De bruine suikerkorrels kleefden aan zijn witte snor
column jan van dammePapkoek! Ai, dat doet zeer. Er zijn er vast, die dat zeggen: ‘Ik ga even om papkoeken’. Wat klinkt dat slapgebakken. Nooit, ik zeg noooooooit papkoek. Het zijn en het blijven paptaarten.
Delen per e-mail
PZC gebruikt je persoonsgegevens om deze reactie te kunnen plaatsen. Meer informatie vind je in ons privacy statement
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
Column Jan van Damme Een tandje minder, dat zouden meer mensen moeten doen
Hij draait het parkeerterrein in Vlissingen op alsof er een zee aan vrije tijd voor hem ligt. De kap van de cabrio neergeklapt, de zon op zijn niet meer zo rijk behaarde bol. Zomer, vakantie, lavende ledigheid - zo stapt hij uit. Even de linnen kap dichtdoen. Er wordt toch geen regen verwacht? Nee, maar een flats van een Zeeuwse meeuw in je pas gepoetste interieur is ook niet alles. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Overtoerisme
We hadden een Ford 3000. Ik vond het een kek blauw tractortje. Met een zetel die heerlijk diep zuchtte als je achter het stuur ging zitten, een gashandle die zich soepel open liet trekken, een wat stugge versnellingspook die alleen in geoefende handen gewillig werd. En - kers op de taart - een dekseltje bovenop de uitlaatpijp dat bij stationair draaien gezellig klepperde. -
PREMIUM
De ‘onhesnikkerd’n’ hebben het gewonnen
Een dag heeft het geduurd. En een nacht. Toen had ik zijn naam beet. Meneer B. Hoe kon ik die kwijt zijn? Op Hemelvaartsdag kwamen we elkaar tegen in de Lange Delft, de die middag half geopende winkelstraat van Middelburg. Tegenkomen was het niet helemaal, we schampten elkaar. Onder zijn snor ontwaarde ik een glimlach vol herkenning. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Kiki is leuk
Kiki. Het begon een jaar of drie, vier geleden. Wat een spring in het veld, wat een balgevoel, wat een mooie vermoeidheid, wat een aangrijpende wanhoop, wat een begeesterende overwinningslach. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Gluren onder de waterspiegel. Dat zouden meer mensen moeten doen
Onze buxus is nog groen. Misschien niet van harte, maar dat komt omdat het maar niet echt wil regenen. In elk geval heeft de gevreesde buxusmot zich niet in onze achtertuin vertoond. Wel of geen gif is dus geen kwestie geweest.
-
PREMIUM
Column Jan van Damme Broek in de sokken
We hadden ons tot de tanden toe bewapend. Een grote aardappelriek, om de onverlaat de weg te versperren. En om hem een doodsklap te verkopen. Een paar juten graanzakken. Daarmee dachten we hem ook te kunnen overrompelen. Ik zag nog een paar mannen met hamers, nijptangen en ander gereedschap dat ze in de gauwigheid van de werkbank hadden meegenomen. -
PREMIUM
COLUMN JAN VAN DAMME Drie ballen
Vanavond. Met gekruiste vingers voor de buis. Nu heel Nederland bedwelmd lijkt, er al veel te veel kranten en websites over vol geschreven zijn, er meer onzin dan zin over het rood-wit is verspreid, er lezingen en kaartavonden worden afgelast omdat er toch geen kip komt. -
PREMIUM
COLUMN JAN VAN DAMME Van ganser harte
Vingers gekruist. En een paar schietgebedjes. De woorden zijn alarmerend genoeg. Lekkende hartklep, operatie, intensive care. Als dat maar goed gaat. Geleerde Vlamingen doen er luchthartig genoeg over. In Gent hakken ze vaker met dat bijltje. Het is alsof ze een fietsband plakken, zo klinkt het.
