PREMIUM
Het is alsof corona de stekker uit onze verbeelding, onze fantasie trekt
Column Jan van DammeDe foto voorop de krant benam me gisteren even de adem. Daar, in dat rijtje toeschouwers op de Oesterdam, daar zat ik drie jaar geleden ook. Koptelefoon met onheilszwangere teksten en klanken op mijn hoofd. Op de drooggevallen slikken figuurtjes die er een nietige dans uitvoerden. ‘Hiroshima mon amour’, een nucleaire ontploffing was me nog nooit zo helder voor ogen gekomen.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
Column Jan van Damme Geduld, als je dat nou eens kon bestellen
Dat was nog eens een opbeurend begin van de dag. Ze kwam even aan mijn bureau staan. De laatste dikke pil van Oek de Jong in de hand. Ze had 'm uit. Er klonk enige teleurstelling door in haar stem. Maar dat moest ik niet verkeerd opvatten. Ze had de zwaar in Zeeland gewortelde 'Zwarte schuur’ zo mooi gevonden dat ze het uitlezen steeds had uitgesteld. De laatste week had ze zichzelf op een rantsoen gezet van maximaal tien pagina's per dag. Om het maar te rekken. -
PREMIUM
COLUMN JAN VAN DAMME Er zit weer een meeuw op mijn kop
Er zit wéér een meeuw op mijn kop. Weg, scheer je weg jij! Je bezoedelt me met je witte drab. Kijk, daar dobbert de HMM Algeciras voorbij. Wat een drijvende blokkendoos. We lopen er massaal voor uit, onze mobieltjes hoog geheven. Het grootste containerschip ter wereld, wordt er gezegd. Handel, winsten, gewin, daar draait het om. Nog een wonder dat zo’n ding blijft drijven. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Verhitte hoofden uit de ramen, zwaaiende vuisten
Eindelijk, verzuchtten we twee maanden geleden. Na bijna een jaar dat we onze paraplu niet hadden hoeven uitklappen, zag het hobbelige weiland achter onze Noordweg er weer sappig uit. De poelen zijn daarin de graadmeter. Ze waren tot de rand gevuld. Hè hè. -
PREMIUM
column jan van damme Het is windstil, we zien de sterren, horen in de verte de laatste trein naar Goes vertrekken
Het was bij slaaptip nummer negen op de PZC-site dat ik wakker werd. ‘Vrijen, ja voor mannen, nee voor vrouwen’. Dat leek me wat al te voortvarend. Temperaturen waarbij je te loom bent om een vlieg van je lip te blazen, nodigen niet uit tot strapatsen. Een koude douche wordt ook al afgeraden. Niet bewegen en wel goed ademhalen, zei mijn vader altijd. Daar houd ik me in de huidige tropennachten aan. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Koeman naar Barcelona, Grapperhaus in het nauw, heel belangrijk allemaal, maar Wyb loopt.
Houd u maar vast. Dit hoekje is deze keer helemaal voor Wybren. Want: Wybje loopt!
-
PREMIUM
COLUMN JAN VAN DAMME Rustig
We zitten net achter Enschede. In onze hoek is het rustig. Nee, ik zeg het verkeerd. De hele camping is een oase van rust. Alleen aan de randen en op de middellijn van het veld wordt gekampeerd. Vooral campers en caravans. Het publiek oogt op leeftijd. Er worden vooral stappen gezet om de watertank bij te vullen of de wc te legen. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Moeder Myriam zuchtte al weken achter haar buik
Elias, goedemorgen. Voor jou is het de derde morgen dat je het licht ziet worden. Ik heb het net uitgerekend. Achtenvijftig uur en 44 minuten, zo lang vang je nu de eerste indrukken op van die grote, enorme, eindeloze wereld. Wat een lawaai aan je hoofd, maar goed dat je ouders een muts over je oren hebben getrokken. En een licht. Ik zou mijn ogen ook nog even dichtknijpen. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Alsof je de Nijl langs ziet glijden. Of de Westerschelde
Het komt door Kader Abdolah. U weet wel, één van onze graagst gelezen schrijvers die op de o zo knappe Omar Sharif lijkt, met die benijdenswaardige snor die het volledige veld tussen neus en bovenlip bedekt, en het stemgeluid dat makkelijk een complete bibliotheekzaal bestrijkt. Zonder microfoon.
Meest gelezen
-
PREMIUM
Ik zie mannen met
kapsels die herinneringen
oproepen aan de jaren 60 -
PREMIUM
Een blokje rond als je vrouw je 's avonds buiten zet: mag dat?
-
PREMIUM
Ik zou graag nog eens een ouderwetse bak vertellen
-
PREMIUM
Hoe zeg je dat op z'n Zeeuws? Atoomenergie, ‘Ja, graag’
-
PREMIUM
Zullen we die gaatjes dan maar eens dichtpurren, meneer Vantoortelboom?
