PREMIUM
Met maximaal dertig man in een CCXL-zaal, tsja
column jan van dammeAlsof je je hagelnieuwe bolide de showroom uitrijdt en meteen vijf weken lang in je garage moet stallen. Of wat heftiger: alsof het cruiseschip of de containerreus waaraan jaren is gebouwd meteen na de tewaterlating aan de ketting wordt gelegd. Bij het van de helling glijden is er nog publiek en applaus. Daarna wordt het meteen angstig stil.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
column jan van damme Misschien moet ik me toch maar aan een bitterbal wagen
We toosten een eind weg zo aan het begin van het jaar. Receptie hier, opening daar, afscheid ginder. Elke samenkomst is voorzien van een lading gemeen hete bitterballen met mosterd. Voor het betere bluswerk wordt er champagne geserveerd. Met veel bubbels. -
PREMIUM
COLUMN JAN VAN DAMME Rustig
We zitten net achter Enschede. In onze hoek is het rustig. Nee, ik zeg het verkeerd. De hele camping is een oase van rust. Alleen aan de randen en op de middellijn van het veld wordt gekampeerd. Vooral campers en caravans. Het publiek oogt op leeftijd. Er worden vooral stappen gezet om de watertank bij te vullen of de wc te legen. -
PREMIUM
COLUMN JAN VAN DAMME Alsof de gijzeling voorbij is
De één pakt zijn bakfiets, laadt er zijn met dialectliedjes volgeperste nieuwe cd's en lp's op en trekt als een marskramer de stad in. Troubadour met ventvergunning. Prachtige liedjes, overigens. De ander zet een persoonlijke bezorgdienst op. Koop mijn boek en ik breng het bij u aan huis, waar ook in Zeeland. Dat was de boodschap van de fotograaf die meisjes in Zeeuwse dracht had vereeuwigd. Prachtige foto's, overigens. -
PREMIUM
COLUMN JAN VAN DAMME De rammen staan hier gereed voor het slagersmes
Dat moet lukken, een stukje zonder dat je daarin de derde letter van het alfabet gebruikt. Je kunt geen krant opslaan, geen radio of tv aanzetten, overal gaat het over het virus dat met die derde letter begint. Dus moet het gebruik van die letter het afgelopen jaar enorm zijn toegenomen. Alle reden om hem in dit hoekje een keer over te slaan. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Opeens voelde ik me de zeer gemiddelde Zeeuw
Ik had wel nummer 4662 willen zijn. Maar ja, als het op enquêtes aankomt, hoor ik er pas van als de uitslag in de krant staat. Ik word nooit eens gebeld met de vraag wat ik vind van premier Rutte, het mondkapje, ecologisch tuinieren of de rattenplaag.
-
PREMIUM
Column Jan van Damme Dit was mijn wereld zonder dat ik er erg in had
Het is anders deze dagen. Drastisch anders. Blij zijn met de lente lijkt taboe. Wandelend loeren we achterdochtig naar elkaar, je moet op anderhalve meter afstand blijven hoor. De voordeurbel. Als ik opendoe staat de postbode al tien meter verder op straat te zwaaien dat hij een pakketje heeft neergelegd. De boekwinkel is open, nog wel. Ook daar waan ik me een melaatse. Geen kip, bijna geen kip te zien. Het lijkt of er iemand met een gifspuit door de wereld is getrokken om elk spoortje levendigheid de kop in te drukken. -
PREMIUM
COLUMN JAN VAN DAMME Kermis in de hel
De herfst heeft deze ochtend vakantie genomen. Ze vallen lager in dan eind juni, maar de stralen die tussen de wolken door piepen, verwarmen. Op de Markt van Middelburg staan de terrassen nog weids. En er zitten koffiedrinkers, ook op een erg doordeweekse dinsdag. Gek, zet een tafel en een paar stoelen op het plein en er strijken mensen neer. -
PREMIUM
Column Ik proef het zout op mijn lippen
De wind trekt aan. We zeilen ter hoogte van wat de Stormkaap wordt genoemd. Ik twijfel, net als Edward Faneuil. Het zal daar best toch ook eens uit de goede hoek kunnen waaien? Ik zet me schrap in mijn stoel. De zee oogt grauw, de lucht dreigt zwart. We varen op gegist bestek. Onder ons kraakt het dek van de Merrimac.
