PREMIUM
Iets verder op de Oosterscheldekering was het weer raak
column jan van dammeAfgelopen zondagochtend, een uur of elf. We reden vanuit Middelburg richting Schiedam. Over de Dammenroute. Op de Veerse Gatdam dacht ik nog: een getemd water, dat Veerse Meer, dus niet zo gek dat er richting Veere geen golfje te bekennen is. Het silhouet van het stadje met de ranke stadhuistoren en de plompe Grote Kerk kwam er des te beter door uit. Benader Veere vanaf het water - de vergeten burgemeester Den Beer Poortugael wist waarover hij het had.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMColumn Jan van Damme
Ik zag de grote mogelijkheden van het carbid in de verfbus
Of ik wel eens aan carbidschieten had gedaan? De vragensteller keek alsof hij het antwoord al wist. Ik als verklaard tegenstander van vuurwerk en alles wat knalde, gilde of flitste, zou me vast nooit met carbid hebben ingelaten. -
PREMIUMCOLUMN JAN VAN DAMME
Een stevige noordenwind liet het rood-wit-blauw golven
We dachten er al jaren over. Maar ja, tussen denken en doen ligt soms een brede kloof. Er moest ook wel wat geregeld worden voor denken doen kon worden. Een vlag, een vlaggenstok, een vlaggenhouder. Voor de niet erg handige klusser dacht ik daarbij maar meteen een passende boor, pluggen en schroeven te kopen. -
PREMIUMColumn Jan van Damme
Moeder Myriam zuchtte al weken achter haar buik
Elias, goedemorgen. Voor jou is het de derde morgen dat je het licht ziet worden. Ik heb het net uitgerekend. Achtenvijftig uur en 44 minuten, zo lang vang je nu de eerste indrukken op van die grote, enorme, eindeloze wereld. Wat een lawaai aan je hoofd, maar goed dat je ouders een muts over je oren hebben getrokken. En een licht. Ik zou mijn ogen ook nog even dichtknijpen. -
PREMIUMColumn Jan van Damme
Alleen al het idee dat je de Zeeuwse ziel vrij kunt snijden
Een mes op zak. Met een lemmet van bijna twintig centimeter. Het heft versierd met Zeeuwse paarden die uit een voermand eten. Als u jong en druistig bent, ik zou er niet mee gaan lopen pronken. Stadsjongens die denken dat je pas een man bent met een steekwapen paraat, daarover hebben we al genoeg alarmerende berichten gehoord. -
PREMIUMColumn Jan van Damme
Roep maar veel en hard pang pang, zou ik zeggen
Ik zie ze nog door de Noordstraat rollebollen. Op weg naar café De Drie Koningen van Piet Beun. In bemodderde overalls met legergroene laarzen. Een man of tien. Grappend en grollend, want zo'n boerendorpje als de Groe, dat was me wat. Ik kwam net uit school en zag het schouwspel aan. Ze hadden de biertap nog niet eens bereikt en leken de weg al kwijt.
-
PREMIUM
Zelfs het donker was fascinerend
Waar wilden we heen? Het antwoord op die vraag zijn we bijna vergeten. In de houdgreep van corona hebben we zoals iedereen alle plannen in de ijskast gezet. Als de wereld helemaal ontdooid is, zal daar bij ons een voucher uitkomen voor een vliegreis naar Athene met daarbij een boeking voor een hotel in het hart van de polis. -
PREMIUMColumn Jan van Damme
Reek voor reek
Regendruppels tegen het raam. Het is al even geleden dat ik dat geluid heb gehoord. Vanaf de wit uitgeslagen landerijen, vanuit de sloten, van tussen de grassprieten van ons gazon, overal hoor ik zuchten van verlichting. Voorzichtig, er is nog wel wat meer hemelwater nodig voor we hosanna kunnen roepen. Een emmer vol, zei m’n opa als het stof onder zijn klompen opwolkte. -
PREMIUMColumn Jan van Damme
Toespraak
Het is al even geleden dat ik zo lang en zo strak door iemand ben aangekeken. Hoeveel tijd nam zijn verhaal in beslag? Tien, vijftien minuten, schat ik. En al die tijd was er die blik. Geen pretoogjes deze keer, geen lachrimpeltjes. Denkrimpels, het was ernst.
