Wudder moeten maar geen putjes graven
Column Jan van DammeVijf kilometer. Dat is best een afstand. Van Sint Laurens naar de vesten van het stadje Veere, plusminus. Van Groede-zuid naar de watertoren van Oostburg, plusminus. Van Middelburg de Schroebrug naar Vlissingen de Keersluisbrug langs het Jaagpad, ook ongeveer.
Delen per e-mail
Ik ben geen marathonloper. Verre van. Vijf kilometer, waar is het terras?
PZC gebruikt je persoonsgegevens om deze reactie te kunnen plaatsen. Meer informatie vind je in ons privacy statement
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
column jan van damme Arduin, alsjeblieft. Wees er voor Anton. Voor alle Antons
Ik moet het over Anton hebben. -
PREMIUM
COLUMN JAN VAN DAMME Campagne
Bietenboer, een vak apart. Bij ons thuis ging het over aardappelen en stro. Voor suikerbieten hadden we geen gevoel en geen apparatuur. Ik keek wel eens met ontzag en jaloezie naar de bietenrooiers, die als buitenmaatse ruimtevaartuigen over de groene velden trokken. Soms waren ze bezig terwijl wij de doodgespoten aardappels van het veld aan het halen waren. Klei, knollen en herfstige luchten, zo klonk het en zo was het. -
PREMIUM
COLUMN JAN VAN DAMME Belgen
Vier jaar lang woonden we op de grens bij Heille. Een oud tramstationnetje, aan het eind van de Krakeelweg. Het staat nu op instorten, jammer genoeg. Misschien is het te mooi om te behouden. Kan dat? Vanuit onze keuken hadden we zicht op het Vlaamse Middelburg. Ik heb het over het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw. Zo lang is het geleden. We betaalden nog met guldens en franken. En we waren jong, zonder dat we dat in de gaten hadden. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Oogstmaand
De groente is duur. U zag vast ook de komkommer in de krant. De droogte, logisch. Hoe vergaat het uw aardappels dit jaar? En uw boontjes, uw witte kool? Ik zie de kommervolle blikken in mijn omgeving. Schriel, ondermaats, als er al iets is opgekomen. Gisteren reed ik in de buurt van Axel langs een veld ondergeploegde uien. Tot grondverbeteraar omgetoverd, omdat ze te klein waren voor de markt. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Heldin
We mogen weer naar de vrouwen. Vooruit, we móeten. De Zeeuwse Vrouwen, wel te verstaan. Kees Slager schreef hun levens een kwart eeuw geleden prachtig op. Het Zeeland Nazomerfestival heeft van die in letters gevangen eeuwverhalen aansprekend theater gemaakt. Vanavond voor het eerst, daarna nog ruim twee weken te zien in de oude sporthal aan de Nassaulaan in Middelburg.
-
PREMIUM
COLUMN JAN VAN DAMME Overlijdens
Tot zo'n jaar of tien geleden keek ik zelden naar de overlijdenspagina's in de krant. 'Heb je het gelezen, d'n dieën van d'n dieën, zo jong nog, drie kinders?' Vrijwel altijd moest ik nee zeggen. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Natte droom
Nee hoor, het is niet heet. Welnee, mijn vingers plakken helemaal niet aan de letters van het toetsenbord. De zon aan de wolkeloze hemel, de wind met een hoog-tropisch accentje, het adembenemende luchtruim in het Vlissingse kantoor dat nog wel ruim is maar geen lucht meer bevat. Ik vind het allemaal prima. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Knekelhuis
Fjorden met zwemwater voor de doorzetters, meren die een kijkje in de hemel geven en sneeuwhellingen waarvan de eeuwdatum nu toch echt verloopt. Noorwegen was mooi en warm. Niet barbecueën, geen kampvuurtje, kregen we te horen als we onze camper parkeerden. Alle bossen kraakten droog.
