Jan van Damme
Volledig scherm
PREMIUM
Jan van Damme © Joost Hoving

Stem! Onze Zeeuwse schrijvers zijn het waard

Column Jan van DammeHerinnert u zich nog het postkaartenrelletje van een jaar of wat geleden? Het was in de Week van het Zeeuwse Boek. De PZC had daarin een eigen rol gekregen met de organisatie van een speciale publieksprijs. Dus niks geen jury, nee, u, ik, wij allemaal mochten ons favoriete Zeeuwse boek aanwijzen. Dat kon digitaal. Maar, en dat is in dit geval belangrijk, lezers konden ook met de inzending van een briefkaart hun favoriet een zetje geven.

Jan van Damme

Delen per e-mail

Lees Meer

  3. Je bent al gauw een boomer als je niet altijd begripvol bent
    PREMIUM
    Column Jan van Damme

    Je bent al gauw een boomer als je niet altijd begripvol bent

    Nog geen licht aan de horizon. Shit, de bieten zijn pas gisteren van het land gereden. Het bordje 'Slik’ staat uit het lood gewaaid in de berm. De klei metselt zich robuust tussen achterwiel en spatbord. Trappen, harder, bij Scherpbier klimt het nog ook. Uitpuilende schooltas op de bagagedrager, de broodtrommel past er niet in, die heb ik er los bovenop bevestigd onder de snelbinders. Bruin brood met gebakken ei, dat is nog iets om naar uit te kijken vandaag.
  4. Ik zou graag nog eens een ouderwetse bak vertellen
    PREMIUM
    Column Jan van Damme

    Ik zou graag nog eens een ouderwetse bak vertellen

    De lach is weg. Ja, ik voel mee met René Diekstra, de man met de expressieve bretellen. Gisteren constateerde hij in de krant dat het lachen ons vergaan is sinds het uitbreken van de coronapandemie bijna een jaar geleden. De hele godganse dag sijpelt het virus in ons dagelijkse leven door. De angst voor het ontstaan van nog veel besmettelijkere varianten, de onrust creërende dagcijfers, het geneuzel over een avondklok. Als we al naar een winkel gaan, zien we alleen elkaars ogen, een minzame of een uitnodigende glimlach blijft verborgen achter onze mondkapjes.
  1. Een klap op de schouder, een seksistische grap en hij kon weer in zijn Volvo klimmen
    PREMIUM
    column jan van damme

    Een klap op de schouder, een seksisti­sche grap en hij kon weer in zijn Volvo klimmen

    Het was in de tijd dat ik wel eens meereed in een van onze vrachtwagens. Hoog in de Volvo F89, met een grommende dieselmotor onder mijn voeten, ik droom er nog wel eens van. Na een klein half uurtje stonden we bij de grensovergang van Sluis. Geüniformeerde douaniers wilden formulieren zien, veel papier waarop ze stempels konden knallen. Transito, hoefijzerverkeer, ik leerde er allerlei nieuwe termen.
Alle video's

Columns

Net binnen

Meest gelezen

Webwinkel

Meest gedeeld