PREMIUM
Hooguit complotdenkers worden vrolijk van een verdwijngat
Column Jan van DammeZaterdag eind van de middag, vanuit Middelburg op weg naar Oostburg. Een noodzakelijk maar daarom niet minder vrolijk familiebezoekje, dat is het. We zitten nog ruim voor de avondklok. In de buurt van Biervliet staat er een eerste melding langs de weg: N61 richting Schoondijke afgesloten in verband met asfaltschade. We kijken elkaar aan. Asfaltschade? Heeft het zo hard gevroren dat je nu een complete autoweg moet afsluiten?
Delen per e-mail
Op de foto gisteren in de krant oogde het zorgwekkend ingrijpend. Uit de weg is gewoon een hele strook asfalt weggefreesd en weggeschept. Het zandbed dat het wegdek moest dragen ligt er onthutsend bloot bij.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMCOLUMN JAN VAN DAMME
Alsof de gijzeling voorbij is
De één pakt zijn bakfiets, laadt er zijn met dialectliedjes volgeperste nieuwe cd's en lp's op en trekt als een marskramer de stad in. Troubadour met ventvergunning. Prachtige liedjes, overigens. De ander zet een persoonlijke bezorgdienst op. Koop mijn boek en ik breng het bij u aan huis, waar ook in Zeeland. Dat was de boodschap van de fotograaf die meisjes in Zeeuwse dracht had vereeuwigd. Prachtige foto's, overigens. -
PREMIUMcolumn jan van damme
Iets verder op de Oosterscheldekering was het weer raak
Afgelopen zondagochtend, een uur of elf. We reden vanuit Middelburg richting Schiedam. Over de Dammenroute. Op de Veerse Gatdam dacht ik nog: een getemd water, dat Veerse Meer, dus niet zo gek dat er richting Veere geen golfje te bekennen is. Het silhouet van het stadje met de ranke stadhuistoren en de plompe Grote Kerk kwam er des te beter door uit. Benader Veere vanaf het water - de vergeten burgemeester Den Beer Poortugael wist waarover hij het had. -
PREMIUMCOLUMN JAN VAN DAMME
De rammen staan hier gereed voor het slagersmes
Dat moet lukken, een stukje zonder dat je daarin de derde letter van het alfabet gebruikt. Je kunt geen krant opslaan, geen radio of tv aanzetten, overal gaat het over het virus dat met die derde letter begint. Dus moet het gebruik van die letter het afgelopen jaar enorm zijn toegenomen. Alle reden om hem in dit hoekje een keer over te slaan. -
PREMIUMcolumn jan van damme
De vooruitzichten zien er tot aan de zomer ijzig uit
We klappen hard in onze handen. Voor de werkers in ziekenhuizen en ouderencentra, voor de juffen en meesters die via het beeldscherm ons kroost bij de les houden, voor de krantenbezorgers die het keurig in kolommen getikte nieuws over de pandemie elke ochtend voor zeven uur door onze bus duwen, voor de vakkenvullers in de supermarkten die de ergste hamsterwoede proberen te dempen. En voor alle onbaatzuchtigen die ik hier vergeet. Applaus, applaus. -
PREMIUMcolumn jan van damme
Naast mijn boterham met hagelslag: 'Plunderingen, zwaar vuurwerk en branden’
Een zuurdesemboterham deze ochtend. Speciaal opgelet bij aankoop in de super. Zuurdesem levert een lekker verende structuur op. Heel geschikt om mijn margarine - piep, ik mag geen merk noemen maar ik let op mijn cholestrol - op uit te smeren zodat de hagelslag in een zacht bedje valt. Het restje margarine aan mijn mes gebruik ik om het chocoladebed af te toppen. Een taartje, zeiden we vroeger thuis.
-
PREMIUMColumn Jan van Damme
Daar waar de hemel de aarde raakt is, goed beschouwd, niet eens zo ver weg
Vandaag staat de tweede aflevering in de krant. Het is een traditie. Eens in de zoveel jaar gaan we buurten, maken we een rondrit langs gehuchten in de Zeeuwse polders. Deze keer mag ik erop uit. En dat is, kan ik u zeggen, een genoegen. -
PREMIUMColumn Jan van Damme
Koeman naar Barcelona, Grapperhaus in het nauw, heel belangrijk allemaal, maar Wyb loopt.
Houd u maar vast. Dit hoekje is deze keer helemaal voor Wybren. Want: Wybje loopt! -
PREMIUMcolumn jan van damme
Kleur op de klei
De wuivende graanvelden, het krakende heerlijk stoffige stro, de prikkende stoppels, de geur van motor- en dieselolie. Ik heb er in dit hoekje al vaker over geschreven. Als er een volgend leven is, dan kom ik graag terug als landbouwer, zo eentje met veel land die dagen dromend op zijn van vele pk’s voorziene tractor kaarsrechte voren naar de einder trekt.
