PREMIUM
En zo kwam de waterput terug in beeld
Column Jan van DammeHet sluimerde al jaren. Sinds de berichten kwamen over watertekort, wateroverlast, wateropvang borrelde het in mijn achterhoofd.
Delen per e-mail
Een eeuwigheid van ruim dertig jaar geleden settelden we ons aan de Middelburgse Noordweg. Op het tuinterras stond in de hoek een opgemetselde regenbak. Na een voorzichtige inspectie - geen water te zien - constateerden we dat dat niets was voor ons. Met de kinderen op komst dachten we voor veiligheid te kiezen en lieten een bijna bejaarde metselaar het hele spulletje afbreken en afdekken. Jan Aake, zo, die hadden we mooi in het pak genaaid.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
Column Jan van Damme Alleen al het idee dat je de Zeeuwse ziel vrij kunt snijden
Een mes op zak. Met een lemmet van bijna twintig centimeter. Het heft versierd met Zeeuwse paarden die uit een voermand eten. Als u jong en druistig bent, ik zou er niet mee gaan lopen pronken. Stadsjongens die denken dat je pas een man bent met een steekwapen paraat, daarover hebben we al genoeg alarmerende berichten gehoord. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Aai eens over de warme neus van dikbil Muffin
Nu het Haagse Malieveld door zwaar uitgeruste onrust aan modder is verreden, vond ik dat wel een mooie bijkomstigheid. Zo dichtbij het stadscentrum, nog dichter bij het Torentje van onze op gezette tijden vergeetachtige eerste minister, daar zag het er plotseling hartstikke landelijk uit. Al die stedelingen moeten zich een aardverschuiving geschrokken zijn. Slik! Slik op hun stoepen, slik op hun met blik volgestouwde doorgangsroutes. Dat waren ze niet gewend. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Als je eigen naam zwart omrand in de krant staat
Hé, je staat in de krant. Meestal wordt er een knipoog meegestuurd. Tegenwoordig is me duidelijk dat ik dan meteen de pagina’s met overlijdens moet opslaan. Gisteren was het weer zo ver. Vele schouderklopjes van goed bedoelende collega’s. Gelukkig, je bent er. We dachten al, het zal toch niet dat je zonder dat wij het wisten. We hadden je al een paar dagen niet gezien. -
PREMIUM
column jan van damme De vooruitzichten zien er tot aan de zomer ijzig uit
We klappen hard in onze handen. Voor de werkers in ziekenhuizen en ouderencentra, voor de juffen en meesters die via het beeldscherm ons kroost bij de les houden, voor de krantenbezorgers die het keurig in kolommen getikte nieuws over de pandemie elke ochtend voor zeven uur door onze bus duwen, voor de vakkenvullers in de supermarkten die de ergste hamsterwoede proberen te dempen. En voor alle onbaatzuchtigen die ik hier vergeet. Applaus, applaus. -
PREMIUM
Column Ik proef het zout op mijn lippen
De wind trekt aan. We zeilen ter hoogte van wat de Stormkaap wordt genoemd. Ik twijfel, net als Edward Faneuil. Het zal daar best toch ook eens uit de goede hoek kunnen waaien? Ik zet me schrap in mijn stoel. De zee oogt grauw, de lucht dreigt zwart. We varen op gegist bestek. Onder ons kraakt het dek van de Merrimac.
-
PREMIUM
Column Jan van Damme Het Ledel is het mooiste theater van Zeeland
Het is donker als we aankomen. Vrijdagavond in Oostburg. Achter de toegangsdeuren van het Ledeltheater brandt licht. ‘Open’, een lamp schrijft het woord in rode letters naast de ingang. Op het Ledelplein is het verder stil. Kwart voor acht. Langs het oude belastingkantoor aan de andere kant van het plein schuifelt een hondenuitlater voorbij. We zijn aan de vroege kant voor de film. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Nu nog een zwiepende regenbui
Schilders aller landen, rukt uit. Het is ochtend, een uur of negen. In het westen stapelen donkergrijzen zich op. Nog meer water, maar pas morgen, zegt de weervrouw. Ik heb net de rotonde bij Biervliet gerond. Zon in de rug, IJzendijke licht op. De katholieke kerk fier in het midden, het oude hervormde kerkje rechts, de molen links. Zo was het, zo is het, Izendike op z’n voordeligst. Voor het kleurcontrast raast er op de voorgrond een rode rooier over het bietenland. -
PREMIUM
Column Jan van Damme We zijn weer even terug in de tijd van de Zeven Provinciën
Het heeft zo hard en zo veel gewaaid, nu zijn de kruitdampen wel een beetje opgetrokken. Zou je denken. Maar niets is minder waar.
Meest gelezen
Webwinkel
Meest gedeeld
-
PREMIUM
Zelfs mijn eigen Rooie Buurtje is roestbruin geworden
-
PREMIUM
En zo kwam de waterput terug in beeld
-
PREMIUM
Er zijn weer zwarte zwanen in aantocht
-
PREMIUM
Of een koe mét naam meer melk geeft dan een koe zonder? Echt, het is onderzocht
-
PREMIUM
Misschien moet Sinterklaas gewoon zoveel mogelijk binnenblijven
