PREMIUM
Voorjaar in West-Zeeuws-Vlaanderen
Meer lucht dan land. Het blauw boven me wordt verzacht door lichte sluiers. Ik kijk uit over het uitwateringskanaal van Retranchement. Wat een streek is dat toch. Zeker als de troenken op jaren zijn en schuin met de wind mee hangen, ben je even van de wereld. Weinig vee, wel veel tractoren die lange slangen over het land slepen. De mest van de niet zichtbare koeien wordt de klei ingewerkt.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Video
Gevaarlijk of geniaal? ‘Robotauto’ stuurt zichzelf dwars door New York
Een robotauto van het Israëlische technologiebedrijf Mobileye heeft ruim veertig minuten lang zelfstandig door de straten van New York gereden. De praktijktest, waar volgens het concern ‘geen enkele menselijke interventie aan te pas kwam’, moet aantonen dat zelfrijdende voertuigen geen gevaar vormen voor het overige verkeer. De ‘autonome’ Ford haalde de eindstreep zonder schade. -
PREMIUMCOLUMN JAN VAN DAMME
Alsof de gijzeling voorbij is
De één pakt zijn bakfiets, laadt er zijn met dialectliedjes volgeperste nieuwe cd's en lp's op en trekt als een marskramer de stad in. Troubadour met ventvergunning. Prachtige liedjes, overigens. De ander zet een persoonlijke bezorgdienst op. Koop mijn boek en ik breng het bij u aan huis, waar ook in Zeeland. Dat was de boodschap van de fotograaf die meisjes in Zeeuwse dracht had vereeuwigd. Prachtige foto's, overigens. -
Waarom we allemaal denken dat we beter zijn dan onze collega’s - en het mis hebben
Zo optimaal mogelijk werken, dat is het streven van organisatiepsycholoog Lennard Toma. Altijd is hij op zoek naar manieren om zelforganisatie en werkgeluk te verbeteren. Wekelijks deelt hij hier zijn beste tips. Vandaag: ben jij beter dan je collega’s? -
PREMIUMKoken & Eten
Darmen verstopt? ‘Grijp niet te gauw naar pillen’
Buikpijn, verstopping, diarree, we hebben er nogal eens last van op vakantie. Huisarts Tamara de Weijer (40) weet hoe je je darmen in balans houdt. -
PREMIUMColumn
Ik proef het zout op mijn lippen
De wind trekt aan. We zeilen ter hoogte van wat de Stormkaap wordt genoemd. Ik twijfel, net als Edward Faneuil. Het zal daar best toch ook eens uit de goede hoek kunnen waaien? Ik zet me schrap in mijn stoel. De zee oogt grauw, de lucht dreigt zwart. We varen op gegist bestek. Onder ons kraakt het dek van de Merrimac.
-
PREMIUM
Zelfs het donker was fascinerend
Waar wilden we heen? Het antwoord op die vraag zijn we bijna vergeten. In de houdgreep van corona hebben we zoals iedereen alle plannen in de ijskast gezet. Als de wereld helemaal ontdooid is, zal daar bij ons een voucher uitkomen voor een vliegreis naar Athene met daarbij een boeking voor een hotel in het hart van de polis. -
PREMIUMcolumn jan van damme
Niet kauwen, hadden we onderling afgesproken, dat vindt Hij vast niet lekker
Ták. Een harde tik met het zakmes op de houten kerkbank. Onze meester keek er streng bij. Eén ták betekende dat we met z'n allen moesten opstaan. Na twee tákken mochten we in colonne naar voren naar de communiebank lopen. Schrijden zou ik nu zeggen, je werd geacht niet te huppen of te versnellen, waardig jongens, waardig. Ik had mijn witte overhemd aan met een strikje onder mijn kin. Sommige meisjes in mijn klas hadden een sluier op hun hoofd, alsof ze gingen trouwen. -
Column Jan van Damme
Ik pakte hem bij kop en kont en daar ging ‘ie
Bwah, ijskoud. Mijn grote teen protesteert. Kippenvel op mijn armen. Er drijven ijsschotsen, ik zie ze echt in mijn verbeelding. In elk geval geen weer om te water te gaan. Veilig op de rand van het bassin probeer ik nog eens een voetje. Brrr, nee, mij niet gezien vandaag.
