Margot Verhaagen.
Volledig scherm
PREMIUM
Margot Verhaagen. © Peter Arno Broer

Dat er nu zoveel loskomt na 70 jaar is toch wel erg bijzonder

column margot verhaagenMet enige regelmaat krijg ik reacties op mijn columns. Soms met vragen over de recepten, met een berichtje over of voor mijn moeder, andere keren krijg ik weer herinneringen opgestuurd en afgelopen week met een ervaring naar aanleiding van wat ik schreef over mijn vader die tijdens de Ramp in Hansweert kinderen uit Schippersinternaat Mariaoord haalde samen met zijn broer.

  1. De maaltijden waren het hoogtepunt met natuurlijk oma’s pannenkoeken
    PREMIUM
    column margot verhaagen

    De maaltijden waren het hoogtepunt met natuurlijk oma’s pannenkoe­ken

    Hij zag er gebruind, energiek en blij uit met een grote bos donkere krullen en een guitige kop. Hij liep tussen zijn kleinkinderen die ongeveer tussen de twee en zes jaar waren en allemaal hingen ze aan en rond hem in de speeltuin waar dit filmpje, dat pas geleden tijdens onze familiemaaltijd vertoond werd, was opgenomen. Het was een drukte van jewelste met al die gillende en spelende kinderen en mijn vader was het stralende middelpunt.
  2. Eten maakt de geschiedenis tastbaar: ook de zwarte bladzijden, zoals de slavenhandel
    PREMIUM

    Eten maakt de geschiede­nis tastbaar: ook de zwarte bladzijden, zoals de slavenhan­del

    Mag ik nog even terugkomen op Keti Koti? Dat werd op 1 juli landelijk gevierd dus ook hier in Zeeland, of misschien juist hier in Zeeland. Keti Koti staat voor ‘het verbreken van de ketenen’ en verwijst naar het feit dat op 1 juli 1863 Nederland de slavernij afschafte in Suriname en de Nederlandse Antillen. Ons Zeeuwse verleden heeft alles met slavenhandel te maken; Middelburg en Vlissingen waren het centrum van de handel in mensen.