PREMIUM
De vossen krijsen weer
column jan vantoortelboomDe vossen krijsen weer. Soms een korte krachtige krijs, soms een langere gil: een rivaal die wordt opgemerkt en verjaagd of een vrouwtje dat een mannetje lokt. Het geluid draagt ver door de koude lucht en over de kale akkers.
Delen per e-mail
Ik hoor ze als ik ’s avond nog even naar buiten ga om de hond uit te laten. Het geluid lijkt erg op de gil van een vrouw. Misschien is het ook soms een van mijn buurvrouwen die ik hoor, beregeil door de paringsdrift. Maar van vossen heb ik in de zestien jaar dat ik hier woon nog nooit last gehad en ik heb vreselijk aantrekkelijke chickies lopen.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
column Jan Vantoortelboom Oude boksgoden werden onttroond: de koning is dood, leve de koning!
Mijn zoon van zestien doet sinds een paar maanden aan kickboksen. Om die reden waren we onlangs te vinden in het Gelredome om de opgeklopte partij tussen Badr Hari en Rico Verhoeven te aanschouwen. Nooit eerder hadden we live een bokswedstrijd gezien en we keken ernaar uit. -
PREMIUM
COLUMN JAN VANTOORTELBOOM Nachtjager
Lang geleden, toen ik nog in Gentbrugge woonde, ging ik op een lenteavond, zo rond middernacht, naar buiten. – Ik haal wel vaker een frisse neus voor het slapengaan. Ik kan intens genieten van de maan, haar schijnsel en schaduwvlekken die gelden als de vingerafdrukken van een subliem wezen dat haar ooit in oertijden had aangeraakt en dus als bewijs uit het ongerijmde dienden. – -
PREMIUM
COLUMN JAN VANTOORTELBOOM De Corona-Efteling
Deze week heb ik met drie van mijn kinderen drie dagen lang in de Efteling rondgehangen. Je moet wat met vakantiehoudende kinderen. Ik gruwelde bij de gedachte aan drie dagen, want meestal ben ik na één dag Efteling euforisch dat ik huiswaarts kan keren en ben ik weer voor een decennium genezen van pretparken. Echter, deze keer viel het mee, zelfs drie dagen lang. -
PREMIUM
COLUMN JAN VANTOORTELBOOM Blaastraining voor Film by the Sea
Film by the Sea 2020 gaat van start. Dat is het Zeeuwse culturele evenement waar ik met het meeste plezier naartoe ga. Dat is begonnen in 2015, toen ik door oud-directeur en filmkenner Leo Hannewijk gevraagd werd om in de jury te zetelen. Een week lang elke dag verplicht drie films kijken op een prachtige locatie en elke avond, in het warme licht van de ondergaande septemberzon, dineren bij restaurant Solskin aan de boulevard in Vlissingen. Onlangs zag ik nog een foto van de restauranthouder met een gigantische peperbus, de grootte van een bazooka. De dag werd steevast afgesloten met meerdere drankjes en een diepe nachtrust in hotel Arion. -
PREMIUM
COLUMN JAN VANTOORTELBOOM Het gevoel een weidepaal te roken in plaats van een joint
Als ik schrijf rook ik weleens. Ik moet dan uitkijken dat ik niet te veel opga in het verhaal, want anders valt de askegel van de sigaret of sigaar en brand ik daardoor mijn schrijfhok misschien nog eens af. Zo heb ik al schrijvende weleens een gat in mijn broek gebrand. Ik kreeg het in de gaten omdat het pijn begon te doen.
-
PREMIUM
COLUMN JAN VANTOORTELBOOM Fockin’ heat!
Ooit was ik student aan Trinity College Dublin en tegen het einde van het academische studiejaar, nadat ik alle papers had geschreven en ingediend, in juli 1997, kwam een jeugdvriend op bezoek. Het idee was om een poos samen zonder vooropgezet plan wat rond te trekken en daarna terug naar huis te vliegen. De temperaturen liepen toen ook aardig op. -
PREMIUM
column jan vantoortelboom Mijn gechipte achterkleinkinderen liggen in 2075 in een digicoma op de bank
Wat zal ik eens doen vandaag? God is al lang dood en alle kerken zijn cybercafés geworden, de mens heeft geen vaste kern, want identiteit is nog vloeibaarder dan diarree en technoligie is het enige geloof dat er na een reeks internationale WAN-parties die net niet uitmondden in een Derde Wereldoorlog met champignonwolken overschiet. -
PREMIUM
column Jan Vantoortelboom Trots op de boer!
Mijn buren zijn boeren. Brabanders. Zeer betrouwbare, behulpzame, diervriendelijke en luidruchtige mensen. Ze lezen ook mijn boeken. We hebben dus een goede band.
