Verbreed de fietspaden in Zeeland

Let op; het is geen brommer dus ik moet gewoon fietsen en bij wind tegen flink trappen maar toch gaat het allemaal net wat makkelijker. Dat maakt dus dat ik mijn e-bike veel vaker even pak om naar het strand te rijden, vrienden te bezoeken in een stad verderop en om, zelfs voor mijn werk, naar een afspraak met het fietsvoetveer te gaan. De auto laat ik daardoor steeds vaker staan. 

Overigens zou ik een oproep willen doen om de fietspaden in Nederland te verbreden. Het is toch echt ouderwets, en met zulke smalle paden en met al die wielrenners, e-scooters, wandelaars, fietsers met of zonder karren en bakfietsen is het vaak aardig vol en soms zelfs gevaarlijk. Die paden waren ooit ingericht op rustige fietsers die net naast elkaar een rondje fietsten. Willen we dat mensen meer gaan bewegen en dat er minder ongelukken gebeuren dan is dit de oplossing. Als we daar nu eens in Zeeland als fietsprovincie mee gaan beginnen; dat lijkt me een makkelijk te realiseren plan. Per slot van rekening kan dat met autowegen ook.

Afgelopen week maakten Man en ik met een groep vrienden een tocht. Voor onderweg namen we deze cake mee. Smelt 60 gr. kokosolie en klop er 2 eieren, 180 gr. kokosbloemsuiker, 120 gr. tahini, 190 gr. amandelmeel, 50 gr. kokosmeel, 1/2 tl. baksoda en op het laatst 150 gr. zoute peccannoten door. Stort dit deeg op een bakplaat bekleed met bakpapier en strooi er grof zeezout overheen. Bak 25 min. af in een oven op 175 graden. Smikkelen en smullen onderweg.