Medeleven

Nu dus wel want wij als familie werden overstelpt met kaartjes, berichtjes en brieven van mensen die mijn vader kenden. Via zijn werk, van het sporten en er was zelfs iemand die nog met hem in de klas had gezeten en daarover verhaalde. Mensen die een heel andere, mooie kijk op mijn vader hadden vanuit een andere invalshoek. De herinneringen die werden opgehaald of zelfs de oude foto’s die we kregen opgestuurd kenden we vaak niet en ze voegden een mooie dimensie toe aan de persoon die mijn vader was. Dat zoveel mensen de moeite nemen om in de pen te klimmen verwarmt echt je hart en geeft steun. Vaak maakt het niet eens zoveel uit wat er aan tekst op de kaart staat. Alleen al het feit dat iemand aan je dacht en denkt is voldoende.

Afgelopen zondag nam ik de doos met kaarten door met mijn moeder want ze blijven een kostbaar kleinood wat we koesteren. We praatten over hem, over wie hij was en wat hij voor ons betekende. Heel waardevol. Vervolgens fietsen we op de duofiets een rondje over de boulevard en aten we op een terras een ouderwetse kwarktaart met citroen. 

Die maakte ze zelf vroeger ook. Verkruimel 175 gram citroenkoekjes en roer deze door 100 gram gesmolten roomboter en verdeel over een taartbodem. Laat opstijven in de koelkast. Meng 500 gram kwark met 2 geweekte gelatine blaadjes, het sap en de rasp van 2 citroenen, 250 milliliter stijfgeklopte slagroom en 150 gram suiker. Giet dit op de koekjesbodem en verdeel er wat lemoncurd over voor een extra effect. Lekker fris.