Reddende engelen

Column Jan van DammeHet is een echte zondagmiddag. Ik hang ergens op een tuinbank in de schaduw van onze rode esdoorn. Lui, in hoofdletters. 'De heuvel braakt stoom en rook uit in alle tinten rood en oranje, vonkenregens, brandende takken en flarden boomschors wervelen hoog in de lucht'. Inmiddels ben ik een heel eind op weg in 'Harde grond', de spannende debuutroman van Middelburger Hubert Leeman. Een bosbrand, in het diepe zuiden van Frankrijk, niet ver van Montpellier.

Jan van Damme Bron: PZC

0 reacties

Lees Meer

  4. Toch viel ik als een blok voor ons tweewielige aanhangertje
    PREMIUM

    Toch viel ik als een blok voor ons tweewieli­ge aanhanger­tje

    Het is een vraag die dezer dagen nogal eens voorbij flitst. Wat betekent vrijheid eigenlijk? Tsja, denk ik dan. Daar sta ik echt niet zo vaak bij stil en ik heb er zeker geen pasklare definitie voor. Ik hoorde wel een mooi antwoord, ik geloof dat het van onze ‘Hello Goodbye’ Joris Linssen kwam. Vrijheid, zei hij, is de ruimte krijgen om fouten te mogen maken. Dat vind ik een mooie. Want ik weet zeker dat u en ik de plank met enige regelmaat misslaan. Wij allemaal. Gelukkig maar.
  3. Niet kauwen, hadden we onderling afgesproken, dat vindt Hij vast niet lekker
    PREMIUM
    column jan van damme

    Niet kauwen, hadden we onderling afgespro­ken, dat vindt Hij vast niet lekker

    Ták. Een harde tik met het zakmes op de houten kerkbank. Onze meester keek er streng bij. Eén ták betekende dat we met z'n allen moesten opstaan. Na twee tákken mochten we in colonne naar voren naar de communiebank lopen. Schrijden zou ik nu zeggen, je werd geacht niet te huppen of te versnellen, waardig jongens, waardig. Ik had mijn witte overhemd aan met een strikje onder mijn kin. Sommige meisjes in mijn klas hadden een sluier op hun hoofd, alsof ze gingen trouwen.
Alle video's

Net binnen

Meest gelezen

Webwinkel

Meest gedeeld