweg Zaamslag biedt uitzicht op watervlaktes waar normaal gesproken velden liggen.
  2. Herfst
    PREMIUM
    column marleen blommaert

    Herfst

    Op 1 september begon de meteorologische herfst. In de ochtend drijven de slierten mist alweer over de kreek, de zomer langzaam verdrijvend naar de andere zijde van de aardbol. Hoewel de zomerse temperaturen nog aanhouden is de komst van de herfst al weken merkbaar. De droogte heeft haar komst versneld, vermoed ik. De polderweg van de ochtendwandeling ligt al wekenlang omzoomd met eikels. Ook met blikjes energy drink helaas, maar die zijn afkomstig van eikels van een andere soort.
  3. Beste lezers, het ga u goed
    PREMIUM
    Column Marleen Blommaert

    Beste lezers, het ga u goed

    Als ik de columns die ik schreef in deze krant achter elkaar zou leggen, zou zich vanaf 1 april 2004 een lange weg van letters vormen. Ze vormen als het ware mijn weg in het Zeeuwse tot dit moment. Iedere week dansten mijn gedachten tot ze uiteindelijk rust vonden in een gestold verhaal en neerdaalden in gedrukte tekst. Het was een lange en boeiende weg vanaf het moment dat we vanuit de Randstad met onze jonge kinderen in het Zeeuwse neerstreken tot op het moment waarop ze uitvlogen.

Net binnen

  1. Even er helemaal uit
    PREMIUM
    column marleen blommaert

    Even er helemaal uit

    Een paar dagen vluchten uit het Zeeuwse, uit het Nederlandse. Een luxe vlucht. Twee uur en twee landsgrenzen verder om even nergens aan te denken, niet aan de deuren denken die nog geverfd moeten worden, niet aan de schuur die nodig opgeruimd moet worden. Even helemaal niets. Wie door Zeeuws-Vlaanderen, België en Noord-Frankrijk rijdt, rijdt over vele slagvelden, waar diverse hoofdstukken uit de Europese oorlogsgeschiedenis mee te vullen zijn. Alsof het continent in een dwangmatig ritme om de zoveel jaar zijn zonen moet offeren.
  2. Tijd voor een nieuwe uitdaging
    PREMIUM

    Tijd voor een nieuwe uitdaging

    Hij slaat de krant open en kijkt tegen het silhouet van zijn gesel aan: armen over elkaar, benen over elkaar, hoofd schuin, mondhoeken naar beneden. Ze is op bezoek in Zeeland. Een grote partytent op verdord gras gevuld met stoelen en ontevredenen. Zij zit temidden van de ontevredenen als hun koningin. Hij kijkt naar de foto en slaakt een diepe zucht. Haar houding straalt wantrouwen uit en een mate van zelfgenoegzaamheid die hoort bij een partij die op de tweede plaats in de peilingen staat. In de laatste peiling is zelfs de Partij voor de Dieren groter dan zijn eigen partij.
  1. Zomer, de haag en het graan
    PREMIUM
    Column Marleen Blommaert

    Zomer, de haag en het graan

    De vakanties zijn nu overal begonnen. Het zuiden is de laatste regio die zuchtend en steunend aansluit in de rij van de gespreide vakanties. Met steeds extremere temperaturen is het misschien toch eens wijs om dat onder de loep te nemen. Op het werk hebben ook steeds meer collega’s hun afwezigheidsassistent aangezet. Mijn vakantiegevoel beperkt zich voorlopig tot tuinklussen in het weekend. Vandaag heeft de heg prioriteit, een forse klus.
  3. Mag het ietsje meer maar ook ietsje minder?
    PREMIUM
    column Marleen Blommaert

    Mag het ietsje meer maar ook ietsje minder?

    Ik las zojuist een respectabele Duitse krant. Het brengt de broodnodige perspectiefwisseling. Maar het bracht ook het zorgelijke nieuws dat ik al eerder hoorde. In Duitsland verwacht iedereen van de politici daar dat Poetin de gaskraan na het jaarlijkse onderhoud van gaspijplijn Nordstream 1 niet meer open zal zetten. Er wordt daar openlijk over gepraat door alle politici. Omdat de toevoer al werd afgeknepen, staat het Duitse gasbedrijf inmiddels op omvallen.
  4. Ruimte maken voor de volgende
    PREMIUM
    column marleen blommaert

    Ruimte maken voor de volgende

    Een nieuwbouwhuisje met een klein tuintje, van het gas af, goed geïsoleerd. Die gedachte kwam bij me op nadat ik een paar uur bezig was om in mijn tuin een paar exoten te verwijderen. Het ging dit keer om de karmozijnbes, een prachtige plant. Maar zoals wel vaker blijkt: niet alles wat mooi is, deugt. Wie hem wel eens heeft verwijderd, weet dat daar een hoop spierkracht bij komt kijken. Dus het overgeslagen bezoek aan de sportschool heb ik ook weer ingehaald. Soms zou wat minder tuin en wat minder huis wel prettig zijn.
  2. Een ongemakkelijk gevoel over grond
    PREMIUM
    column Marleen Blommaert

    Een ongemakke­lijk gevoel over grond

    Mijn tuin is groot en de grond is ‘van mij’. Eerder woonde ik in Den Haag en was de grond niet van mij. Ik had een appartement met erfpacht. Ik betaalde een schappelijk bedrag per jaar voor deze grond. Erfpacht vond ik een beetje ongemakkelijk. De zorg was niet geheel onterecht want na 10 jaar liep de erfpacht af en werd het bedrag wat ik betaalde aan erfpachtcanon (prachtig woord nietwaar) vertienvoudigd. Vervolgens verhuisden we naar Zeeland.
  1. Dromen van grandeur, want vroeger was het beter. Ja, voor sommigen misschien
    PREMIUM
    Column Marleen Blommaert

    Dromen van grandeur, want vroeger was het beter. Ja, voor sommigen misschien

    Wat is belangrijk? Uiteindelijk zijn dat niet zoveel zaken natuurlijk. Gezondheid, een dak boven je hoofd, leven in vrede en voedsel: dat zijn wel de belangwekkendste zaken. Maar naast de eerste levensbehoeften zijn er nog belangrijke zaken van een andere orde. Wat dat is, wordt voor een deel bepaald door wat we te lezen en te zien krijgen. Dat dat niet altijd spoort met wat ook urgent en belangwekkend is, moge duidelijk zijn.
  2. Kijken, Lezen, Luisteren
    PREMIUM
    column marleen blommaert

    Kijken, Lezen, Luisteren

    Vlak voordat iedereen dacht, onder wie ik, dat het wel ongeveer gedaan was met Covid, of toch met deze golf, sprong het virus mijn luchtwegen in. Vroeger was ik ook al niet de eerste met nieuwigheidjes. Mijn stem hield er op den duur helemaal mee op en ik kon niet nalaten daar een boodschap van hogerhand in te zien. Ziek zijn geeft naast een hoop ellende ook ruimte om te kijken, lezen en te luisteren. Na de vierhonderdste talkshow over mobiele telefoons, omvolking en Derksen besloot ik de tv in de ban te doen tijdens mijn ziekbed. Lezen werd het.
  2. Roze ruis, Instagram en thuis
    PREMIUM
    Column Marleen Blommaert

    Roze ruis, Instagram en thuis

    Bijna altijd is er hier een achtergrondruis in de vorm van radio of een podcast. Misschien is het omdat ik in een gezin opgroeide waar altijd volk over de vloer kwam en het zelden écht stil was? Misschien is het om de stilte te verjagen? Hoe dan ook, de radio brengt veel interessants. Maar laat ik eerlijk zijn, ook een hoop gezwam. Meneer B. klaagde daar geregeld over: ,,Wat een geneuzel, mag dat uit?” Inmiddels heeft onze jongste die rol overgenomen. Zij zet overigens gewoon de radio uit. En eerlijk gezegd: soms merk ik het pas veel later.
  4. Een gat in een shirtje: Een herinnering
    PREMIUM
    Column Marleen Blommaert

    Een gat in een shirtje: Een herinne­ring

    Waar was-ie ook alweer, de boodschappentas met oude kleren om te verven? Na enig zoeken is-ie daar. Een A-4tje bovenop een stapeltje kleren vertelt me in mijn eigen handschrift dat ik de juiste tas te pakken heb: ‘kleren om te schilderen’. Blij pak ik de tas en kijk wat er onder het papier schuilgaat. Bovenop ligt een van de favoriete shirtjes van Meneer B. Het is een rood shirtje met een karakteristiek gaatje op de linkerborst van het sjekkie dat een vonk verloor. Een merkshirt uit de jaren zeventig als het ware. Ik zie hem met het shirt én de sigaret op het bankje in de zon zitten na een dag in de tuin. We kochten de shirts in Den Haag op de Laan van Meerdervoort. Onverwoestbaar waren ze.
  5. Misschien is een (auto)rally toch een tikje decadent in deze tijd.
    PREMIUM
    Column Marleen Blommaert

    Misschien is een (auto)rally toch een tikje decadent in deze tijd.

    Het is goed te merken dat de accijns op benzine is verlaagd in België. Sportwagen na sportwagen met open dak en Belgische nummerplaat komt voorbijgeraasd. De organisatie van de rally ligt duidelijk bij iemand die niet bekend is met de omgeving want de weidse schoonheid met zicht op de kreek ligt precies aan de andere kant van de dijk. Het gebied hier is geliefd bij rallyrijders. Misschien is een (auto)rally toch een tikje decadent in deze tijd.
  1. Jacht, voedsel en vrijheid
    PREMIUM
    column Marleen Blommaert

    Jacht, voedsel en vrij­heid

    Het wordt een ritueel. Het eerste dat ik ’s ochtends doe, is kijken welke verschrikkingen de kleine pseudo-tsaar uit Moskou nu weer over zijn broedervolk uitstort om Oekraïne te ‘denazificeren’. Als ik wakker ben, kan ik over het algemeen de slaap niet meer vatten en misschien hoop ik, tegen beter weten in, wel op een wonder. Lezend over de inbeslagname van een zeiljacht van Andrey Melnichenko, een van de Russische oligarchen, google ik zijn naam en ‘zeiljacht’. Het blijkt om een driemaster te gaan van meer dan een half miljard, ontworpen door Philippe Starck. Het is het meest protserige en spuuglelijke jacht dat ik ooit zag. Googelt u maar: Zeiljacht A (oh bescheidenheid ...).
  3. Een bos met een geheugen
    PREMIUM
    Column Marleen Blommaert

    Een bos met een geheugen

    Ze gooit ons een voorzichtig kushandje toe. Geïnteresseerd kijkt ze vanuit haar buggy naar ons drieën op het bankje. We zitten op een veilige afstand en ze hoort aan haar grootmoeders stem dat wij geen bedreiging vormen. Het is niet alleen het zonnetje dat ons doet smelten daar in het Stropersbos. Het bos ligt op de grens en is een oase van rust op een mooie, zonnige winterdag als deze. Wanneer het bos kon spreken, zou het verhalen vertellen over de zinloosheid van oorlog. De grond zou spreken over de vele slachtoffers uit de Tachtigjarige Oorlog en de Eerste Wereldoorlog.

Meest gelezen

Meest gedeeld