PREMIUM
Zullen we die gaatjes dan maar eens dichtpurren, meneer Vantoortelboom?
column Jan VantoortelboomIk werk graag in mijn nieuwe schrijfkamer. Het is een kleine hoek van het schrijfhuis dat we hebben gebouwd en dat ter beschikking staat van andere romanciers, dichters, columnisten etc. Op dit ogenblijk (woensdagavond) waait het buiten hard, het gaat zelfs stormen vannacht, lees ik. En hier, in de open polders rond Ossenisse, kan het echt stormen.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMCOLUMN JAN VAN TOORTELBOOM
Nederland, e-fietsland
Na een paar sterke Belgische bieren gooide E. uit Ossenisse op een gezellige avond in een recreatief achtertuingebouwtje in Zeedorp een knuppel in mijn hoenderhok: zouden we niet eens met de mannen een fietstochtje doen? U moet begrijpen: de mannen zijn voornamelijk gezonde Brabanders met een bovengemiddelde taille, agrariërs met melkveebedrijven, gewend aan noeste arbeid. De mannen zijn voornamelijk ook boven de 50. -
PREMIUMcolumn jan vantoortelboom
Kunstminnend sterven?
Op vrijdag 19 januari 2018 reed ik mijn vader naar het Jan Yperman ziekenhuis te Ieper. Hetzelfde ziekenhuis waar mijn moeder 26 jaar eerder na een lijdensweg van vier maanden was gestorven. Ik had er sindsdien geen voet meer binnen gezet. -
PREMIUM
Nieuwe columnist Jan Vantoortelboom: ‘Ik wil stof tot nadenken geven’
OSSENISSE - De tweede pagina van het zaterdagkatern van deze krant krijgt een nieuw gezicht. Gelauwerd romanschrijver Jan Vantoortelboom zal voortaan elke week de column voor zijn rekening nemen: ,,Ik stap een nieuwe wereld binnen.” -
PREMIUMcolumn jan vantoortelboom
Corona verwart onze paniekreflex
Ik herinner me nog de eerste keer dat ik een indringende combinatie van angst en opwinding voelde. Het was 25 maart 1983. Ik was 7 jaar en slenterde de weg van school terug naar huis en toen ik van achter het milde bochtje, langs de hoge beuken en eiken van het bos, onze straat verder kon inkijken, zag ik dat mijn ouders op de stoep stonden. Ze praatten met de buren. Er stonden nog meer mensen buiten, overal klitten ze samen en waren druk aan het converseren. Ik herinner me de opwinding die ik voelde, mijn hartslag die opeens racete, want zoveel mensen buiten op straat betekende dat er iets gebeurd was, waarschijnlijk iets ergs. Ik weet nog dat ik begon te rennen. Toen ik bij mijn ouders en buren ging staan om mee te luisteren, verviel iedereen tot mijn teleurstelling in betekenisvol stilzwijgen. Het was pas in de beslotenheid van onze keuken, tijdens het avondeten, dat ik hoorde wat er die dag was gebeurd. -
PREMIUMcolumn Jan Vantoortelboom
Oude boksgoden werden onttroond: de koning is dood, leve de koning!
Mijn zoon van zestien doet sinds een paar maanden aan kickboksen. Om die reden waren we onlangs te vinden in het Gelredome om de opgeklopte partij tussen Badr Hari en Rico Verhoeven te aanschouwen. Nooit eerder hadden we live een bokswedstrijd gezien en we keken ernaar uit.
-
PREMIUMCOLUMN JAN VANTOORTELBOOM
Routine in tijden van Corona
Tijdens de Coronacrisis is mijn leven niet zo erg veel veranderd. Ik werkte al veel van thuis uit, alleen was ik nu nog meer thuis. Behalve om af en toe eens wat boodschappen te doen in de lokale Plus ben ik eerlijk gezegd mijn erf niet af geweest. -
Column Jan Vantoortelboom
Poëzie. Proza. Porno
Ooit zag ik een zwart T-shirt met grote witte belettering van boven naar beneden: Poëzie. Proza. Porno. Grappig vond ik dat, al stonden de woorden naar mijn overtuigde mening verkeerd gerangschikt: Proza. Poëzie. Porno. Dat moest het zijn. Dat komt omdat ik zelf romancier ben, natuurlijk. Tot op heden heb ik me niet gewaagd aan poëzie. -
PREMIUMCOLUMN JAN VANTOORTELBOOM
Fockin’ heat!
Ooit was ik student aan Trinity College Dublin en tegen het einde van het academische studiejaar, nadat ik alle papers had geschreven en ingediend, in juli 1997, kwam een jeugdvriend op bezoek. Het idee was om een poos samen zonder vooropgezet plan wat rond te trekken en daarna terug naar huis te vliegen. De temperaturen liepen toen ook aardig op.