Schrijver Jan Vantoortelboom.
Volledig scherm
PREMIUM
Schrijver Jan Vantoortelboom. © Camile Schelstraete

Au revoir, Arsehole!

COLUMN JAN VANTOORTELBOOMEen poos geleden parkeerde ik mijn auto nabij brasserie Westbeer aan de Scheldeboulevard in Terneuzen en slenterde ik na drie maanden eenzame opsluiting weer eens naar boekhandel Van de Sande. Ik wandelde via de hoek van de Westkolkstraat, langs het theater. Een uit de kluiten gewassen jongeman met een kapsel dat ook populair was in Dublin in 1996 wandelde in mijn richting.

Jan Vantoortelboom

Lees Meer

  2. Mijn vakantiebusje is verkocht aan twee Marokkanen uit Amsterdam
    PREMIUM

    Mijn vakantie­bus­je is verkocht aan twee Marokkanen uit Amsterdam

    Mijn vakantiebusje is verkocht. Aan twee Marokkanen uit Amsterdam. Ja. In tegenstelling tot wat u nu misschien denkt, ging alles van een leien dakje. Zelfs de betaling. Bijzonder beleefde en eerlijke man, al ging ie net wat te lang door over het feit dat de olie wat gelig kleurde aan de rand van het dopje, dat de pook net iets te veel speling had en ook de twee blutsen aan de zijkant bleken de moeite van wat lange zinnen en onderhandelingspauzes waard.
  3. Graafwerkzaamheden in mijn tuin doen slapeloze nachten herbeleven
    PREMIUM
    column jan vantoortelboom

    Graafwerk­zaam­he­den in mijn tuin doen slapeloze nachten herbeleven

    Het zijn ten huize Vantoortelboom weer eens de verplantweken. En ik ben het uitvoerend comité. Spitten, wortels afsteken en dan de plant met aardkluit en al op een andere plek neerpoten. Kwestie van efficiënt de tuin aanleggen zodat er volgend jaar weer minder moet worden gewied, zegt mijn vrouw. Ik wied bijna nooit. Ik hou wel van een onkruidtuin, wilde planten, alles door elkaar.
  4. Voor de zot (ge)houden
    PREMIUM
    COLUMN JAN VANTOORTELBOOM

    Voor de zot (ge)houden

    Magneetvissen. Dat is waar mijn jongste twee nu verzot op zijn. En ze zijn er zo verzot op omdat ik het spelletje buiten hun weten om manipuleer. We gaan magneetvissen bij het vissershuisje van een vriend, gelegen aan de grote plas de Vogel in Hengstdijk. Rondom dat vissershuisje blijkt een bodem aan onuitputtelijke schatten te liggen. Telkens als we ernaartoe gaan vindt mijn tweeling er bouten, moeren, schroeven, trampolineveren, ringen, zelfs een stuk ketting. Maar waar ze het meest op kicken, zijn oude munten uit vreemde landen.
  2. De mens is een pillenras geworden
    PREMIUM
    column jan vantoortelboom

    De mens is een pillenras geworden

    Afgelopen week liep ik weer eens langs bij de apotheek. Toen ik daar stond te wachten op een of ander pilletje voor een van mijn tweeling en er nogal wat afgetikt moest worden op het computerscherm om dat pilletje te verkrijgen, doodde ik de wachttijd door wat in de rondte te kijken. Aan mijn linkerkant een oudere, verzorgde dame met een kapsel dat me deed denken aan mijn tante die ik in geen jaren had gezien, en een Plustas al tot de helft gevuld, waarin de medicatie die ze kreeg aangereikt onverwijld werd gekieperd. Aan mijn rechterkant lagen er in twee manden drinkbekers die waren afgeprijsd en als zeer handig aangeprezen: ze voorzagen ruimte voor pillen.
Alle video's

Columns

Net binnen

Meest gelezen

Webwinkel

Meest gedeeld