Kok-ok-ok: zomaar een vreemdeling in de tuin
Column Jan van DammeOpeens trok mijn hoofd naar rechts. Kijk, daar had je het. Ik tufte op het gemakje van Middelburg naar Goes. Net voorbij waar Walcheren Beveland werd, rechts van de snelweg. Een heel veld gerst dat diep geel kleurde. Stijn Streuvels en Vincent van Gogh zouden er slapeloze nachten van gehad hebben. Zacht wuivend in de zucht van de passerende auto's. De baarden van de aren lichtjes naar de grond gebogen. Zomer, man, zomer.
Delen per e-mail
Op de terugweg heb ik vanuit de eindemiddagstroom richting Middelburg en Vlissingen weer even goed gekeken. De kleur was er nog. Mijn boerenhart - voor zover ik dat heb - ging er sneller van kloppen. Start de combine, zorg dat de grote pakkenpers klaar staat. Het is voortijdig, de korrel moet nog rijpen en afharden. Maar ik ruik het stof.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
Column Jan van Damme Alleen al het idee dat je de Zeeuwse ziel vrij kunt snijden
Een mes op zak. Met een lemmet van bijna twintig centimeter. Het heft versierd met Zeeuwse paarden die uit een voermand eten. Als u jong en druistig bent, ik zou er niet mee gaan lopen pronken. Stadsjongens die denken dat je pas een man bent met een steekwapen paraat, daarover hebben we al genoeg alarmerende berichten gehoord. -
PREMIUM
column jan van damme Ik was vergeten hoe bevrijdend en lekker het kan zijn
Het voelde lang geleden. Weken, maanden zelfs. Klappen, applaudisseren. Ik moest mijn draai weer even vinden met mijn handen. Lekker vol op elkaar, zodat je een beetje een basklap krijgt. Daar houd ik van. -
PREMIUM
COLUMN JAN VAN DAMME Rustig
We zitten net achter Enschede. In onze hoek is het rustig. Nee, ik zeg het verkeerd. De hele camping is een oase van rust. Alleen aan de randen en op de middellijn van het veld wordt gekampeerd. Vooral campers en caravans. Het publiek oogt op leeftijd. Er worden vooral stappen gezet om de watertank bij te vullen of de wc te legen. -
PREMIUM
COLUMN JAN VAN DAMME Er zit weer een meeuw op mijn kop
Er zit wéér een meeuw op mijn kop. Weg, scheer je weg jij! Je bezoedelt me met je witte drab. Kijk, daar dobbert de HMM Algeciras voorbij. Wat een drijvende blokkendoos. We lopen er massaal voor uit, onze mobieltjes hoog geheven. Het grootste containerschip ter wereld, wordt er gezegd. Handel, winsten, gewin, daar draait het om. Nog een wonder dat zo’n ding blijft drijven. -
PREMIUM
COLUMN JAN VAN DAMME Alsof de gijzeling voorbij is
De één pakt zijn bakfiets, laadt er zijn met dialectliedjes volgeperste nieuwe cd's en lp's op en trekt als een marskramer de stad in. Troubadour met ventvergunning. Prachtige liedjes, overigens. De ander zet een persoonlijke bezorgdienst op. Koop mijn boek en ik breng het bij u aan huis, waar ook in Zeeland. Dat was de boodschap van de fotograaf die meisjes in Zeeuwse dracht had vereeuwigd. Prachtige foto's, overigens.
-
PREMIUM
We zeumeren
Je hoort de zomer. De smalle bandjes van in nauwsluitend tricot gestoken wielrenners zingen op het asfalt. Uit voorbijrijdende auto's klinkt Zoutelande of de niet meer klein te krijgen Duncan Laurence. De zee op het bijna verlaten strand van Vlissingen kabbelt en babbelt alsof we ergens laat in augustus zitten. En ha, de gierzwaluwen zijn gearriveerd, tegen de avond scheren ze over onze tuin in de hoop op een door de zon loom geworden wesp. -
PREMIUM
Zelfs het donker was fascinerend
Waar wilden we heen? Het antwoord op die vraag zijn we bijna vergeten. In de houdgreep van corona hebben we zoals iedereen alle plannen in de ijskast gezet. Als de wereld helemaal ontdooid is, zal daar bij ons een voucher uitkomen voor een vliegreis naar Athene met daarbij een boeking voor een hotel in het hart van de polis. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Verhitte hoofden uit de ramen, zwaaiende vuisten
Eindelijk, verzuchtten we twee maanden geleden. Na bijna een jaar dat we onze paraplu niet hadden hoeven uitklappen, zag het hobbelige weiland achter onze Noordweg er weer sappig uit. De poelen zijn daarin de graadmeter. Ze waren tot de rand gevuld. Hè hè.
